Przestrzeń duchowa, fizyczna Espace spirituel, physique

          Mimo, że używa się tego samego słowa, co innego znaczy przestrzeń fizyczna (rzeczywista), a co innego przestrzeń duchowa. Życie odbywa się w przestrzeni rzeczywistej, którą można opisać współrzędnymi x,y,z. Natomiast do przestrzeni duchowej człowiek przynależy. Nie można więc wskazać położenia przestrzeni duchowej, ani czasu przebywania w niej, bowiem jej atrybutem jest wieczność. Człowiek jest jedynym fenomenem stworzonym na świecie, który posiada dwie natury: duchową – wieczną i tymczasową fizyczną. Sama natura duchowa zapewnia mu życie wieczne. Postać cielesna pełni rolę aparatury do egzystencji w przestrzeni fizycznej. Jej tymczasowość winna wskazywać, że większą uwagę należy skupiać na życiu duchowym, bo jest wieczne. Tymczasem zauważa się trend odwrotny. Dlaczego? Życie fizyczne jest bardzo atrakcyjne, natomiast życie duchowe można jedynie za życia rozpoznawać. Wielu dostrzeże w nim również bogaty świat przeżyć, inni widzą niewiele, a są tacy, którzy w ogóle się nad tym nie zastanawiają. Logicznie rozumując, można dziwić się niefrasobliwością ludzką. Warto zadbać o życie wieczne, aby człowiek mógł się cieszyć radością istnienia. Tę niefrasobliwość można tłumaczyć pewną koncepcją życia autorstwa Stwórcy. Najpierw człowiek żyje jak zwierzątko. Cieszy się prostymi funkcjami życia. Potem dorasta i dostrzega, że żyje we wspólnocie ludzkiej, która narzuca pewne zachowania etyczne. Poza moralnością wskazującą, że nie można nikogo krzywdzić, dostrzega się drugiego człowieka jako dzieło Stwórcy. Z tej racji należy mu się szacunek, a nawet miłość. Uczucia są owocem natury duchowej. Człowiek je rozpoznaje. Poznając, dochodzi do wiary w Boga. W zamyśle Stwórcy jest droga człowieka do Jego poznania. Bóg chce być zaakceptowany nie zmysłem, ale „sercem” (duchowym, duszą, istotą wieczną). Taka ekonomia zadana człowiekowi jest na miarę ludzkiej świadomości, zdolności do poznania i rozpoznania. Człowiek jest stworzony na obraz Boga. To zobowiązuje. Otrzymał od Stwórcy tak wiele. Dary dane od Boga pozwalają człowiekowi przekształcać świat, tworzyć nowe elementy, konstrukcje, maszyny itd. Człowiek jest naprawdę wielki i niezwykły. Świat stoi przed nim otworem. Granice są daleko posunięte, co daje człowiekowi możliwość pokazania, na ile jest wielki.

          Stwórca posiada tylko jedną naturę – boską. Z racji powołania świata do istnienia, tym samym, poprzez swoje dzieła objawił się człowiekowi. W każdym człowieku zakodowana jest potrzeba szukania Boga. Tak więc Bóg pragnie być odczytany przez każdego człowieka. Człowiek z racji dwóch natur może pomóc Bogu w Jego objawieniu. Tak też uczynił, pisząc Pismo święte.

          Ludzki przekaz o Bogu jest wielkim Jego obrazowaniem. Ilość przekazów jest ogromna i subiektywna. Nie szkodzi. Inaczej się nie da. Bóg jest niewidzialny. Natura duchowa jest również poza rozumowaniem. Ważne jest, że jest i to powinno człowiekowi wystarczyć.

          Odrzucenie Boga, Jego istnienia, jest rezygnacją ze zrozumienia koncepcji powołania świata do istnienia. Na to miejsce tworzy się absurdalne teorie, najczęściej śmieszne i infantylne. Bóg jest i musi być. Bez Niego nie da się stworzyć rozsądnej wizji świata.

          Kiedy człowiek umiera, jego aparatura cielesna ulega zniszczeniu. Dusza „wyzwolona” z ciała, na bazie nabytej świadomości będzie musiała zadomowić się w środowisku dla niego nieznanym. Istoty tej samej natury (duchowej) potrafią się porozumieć. Jego dalszym losem zajmie się sam Stwórca. Za życia, wielu zastanawia się jaki jest człowiek po śmierci. Wystarczy, że zamknie się oczy i wyłączy na chwilę wszelkie bodźce zmysłowe. Sama świadomość własnej świadomości jest dowodem, że się istnieje. Stan ten za życia może wydawać się mało atrakcyjny, ale tylko na początku. Istnieć bez bólu i cierpień to już jest coś wielkiego. Gdy otoczony jest się miłością wzrasta radość istnienia. Co będzie dalej – trzeba uzbroić się w cierpliwość.

          Ważne jest rozwijanie życia duchowego w życiu doczesnym. Człowiek uwrażliwia się na dobro, miłość. To z kolei uszlachetnia do życia godnego. Rodzice powinni rozwijać u dzieci odruchy wrażliwości na ludzki ból i cierpienia. Zaniechanie edukacji duchowej prowadzi do tworzenia nowej populacji ludzkiej pozbawionej uczuć. Wszystko staję się grą, iluzją. Życie składa się jedynie z konsumpcji. Dzisiejsze młode pokolenie daje temu wyraz. Brak wrażliwości duchowej prowadzi do frustracji, a ona do narkotyków i używek.

          O życiu duchowym należy mówić jako czynniku miary człowieczeństwa. Bez duchowości człowiek sprowadza się do życia zwierzęcego.

Français

          Bien que nous avons utilisé le même mot, que dire de l'espace physique (réelle), et un autre espace spirituel. La vie se déroule dans l'espace réel, qui peut être décrit par les coordonnées x, y, z. Contrairement à l'homme spirituel appartient. Donc vous ne pouvez pas indiquer la position de l'espace spirituel, ni le temps de rester en elle, parce qu'elle est un attribut de l'éternité. L'homme est le seul phénomène créé dans le monde qui a deux natures: spirituel – physique éternel et temporaire. La nature même du spirituel lui donner la vie éternelle. Former actes charnels que l'appareil pour l'existence dans l'espace physique. Son caractère temporaire doit indiquer qu'une plus grande attention devrait se concentrer sur la vie spirituelle, car il est éternel. Pendant ce temps, constate la tendance inverse. Pourquoi? La vie physique est très attrayant, et la vie spirituelle ne peut être que de reconnaître la vie. Beaucoup y voient le monde riche pour survivre, d'autres voient peu, et il ya ceux qui, à tous de ne pas y penser. Logiquement, on peut être surpris de l'absence de personnes. Elle devrait assurer la vie éternelle de l'homme pour profiter de la joie de l'existence. Cette négligence peut être expliqué par une certaine conception de la vie par le Créateur. Premier homme vit comme un animal de compagnie. Aime les fonctions simples de la vie. Puis il grandit et voit qui vit dans la communauté humaine, qui impose un certain comportement éthique. Outre la moralité indiquant que vous ne pouvez pas blesser personne, il voit un autre homme que le travail du Créateur. Pour cette raison, il doit être respecté et même l'amour. Les sentiments sont le fruit d'une nature spirituelle. L'homme les reconnaît. Apprendre à connaître, il vient à la foi en Dieu. L'intention du Créateur est la voie de l'homme à le connaître. Dieu veut être accepté aucun sens, mais le «cœur» (l'âme spirituelle, un éternel). Cette économie est réglé à la conscience humaine par l'homme, la capacité de connaître et reconnaître. L'homme est créé à l'image de Dieu. Cela oblige. Il a reçu du Créateur tellement. Les dons donnés par Dieu permettre à un homme de transformer le monde, créent de nouveaux éléments, des structures, des machines et ainsi de suite. L'homme est vraiment grand et extraordinaire. Le monde est ouvert à lui. Frontières vont très loin, ce qui donne à une personne l'occasion de montrer à quel point est grande.

          Le Créateur a qu'une seule nature - divine. En raison de la création du monde à l'existence, et donc, par leur travail se révélant à l'homme. Dans chaque homme est codée besoin de chercher Dieu. Donc, Dieu veut être lu par chaque être humain. Man vertu des deux natures peut aider Dieu dans sa révélation. Comme il l'a fait, l'écriture Écriture.

          Message humain de Dieu est grande Son imagerie. Le montant des envois de fonds est énorme et subjective. Il n'a pas d'importance. Sinon, vous ne pouvez pas. Dieu est invisible. La nature spirituelle est au-delà de la compréhension. Il est important que ce soit et il devrait être assez homme.

          Le rejet de l'existence de Dieu, est la démission à la compréhension du concept de la création du monde à l'existence. A cet endroit crée un théories absurdes, les plus ridicules et infantiles. Dieu est et doit être. Sans lui, vous ne pouvez pas créer une vision raisonnable du monde.

          Quand une personne meurt, son appareil physique est détruit. Soul "libérée" du corps, sur la base de la prise de conscience acquise devra se mettre en place dans un environnement inconnu pour lui. Étant de même nature (spirituelle), ils sont en mesure de communiquer. Son sort ultérieur prendre soin du Créateur Lui-même. Au fil des ans, beaucoup de gens se demandent ce que l'homme après la mort. Juste que ferme les yeux un instant et éteindre tous les stimuli sensoriels. Tout en sachant que votre conscience est la preuve qu'il existe. Cette condition dans la vie peut sembler attrayant, mais seulement le début. Exister sans la douleur et la souffrance qui est quelque chose de grand. Quand il entouré de l'amour augmente la joie de l'existence. Quelle est la prochaine - vous devez être patient.

          Il est important de développer la vie spirituelle dans cette vie. Man sensibilisés à la bonne, l'amour. Cette tour à tour élève à une vie digne. Les parents devraient développer chez les enfants reflex sensibilité à la douleur et la souffrance humaine. Échec éducation spirituelle conduit à la formation d'une nouvelle population humaine privée de sentiments. Tout devient un jeu, une illusion. La vie est faite seulement de la consommation. La jeune génération actuelle exprime. Manque de sensibilité spirituelle mène à la frustration, et elle dans la drogue et stimulants.

           La vie spirituelle doit parler comme une mesure de facteur de l'humanité. Sans homme spirituel vient à la vie animale.