Do
tajemniczych cząstek materii należą elektrony, które są fundamentalnymi
cząstkami w fizyce. Są powszechnie użytkowane (prąd elektryczny), ale niewiele
o nich wiemy. Ich wewnętrzna natura (o ile ją mają) pozostaje zagadką. Obecny
model standardowy fizyki zakłada, że elektrony są cząstkami elementarnymi, co oznacza,
że nie mają znanej struktury wewnętrznej ani nie są zbudowane z mniejszych
składników. Elektrony są również klasyfikowane jako fermiony, co oznacza, że
podlegają zasadzie wykluczenia Pauliego, nie mogą zajmować tego samego stanu
kwantowego co inne fermiony. Wygląda na to, że są niepodzielne. Przyjęcie, że
zachowują sie jak kulki o promieniu mniejszym niż 10^-22 metra nie jest do
końca prawdziwe. To sposób ich wizualizacji na potrzeby dydaktyczne. Podobnie
sugestia uznania ich za obiekty punktowe służy do rozważań matematycznych.
Przyjmuję się, że obiekty te wirują, mają moment pędu (spin). Ciekawą
własnością ich jest ich ujemny ładunek elektryczny, który co do swojej natury
nie jest dokładnie wyjaśniony.
To co wiemy, to to, że
elektrony (leptony, negatony) są niepodzielnymi cząstkami trwałymi. Obecnie nie
wiadomo, czy elektron ma jakąkolwiek strukturę wewnętrzną. Ze względu na ich
dualistyczne właściwości korpuskularno-falowe można je traktować jako kłębki
energetyczne, które ukazują ich dynamiczną naturę.
Elektrony w atomach zajmują określony obszar w
przestrzeni wokół stosunkowo małego dodatniego jądra. Obszary zajmowane przez
elektrony nazywają się orbitalami. Orbitale z kolei zgrupowane są w powłoki
elektronowe. Parametry każdego orbitala (energia, kształt) zdeterminowane są
przez energię elektromagnetycznego oddziaływania z jądrem atomu i pozostałymi
elektronami oraz parametry elektronu. Rozmiary orbitali atomowych są rzędu
10−10 m, czyli dziesiątej części nanometra, ale dla stanów wzbudzonych mogą być
kilkadziesiąt razy większe. Orbitale elektronowe są od 10 do 100 tysięcy razy
większe od jądra atomowego, którego średnica wynosi od 10−15 do 10−14 m.
Elektrony mogą brać udział w
reakcjach jądrowych. Mogą być emitowane z jądra atomowego – nazywane są wówczas
promieniowaniem beta (β).
Mechanika kwantowa opisuje
elektron jako obiekt, który może być w dwóch miejscach jednocześnie (!), co
jest sprzeczne z codziennym doświadczeniem.
Aby pozostać w oglądzie
kataleptycznym (badania przeprowadzone w normalnych warunkach) można elektron
uważać za kłębek energetyczny (kwant energii) o naturze dynamicznej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz