Zmartwychwstanie, La résurrection

          Zmartwychwstał a zmartwychpowstał  to dwa różne określenia i nie są tożsame. Gdyby Jezus zmartwychpowstał, byłby odbierany zmysłowo.

          Zmartwychwstanie to ukazanie, że się żyje, choć przekroczono próg śmierci. Jezus Chrystus, po Zmartwychwstaniu, zwrócił uwagę Marii Magdalenie: noli me tangere (nie dotykaj mnie). Maria chciała się przywitać; prawdopodobnie pragnęła z radości uściskać Jezusa. On jednak zareagował słowami: Nie zatrzymuj (nie dotykaj mnie) Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca (J 20,17). Dotknięcie (zatrzymanie) byłoby formą badania zmysłowego, zdobywania wiedzy. Chrystus był już w ciele uwielbionym, chwalebnym, duchowym. On należał już w całości do innej, niewidzialnej rzeczywistości. Jego ludzka misja skończyła się. Stał się jak Ojciec – Aktem działającym. Nastąpiła era wiary w Jezusa, a nie wiedzy. Potwierdzeniem powyższej tezy są słowa Pawła w perykopie: później zjawił się więcej niż pięciuset braciom równocześnie (1 Kor 15,6). Równocześnie w tylu miejscach Chrystus mógł być oglądany jedynie w sposób mistyczny. Aby rozpoznać Zmartwychwstałego, nie wystarczał rozum i doświadczenie fizyczne, zmysłowe. Warunkiem zobaczenia Jezusa była wiara. W wieczerniku nie każdy mógł zobaczyć Chrystusa. Ujrzenie Jezusa było identyczne z tym, jak dzisiaj doświadczamy Go w widzenia mistycznych. Jezus Zmartwychwstały był widziany jedynie oczami duszy. Od tego momentu stał się podmiotem wiary.

Tłumaczenie

          Résurrection et ressuscité des morts sont deux termes différents et ne sont pas identiques. Si Jésus était ressuscité d'entre les morts, il serait perçu sensuellement.

          Résurrection montre qu'il est vivant, mais dépasse le seuil de la mort. Jésus-Christ après la résurrection, a attiré l'attention de Marie-Madeleine: Noli me tangere (ne me touche pas). Mary voulait dire bonjour; probablement qu'il voulait embrasser la joie de Jésus. Mais il a répondu en disant:  Ne me touche pas; car je ne suis pas encore monté vers mon Père (Jean 20:17). Toucher (arrêt) serait une forme de recherche sensorielle, d'apprentissage. Christ était déjà corps glorifié, glorieux, spirituel. Il appartenait entièrement à l'autre, la réalité invisible. Sa mission humaine a pris fin. Il est devenu comme un Père - Acte agissant. Il y avait une époque de foi en Jésus, pas la connaissance. La confirmation de cette thèse sont les paroles de Paul dans la péricope: il est apparu à plus de cinq cents frères à la fois (1 Cor 15:6). Dans le même temps en tant de lieux Christ pouvait être vu que d'une manière mystique. Pour reconnaître la Résurrection, pas assez de compréhension et de l'expérience physique, sensorielle. La condition de voir Jésus était la foi. Dans la chambre haute, tout le monde ne pouvait pas voir le Christ. Voyant Jésus était identique à celle d'aujourd'hui comme nous le vivons dans une vision mystique. Jésus ressuscité a été vu seulement avec les yeux de l'âme. A partir de ce moment, il est devenu le sujet de la foi.