Łączna liczba wyświetleń

sobota, 15 sierpnia 2015

La vérité sur les révélations privées i tłumaczenie


          Le dramatique était la «découverte» que les révélations privées, il n'a vraiment apporte rien de nouveau quant aux faits de la foi. La plupart sont développés, les théologies existant. Oui, quelques-uns des auteurs de formulation sont plus précis, convaincant, mais rien après cela. Même Faustine parler de la Miséricorde de Dieu ne dit pas quelque chose de nouveau. Mercy Objet de Dieu peut être lu dans l'Ancien Testament: Voici, ton serviteur a trouvé grâce à vos yeux, et vous avez la grandeur de ta bonté, que vous avez montré à moi à sauver ma vie; Oui, je ne serai pas en mesure d'échapper à la montagne, de peur que m'a étonné est faux, et je mourir (Genèse 19.9); Et l'Éternel fut avec Joseph, et se prosterna vers lui la miséricorde, et lui fit trouver grâce aux yeux de la maison de la prison (Genèse 39,21). Faustine a relire et mettre leur propre théologie. Tous mes livres préférés: Saint-Catherine de Sienne, Lettres, Dialogue; Saint Thérèse de Jésus, les oeuvres, Le Chant de Bernadette et beaucoup d'autres pris dans la tête. Très je l'ai vécu. Pour changer les regards ont contribué à des livres tels que Cité mystique de Dieu (María de Ágreda), Anna, permettez-moi de l'amour embrasse. Mon point de vue accepté par le Père prof. Joseph Kudasiewicz. Contenu contenue dans eux sont enfantin et inacceptable. La zone de la réflexion théologique a été réduite à des sources de sens commun. Il était assez surprenant. Ce devrait être le contraire, mais dans mon cas, cette science m'a aidé à reconstruire la construction foi.

          Malgré l'attitude critique des livres de ce type, ne pas exclure une intervention extraordinaire de Dieu. Progressant à juste titre l'église qui ne favorise pas la croyance dans le contenu révélé dans les révélations privées.

         Comme indiqué dans la catéchèse, le Fils de l'existence de Dieu est toujours sous la forme de Dieu (pré-existence) assumé la nature humaine: Pour nous les hommes et pour notre salut, il descendit du ciel. Et le Saint-Esprit est incarné de la Vierge Marie (le Credo de Nicée-Constantinople) À Bethléem est né L'homme, dans lequel Dieu se révèle. Carol Dieu est né est ainsi intitulé. Cette conception est le fondement de la théologie chrétienne (dogme) et fait l'objet de la foi.

          Est la conception ci-dessus est l'image de la théologie ou la description des événements réels? Cette question est fondamentale. Présuppose d'autres questions. Est l'objet de la foi est la vérité réelle ou conceptuelle? Il semblerait que la catéchèse a opté pour une foi conceptuelle. Pendant des siècles, la structure raffinée où presque cohérent. Il a été considéré comme la vérité vraie. Presque personne ne remet en question la véracité du message. En cas de doute catéchèse rapporté a une réponse toute prête: Car avec Dieu rien est impossible (Lc 1,37). De cette façon, il ferme sa bouche et se termine polémique.

         Mais il est utile d'examiner plusieurs aspects de la construction théologique ci-dessus. Le seul pré-existence (Au commencement était la Parole, ... - Jn 1,1) présuppose qui existait autrefois en dehors du Père, le Fils de Dieu (ontologiquement Deux êtres divins), qui contraste avec la religion monothéiste.

          L'histoire de l'Annonciation, la Visitation est un exemple de théologique d'imagerie faite par le seul évangéliste Luc, qui avait sa propre vision théologique. Autres évangélistes en général ignorés les détails de la naissance de Jésus. Le message de Luc est très beau, mais ne présentant pas à la réalité. Il dit le Catéchisme de l'Église catholique: Ceci est de la joyeuse conviction début de l'Église (p 115)..

          Filozoteizm pas refuser la divinité de Jésus-Christ, mais le traduit d'une manière différente. Comme ils le disent d'autres versets du Nouveau Testament, Jésus a été glorifié seulement au moment de la mort: pourquoi Dieu l'a souverainement élevé (Phil 2,8-9). L'homme est mort sur la croix et uniquement sur sa mort était plein de l'Incarnation: pour les chrétiens, la mort de Jésus a été une révélation dans la plénitude de sa divinité[1]. La mort de Jésus sur la croix est son exaltation de consommé dans la Résurrection. La nature humaine et divine dans le Christ, il fusionnées en une seule unité spirituelle. Fils et père devint agissant de la même loi[2].

          Pendant des millénaires, ont écrit l'histoire différente et créé de nombreux écrits. Certains d'entre eux ont également été écrits sous l'inspiration. Pas tous ont été inclus dans l'Écriture éditoriale finale. Les écrits canoniques ont décidé à l'homme. Ce fut lui qui a décidé que doivent-ils révéler et ce pour cacher (ou permettre que soit résolu par les générations futures). La valeur des documents trouvés dans le Qumran est inestimable. Ils sont sous enquête.

          Pour les chercheurs toutes les lettres trouvées sont importants et inestimable. Dans chaque lettre, vous pouvez trouver quelque chose d'intéressant. Tirer les règles imposées par l'exégèse de l'Écriture tests très limité, ou même dirige égarés. Suite à la publication de l'encyclique de Pie XII Humani Generis (de certaines opinions fausses qui menacent les fondements de la doctrine catholique, 1950), ne conclut pas que Adam est certains ancêtres de multiplicité indéfinis. Le péché originel d'Adam et vient donné à toutes les personnes par le biais de la naissance, il devient un péché à chaque individu. Henri-Marie de Lubac a été contraint de cesser d'enseigner.

          Appareil judiciaire du Vatican, les réformes réticents, depuis le début de l'obstruction et bloquent les réformes du Concile Vatican II. L'encyclique Humanae Vitae, le pape Paul VI en 1968 se tenait dans la confrontation avec l'esprit de Vatican II (condamnation de tous les contraceptifs oraux). Sur les huit réformes déclarés, à ce jour, seulement trois accompli. Lors du Conseil ne pouvait pas discuter de célibat.


[1] Les Écritures de l'Ancien et du Nouveau Testament. Date traduction à partir des langues originales avec des commentaires, éd. Équipe polonaise de biblistes, éd. Saint Paul, Wroclaw 2008, note p. 2249.
[2] La reconnaissance de Dieu se produit à travers ses actions, non par sa substance spirituelle.


Tłumaczenie


         Dramatyczne było „odkrycie”, że objawienia prywatne, tak naprawdę niczego nowego nie wnoszą, co do faktografii wiary. Najczęściej są to rozbudowane, już istniejące teologie. Owszem, niektóre sformułowania autorów są bardziej trafne, przekonywujące, ale nic po za tym. Nawet Faustyna mówiąca o Miłosierdziu Boga nie powiedziała nic nowego. Temat Miłosierdzia Boga można odczytać w Starym Testamencie: Oto teraz znalazł sługa twój łaskę w oczach twoich, i okazałeś obficie miłosierdzie twoje, któreś uczynił ze mną, zachowawszy duszę moję; aleć ja nie będę mógł ujść na tę górę, by mię snać nie zachwyciło to złe, i umarłbym (Rdz 19,9); A Pan był z Józefem, i skłoniwszy ku niemu miłosierdzie, dał mu łaskę w oczach przełożonego nad domem więzienia (Rdz 39,21).
 Faustyna dokonała powtórnego odczytania i nałożyła własną teologię. Wszystkie moje ulubione książki: Św. Katarzyny ze Sieny, Listy, Dialog; Św. Teresa od Jezusa, Dzieła, Pieśń o Bernadetcie i mnóstwo innych wzięły w łeb. Bardzo to przeżyłem. Do zmiany spojrzenia przyczyniły się takie książki, jak Mistyczne miasto Boże (Maria z Agredy), Anna, Pozwólcie ogarnąć się miłości. Mój pogląd akceptował ks. prof. Józef Kudasiewicz. Treści w nich zawarte są infantylne i nie do przyjęcia.  Obszar rozważań teologicznych został ograniczony do źródeł zdroworozsądkowych. To było dość zaskakujące. Powinno być odwrotnie, ale w moim przypadku, to nauka  pomogła mi na nowo zbudować konstrukcję wiary.
          Pomimo krytycznego nastawienia do książek tego typu, nie wykluczam Bożych nadzwyczajnych ingerencji. Słusznie postępuje Kościół, że nie namawia do wiary w treści objawione w objawieniach prywatnych.
          Jak głosi katechez, Syn Boży  istniejąc od zawsze w postaci Bożej (preegzystencja) przyjął naturę ludzką: Dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy (Credo Nicejsko-Konstantynopolitańskie) W Betlejem urodził się Człowiek, w którym ujawnił się Bóg. Kolęda Bóg się rodzi jest tym samym uprawniona. Konstrukcja ta jest fundamentem teologii chrześcijańskiej (dogmatem) i stanowi przedmiot wiary.              
          Czy powyższa konstrukcja jest obrazem teologicznym, czy opisem zdarzeń rzeczywistych? To pytanie jest fundamentalne. Suponuje kolejne pytania. Czy przedmiotem wiary jest Prawda rzeczywista czy konceptualna? Wydaje się, że katecheza optuje za wiarą konceptualną. Przez wieki dopracowano się konstrukcji prawie spójnej. Uznano ją za Prawdę rzeczywistą. Mało kto zastanawia się nad prawdziwością przekazu. W przypadku zgłaszanych wątpliwości katecheza ma gotową odpowiedź: Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego (Łk 1,37). W ten sposób zamyka się usta i kończy polemikę.
          Warto jednak zastanowić się nad kilkoma aspektami powyższej konstrukcji teologicznej. Sama preegzystencja (Na początku było Słowo, ... – J 1,1) suponuje, że kiedyś, oprócz Ojca istniał Syn Boży (ontologicznie dwa Byty boskie), co kłóci się z religią monoteistyczną.        
          Historia Zwiastowania, Nawiedzenia jest przykładem obrazowania teologicznego wykonanego przez jedynego ewangelistę Łukasza, który miał własną wizję teologiczną. Inni ewangeliści w ogóle pominęli szczegóły narodzin Jezusa. Przekaz Łukaszowy jest bardzo piękny,  ale nie mający odzwierciedlenia w rzeczywistości. Jak mówi Katechizm Kościoła Katolickiego: Takie jest od samego początku radosne przekonanie Kościoła (s. 115). 
           Filozoteizm nie odmawia Jezusowi Chrystusowi Jego boskości, ale tłumaczy to w inny sposób. Jak mówią inne wersety Nowego Testamentu, Jezus został Uwielbiony dopiero z chwilą śmierci: Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył (Flp 2,8–9). Na krzyżu umarł Człowiek i dopiero z chwilą Jego śmierci nastąpiło pełne Wcielenie: dla chrześcijan śmierć Jezusa to objawienie w pełni Jego bóstwa[1].   Śmierć Jezusa na krzyżu jest Jego Wywyższeniem dopełnionym w Zmartwychwstaniu. Natura ludzka i boska w Chrystusie zespoliła się w jedną jedność duchową. Syn i Ojciec stali się tym samym Aktem działającym[2].         
          Przez tysiąclecia były spisywane różne dzieje i powstało wiele pism. Niektóre z nich były pisane również pod natchnieniem. Nie wszystkie zostały ujęte w końcowej redakcji Pisma świętego. O kanoniczności pism zadecydował człowiek. To on uznał, co należy w nich ujawnić, a co zataić (lub pozostawić do rozstrzygnięcia przez dalsze pokolenia). Wartość dokumentów odnalezionych w  Qumran jest bezcenna. Są one w trakcie badań.
          Dla badacza wszystkie odnalezione pisma są ważne i bezcenne. W każdym piśmie można znaleźć coś interesującego.  Trzymanie się narzuconych reguł egzegezy Pisma świętego bardzo ogranicza badania, albo wręcz kieruje na niewłaściwe tory. Po opublikowaniu przez Piusa XII encykliki Humani generis (o pewnych fałszywych poglądach, zagrażających podstawom nauki katolickiej, 1950) nie wolno wnioskować, że Adam oznacza jakąś nieokreśloną wielość praojców. Grzech pierworodny pochodzi od Adama i udziela się wszystkim ludziom poprzez rodzenie, staje się grzechem własnym każdego. Henri-Marie de Lubac był zmuszony zaprzestać nauczania.
          Aparat kurialny Watykanu, niechętny reformom, od początku utrudniał i blokował reformy Soboru Vaticanum II. Encyklika Humanae Vitae Pawła VI z roku 1968 stanęła  w konfrontacji z duchem Vaticanum II (potępienie wszelkich środków antykoncepcyjnych). Z ośmiu zgłoszonych reform, do dnia dzisiejszego zrealizowano jedynie trzy. Na Soborze nie można było dyskutować na temat celibatu.


[1] Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, oprac. Zespół Biblistów Polskich, Wyd. Św. Paweł, Wrocław 2008, przypis s. 2249.
[2] Tzn. że rozpoznawalność Boga następuje przez Jego działania, a nie przez Jego substancję duchową.
 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz