Dobry człowiek. Bon homme.

           Czy można powiedzieć o kimś, że jest dobry ?  Ewangelista Marek pisze:  Jezus rzekł: Czemu nazywasz mnie dobrym ? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg (Mk 10,18; Mt 19,17); Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, bo na wieki trwa miłosierdzie jego (1 Krn 16,34). Poprzeczka jest więc wysoka i nie do pokonania. Można więc mówić jedynie o dobru w aspekcie ludzkim. Człowiek dobry w wymiarze ludzkim to postać czyniąca dobro, co nie znaczy, że pozbawiona jest wad, ułomności i grzeszności. Aby rozpoznać dobro, trzeba odnosić się do jego przeciwieństwa – zła. Dobro pozna ten, kto zna zło.

         Definicja dobra nie jest prosta. Odnosi się do całej palety uczynków uwarunkowanych różnymi okolicznościami. Aby wystawić komuś laurkę trzeba rozeznać wszelakie okoliczności jego czynów.

         Osoby uważające się za „święte”, przez unikanie zła,  tracą punkt odniesienia. Nie potrafią bezbłędnie oceniać ludzkie czyny. Najczęściej odnoszą się do nich krytycznie (zakonnice, duchowni).

         Czyny moralnie obojętne (adiafory) mogą być grzeszne (przez zaniechania) np. bezczynność.

         Często mówi się, że małe dzieci są « niedobre ». Ich zachowanie jest podyktowane ich niezrozumieniem. Krzyki, płacz, rzucanie sie na podłogę, kopanie, to wyrazy przekazu swej woli i osobowości, na tyle ile umieją. Trzeba przede wszystkim cierpliwości i łagodnej reakcji. Najlepiej odwracać uwagę na inne zdarzenia. Dziecko bijące matkę, za chwilę, przytula się do niej, okazując jej swą miłość. Karanie dzieci jest złą wizytówką opiekunów. O biciu nie ma mowy. Bicie niczego nie uczy, oprócz strachu.

          Nie należy z pierwszego oglądu dokonywać oceny, ponieważ można bardzo się pomylić. Wiele osób dobrych źle się prezentuje. Wynika to z pewnej ich szorskości, mimiki, wyglądu, maniery i cech osobistych.

         Aby rozeznać człowieka, trzeba koniecznie nawiązać z nim kontakt słowny. Trzeba dać jemu możliwość wygadania się. Im więcej użyje słów, tym lepszy materiał do oceny. Dobrze jest zadawać pytania z tematu moralności.

          Osoba powściągliwa i niechętna do rozmowy jest trudniejsza, bo nie wiadomo, co w trawie piszczy. Takie osoby napawają mnie strachem. Głośne, otwarte, spontaniczne mają w sobie więcej szczerości. Gdy gadają głupoty, to same mają tego świadomość, że się ośmieszają. Tym samym  nie wywyższają się, a więc pychy w nich niewiele. Mogą być jedynie śmieszni, czy zabawni.

          Osoby skryte mają jakiś tego powód. Być może zostały już skrzywdzone. Krzywda osadzona w sercu może generować nieprzychylny stosunek do innych. Trzeba przełamywać bariery, aby wydobyć prawdziwą osobowość.       

          Jeżeli osoba przekazuje wiedzę (plotkuje) na temat osób znanych w sposób krzywdzący tę osobę, to jest to sygnał ostrzegawczy. Osoba ta może  obmawiać innych bez skrupułów.

          Niestety, ludzie nauki, o niskim szczeblu naukowym (doktoranci) zapadają często na manię wielkości. Mija to wraz wiekiem. Bardzo często zachowują się podobnie, zaznaczając w obyciu swój statut społeczny. Nieprzychylność dla « głupszych » jest rażąca.

          Przeklinanie, używanie języka nieparlamentarnego świadczy jedynie o spontaniczności osoby. Osoby te używają skrótów (brzydkie słowa), aby szybciej przekazać jakąś treść. Często są to osoby żywe, chętne do pomocy, wrażliwe. Słownictwo nieparlamentarne jest ich bronią własnych słabości.        

          Kto wypowiada się na tematy religijne zasługuje na uwagę. Warto jednak poznać źródło ich religijności. Jeżeli pochodzi z tradycji, nawyku, bezwzględnego posłuszeństwa kościołowi, to lepiej nie wdawać się w dyskusję. Takie osoby bronią często czegoś, czego same nie znają, albo nie rozumieją. Ślepa wiara jest obciążeniem.

         Osoby przedstawiające się jako ateiści, to osoby często poszukujące. Ich odwaga przekazu swojego światopoglądu daje nadzieję do rzeczowych dysput i ciekawej wymiany poglądów. Nieobciążeni bojaźnią mówią jak im serce dyktuje.

          Dobrzy ludzie mają w krwi szacunek do innych. Choć nie zawsze się to im udaje, nie czynią nic, aby kogoś urazić. Jeżeli przekraczają granicę, to od razu przepraszają.

          Opowiadanie o swoich zasługach jeszcze o niczym nie świadczy. Może być to zwykła faktografia, przekaz zaistniałych zdarzeń. Jeżeli jednak celem jest umniejszanie innych, jest bardzo naganne.

          Ważna jest intencja człowieka. Z nich można wiele wyczytać. W pięknych słowach ukryte są często własne niedoskonałości i kompleksy.

          Kto pokazuje pogardę dla innych, nie może być uważany za człowieka dobrego. Sumienie tego jest chore i gryzie pycha. Często towarzyszy im nieznaczny uśmieszek.

      

          Pożyczając drobne sumy można sprawdzić sumienność pożyczającego. Można wypróbować przyjaciela prosząc go o jakąś przysługę. Każdego kandydata na męża trzeba dyskretnie upić J. Pokaże wiele, co w nim siedzi. Osoby kłamiące często poruszają powiekami (migotanie), lub wpatrują się w wybrany kierunek, unikając tym samym kontaktu wzrokowego. Potrzebują czasu na spreparowanie odpowiedzi. 

Bon homme.

          Ou peut dire à propos de quelqu'un qui est bon? Évangéliste Marc écrit, Jésus dit: Pourquoi vous appelez-moi bien? Personne n'est bon que Dieu seul (Marc 10:18; Matthieu 19:17); Louez l'Éternel, car il est bon, Car sa miséricorde dure à toujours! (1 Chroniques 16.34). Le bar est si élevé et insurmontable. On peut donc parler que le bien de l'aspect humain. L'homme de bien dans la dimension humaine est une forme de faire le bien, ce qui ne veut pas dire qu'il est dépourvu de défauts, imperfections et pécheresse. Pour reconnaître la bonne, il faut rapporter à son contraire - le mal. Bonté savent, qui connaît mal.

          La définition du bien est pas facile. Cela vaut pour les travaux de granulés entiers conditionnés par diverses circonstances. Pour mettre l'évaluation de quelqu'un de toutes sortes doivent discerner les circonstances de ses actes.

          Les gens se considèrent comme «sainte», en évitant le mal, perdent leur point de référence. Ils ne peuvent pas évaluer parfaitement les actions humaines. Le plus souvent, ils se réfèrent à leur manière critique (religieuses, prêtres).

          Les actes moralement indifférents (adiafory) peuvent être péché (par omission) par exemple. Inactivité.

          On dit souvent que les jeunes enfants sont «mauvais». Leur comportement est dicté par leur incompréhension. Crier, pleurer, se jetant sur le sol, coups de pied, sont des mots le message de leur volonté et de la personnalité, dans la mesure du possible. Il faut tout d'abord la patience et légère réaction. Détourner top attention à d'autres événements. L'enfant battu sa mère pendant un moment, câline à elle, lui montrant son amour. Punir les enfants est un mauvais soignants vitrine. Le battant aucun moyen. Frapper ne pas enseigner quoi que ce soit, en dehors de la peur.

          Ne soyez pas le premier aperçu évaluer, parce que vous pouvez vraiment aller mal. Beaucoup de gens de bonne mal présentés. Cela est dû à une partie de leur szorskości, les expressions faciales, l'apparence, les mœurs et les caractéristiques personnelles.

          Pour discerner l'être humain, il est essentiel d'établir un contact verbal avec lui. Vous devez lui donner l'occasion de wygadania. Plus utilise des mots, mieux le matériau pour l'évaluation. Il est bon de poser des questions sur le thème de la morale.

          La personne réticente et réticents à parler est plus difficile, parce que je ne sais pas ce qui est chaud. Ces personnes me inspirent la peur. Loud, ouverte, spontanée ont eu plus de sincérité. Quand on parle de la merde, eux-mêmes sont conscients que ridicule. Ainsi, ils n'élèvent, et donc peu d'orgueil en eux. Ils ne peuvent être drôles ou divertissant.

           Ce sont une raison cachée. Peut-être que vous avez déjà été lésés. Le traumatisme situé au cœur peut générer l'attitude défavorable envers les autres. Vous avez besoin de briser les barrières pour faire ressortir la véritable personnalité.

          Si la personne passe la connaissance (commérages) sur les personnes connues pour être injuste envers cette personne, il est un signal d'avertissement. Cette personne peut dénigrer les autres sans scrupules.

          Malheureusement, les gens de la science, avec un niveau de scientifiques (docteurs de la science) faible sont adoptées souvent des illusions de grandeur. Passez le long de l'âge. Très souvent, ils se comportent de façon similaire, en notant leurs habitudes dans leur statut social. Désaccord pour «stupide» est flagrante.

          Jurer, l'utilisation de la langue n’est pas un parlementaire fournit seule personne spontanée. Ces personnes utilisent des abréviations (mot laid) de transmettre rapidement une partie du contenu. Souvent, ce sont des gens vivants, prêts à aider vulnérables. Vocabulaire antiparlementaire est leur arme de sa propre faiblesse.

          Qui parle sur une base religieuse mérite une attention. Mais il est intéressant de connaître la source de leur religion. Si vous venez de la tradition, l'habitude de l'obéissance à l'église, il est préférable de ne pas participer à des discussions en cours. Ces personnes czegość souvent arme, qui eux-mêmes ne savent pas ou ne comprennent pas. La foi aveugle est un fardeau.

          Les gens qui montrent comme les athées, les gens cherchent souvent. Leur transfert de courage sa philosophie donne de l'espoir aux litiges de propriété et échange de vues intéressant. La peur de biais de leur parler un cœur dicte.

          Les bonnes gens ont le respect de sang pour les autres. Bien que pas toujours à les faire réussir, ils ne font rien pour blesser kogość. Si vous dépassez la limite, ils excusent immédiatement.

          L'histoire de leurs mérites prouve encore rien. Cela peut être un matériau de fait simple, le message des événements. Toutefois, si l'objectif est rabaisser les autres est très répréhensible.

          L'important est l'intention de l'homme. Avec eux, vous pouvez lire beaucoup. Dans les belles paroles sont souvent cachés propres imperfections et complexes.

          Qui montre le mépris de l'autre, il ne peut pas être considéré comme un homme bon. Conscience qui est malade et mord fierté. Souvent accompagné d'un léger sourire.

          Empruntant de petites quantités peut vérifier la conscience prêteur. Vous pouvez essayer un ami pour lui demander une faveur. Tout candidat à un mari dont vous avez besoin pour obtenir discrètement bu J. ll montrera beaucoup, car il se trouve. Les gens Lied se déplacent souvent les paupières (flicker), ou regardent dans la direction choisie, évitant ainsi un contact visuel. Ils ont besoin de temps pour la réponse conçu.