Ludzie posługują się pojęciami, aby opisywać zarówno rzeczywistość fizyczną, jak i transcendentną. Problem polega na tym, że nasze pojęcia są ograniczone przez nasze doświadczenia i wyobraźnię. Rzeczywistość transcendentna, z definicji wykracza poza nasze codzienne doświadczenia, co sprawia, że nasze opisy mogą być nieadekwatne lub niekompletne, ponieważ wynikają jedynie z ludzkich wyobrażeń, nadziei i pragnień. Może się okazać, że ludzka wyobraźnia zawodzi.
Jedynie mistycy próbują opisywać doświadczenia transcendentalne, takie jak niebiański raj czy dialogi z Bogiem. Mistyczne doświadczenia są z natury subiektywne i trudne do przekazania innym w pełni. Mogą one również różnić się znacznie między różnymi kulturami i tradycjami religijnymi.
Ludzka wiedza jest bardzo ograniczona i niepełna. Możemy mieć jedynie fragmentaryczne zrozumienie rzeczywistości i Boskich tajemnic. W teologii mówi się często o "misterium" jako o rzeczywistości, która jest tajemnicza i nie do końca poznawalna dla ludzkiego umysłu. Stwórca trzyma ludzkość w niewiedzy, którą człowiekowi trudno jest zrozumieć. Jedynym wytłumaczeniem może być, że ma w tym jakiś cel. Z ludzkiego punktu widzenia jest to bardzo niekomfortowe.
Samo pojęcie Stwórcy (Boga) jest czytelne i zrozumiałe, ale Jego przymioty już nie. Przypisywanie Bogu ludzkich cech jest próbą zrozumienia Jego natury, ale jest to także ograniczone przez nasze ludzkie doświadczenia. Teologia często używa terminów analogicznych, które są jedynie przybliżeniami, a nie pełnymi opisami Boskich przymiotów.
W chrześcijaństwie Jezus jest postrzegany jako wcielenie Boga, co pozwala ludziom lepiej zrozumieć Jego naturę i relacje z ludźmi. Relacja z Bogiem jest głęboko osobista i intymna. To indywidualne doświadczenie może być trudne do opisania i przekazania innym, ponieważ używamy ludzkich pojęć, które są ograniczone. Jezus, będąc zarówno Bogiem, jak i człowiekiem, pełni rolę pomostu między ludzką i Boską rzeczywistością. Można odnieść wrażenie, że Jezus, Syn Boży pełni rolę uczłowieczenia Boga, aby był zrozumiały dla ludzi. Jezus z racji tego, że został zrodzony posiada ludzkie przymioty. Z racji również hipostazy Aktu działającego jest Bogiem, i w tej części może być dla ludzi nie do końca rozpoznany. Jaki jest Bóg mogą określić ci, którzy weszli w Nim iterację, ale nabytą wiedzę nie mogą w pełni przekazać, bo dysponują tylko pojęciami określonymi przez ludzi. Dlatego bliżej prawdy są opisy uczuciowej relacji do Boga na sposób ludzki. To o tyle wystarcza, bo dotyczą to konkretnej osoby i jej osobistego zaangażowania. Dlatego forsuję myśl, że iteracja z Bogiem jest przeżyciem immanentnym, niemal intymnym. Na fenomen wiary (religii) składają się wyobrażenia wszystkich uznających to samo credo.
Mówienie o Boskiej woli może prowadzić do nieporozumień, ponieważ Bóg, będąc Absolutem, jest niezmienny. Przypisywanie Mu ludzkich działań może nie oddawać Jego prawdziwej natury. Bóg "jest" w sposób niezmienny i pełny, co może być trudne do zrozumienia i opisania ludzkim językiem. Opisując przymioty Boga, Jego wolę, koncepcje najczęściej profanuje się Jego Majestat.
Osobiście wyrażam zaniepokojenie ograniczonym ludzkim poznaniem. Boskie tajemnice mogą być frustrujące dla tych, którzy pragną pełniejszego zrozumienia. Jednakże, z teologicznego punktu widzenia, ludzkie poznanie jest zawsze ograniczone, a pełne zrozumienie Boga może być poza naszym zasięgiem.
Powyższe refleksje są istotne zarówno dla teologii, jak i dla filozofii religii, skłaniając do pokory i uznania tajemnicy jako integralnej części ludzkiego doświadczenia duchowego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz