Religia monoteistyczna jest zjawiskiem
społecznym i powszechnym (chrześcijaństwo 33 %, islam 24 %, hinduizm 7
%, judaizm, taoizm, shintō, buddyzm i
inne). Praktycznie dotyczy prawie wszystkich ludzi. Wszystkie religie
opierają się wewnętrznej potrzebie człowieka (łac. religere –
ponownie rozważać [w sercu] ; religare – wiązać). Religia jest
zadaną potrzebą, mocno osadzoną w psychice, w umyśle i w sercu. Tym sposobem
Bóg chciał zapewnić sobie potrzebę Jego
poszukiwania. Od powołania świata, Bóg zainwestował swoją miłość i oczekuje
reakcji zwrotnej. Miłość jest podstawą istnienia. Ona nie tylko upiększa
relację między ludźmi, Bogiem, ale współtworzy świat. Jest spoiwem wszelakich
konstrukcji w sensie metaforycznym.
Najważniejszym zadaniem religii jest zapewnienie właściwej relacji
między wiernymi a Bogiem. Jest więc ona wspólnotą ludzką, która przyjęła
określoną doktrynę i w nią wierzy. Do czynności religijnych należy kult,
rytuał.
Błędem jest zapoznanie się tylko z jedną religią, np. islamem, czy
chrześcijaństwem. Wszystkie niosą wartości etyczne i są źródłem wiedzy o
świecie nadprzyrodzonym.
Religia chrześcijańska (ponad 41 tys. odłamów) wydaje się wzorcowa. Jest
wyznawana przez połowę ludzkości na świecie. Zawiera w sobie uniwersalia, które
można odczytać w prawie naturalnym. Nie ma w sobie nienawiści, chęci zaboru.
Jak inne, zawiera w sobie fałszywy obraz Boga na miarę satrapy, który rządzi
światem, karze i wynagradza. To wzbudza poczucie lęku i dystansuje ludzkość od
Niego. Jak widać religie wymagają dalszej ewolucji. Powinny one zmierzać
do jednego źródła i jednego celu. Duchowość, mistyka winne być ponad religiami.
Osoby niewierzące uważa się za ateistów. W 2012 roku 59% ludzi uważało
się za osoby religijne, 23% nie, a 13% deklarowało ateizm. Ateizm jest pewną
postawą wobec wiary, ale i niewierzący przyznają, że musi być coś na rzeczy na
naszym świecie, co spowodowało obecną rzeczywistość.
Najważniejszym przesłaniem religijnym jest, że istnieje przyczyna
sprawcza. Różnią się poglądem co do bytowości Stwórcy (byt duchowy, panteizm).
W szerokim ujęciu Bóg panuje nad światem, choć i tu są zdania podzielone.
Zewnętrznym przejawem religijności jest kult (ryty, ceremonie, akty
wiary, sakramenty, sakramentalia), który najczęściej jest obowiązujący dla
wiernych. W nim manifestuje się swoją relację do Boga. Jest on potrzebny
człowiekowi jak i Bogu (okazywanie miłości). Bóg jednak nie wymaga zbyt nadmiernych
demonstracji wiary. Ważne są jej owoce (np. dobro wynikające z miłości
bliźniego). Religia prywatna,
dyskretna, oparta jedynie na miłości interpersonalnej jest najsłabszym objawem
religijnym. W zasadzie religie prywatne to nieporozumienie.
Filozoteizm
mocno podkreśla podmiotowość religijną w obrazie dynamicznym energii duchowej
zwaną miłością. Bóg jest Miłością i wszelakie akty działania podyktowane są
uczuciem miłości. Świat jest miłością Boga, a ludzie jego dziedzicami. Człowiek
jest jedynym stworzeniem na ziemi mogącym realizować plany Boga.
Pismo święte, tradycja, apologie to materiały pomocnicze. Anioły, szatan
to pojęcia pomocnicze do zobrazowania działania Boga. Nie ma potrzeby wierzyć w
istoty konceptualne. Świętość (kanoniczność) ich jest nadana przez hierarchię
wspólnoty. Znajomość ich nie jest warunkiem zbawienia. Liczy się właściwa
postawa człowieka względem człowieka, czyli etyka. Wiara w Boga kształtuje
życie człowieka za życia. Może ubogacić życie duchowe, pozwala lepiej rozumieć
świat. Wierzącemu łatwiej żyć. Po
życiu, jest elementem bezużytecznym.
Gwarantem poprawności religijnej są zawarte w nim prawa naturalne, które
każdemu są dane niezależnie od wyznawanej religii.
Wszelki fundamentalizm (np. literalne odczytywanie treści Biblii)
szkodzi Prawdzie. Podobnie nieuzasadniona nadgorliwość kultu, mitologizowanie,
infantylizm religijny, bigoteria, prowadzą do
wypaczenia doktryny religijnej. Religia staje się wtedy narzędziem gier,
w tym politycznych, a to jest wyjątkową podłością wobec Stwórcy.
Sakramenty (chrzciny, spowiedź, bierzmowanie,..), podobnie jak
sakramentalia (książeczki do modlenia, krzyżyki, medaliki) pomagają w życiu,
ale nie są warunkiem sine qua non zbawienia. Jedynie porządkują zasady
współżycia i ozdabiają postawę człowieka. Religia może zwalczać złe zachowania
i promować dobre samopoczucie.
Wolność wyboru człowieka jest najcenniejszym darem Stwórcy. Człowiek
może nawet odwrócić się (bezkarnie) od Boga. Nie umniejsza to jednak miłości
Boga do stworzenia. Subiektywizm odczytywania Boga jest wyrazem ludzkiej
wrażliwości i zdolności umysłowych.
Kto (Sam Harris, Richard Dawkins ) przyrównuje religie do zaburzeń
umysłowych jest ciężko poraniony duchowo.
Tłumaczenie
La
religion monothéiste est un phénomène social et universel (christianisme 33%,
Islam 24%, l'hindouisme 7%, judaïsme, taoïsme, shintoïsme, bouddhisme et
d'autres). Pratiquement, il applique à presque toutes les personnes. Toutes
les religions sont fondées sur les besoins humains internes (lat. religere
– encore une fois considérer [dans le cœur]; religare – cravate). La religion est la nécessité de fixer solidement ancré dans la psyché,
dans l'esprit et dans le cœur. De cette façon, Dieu a voulu sécuriser la
nécessité de sa recherche. Depuis la création du monde, Dieu a investi son
amour et il est prévu jeu. L'amour est la base de l'existence. Il embellit non
seulement la relation entre les êtres humains, Dieu, mais co-crée le monde.
Est-ce que la colle toutes sortes de constructions dans un sens métaphorique.
La
tâche la plus importante de la religion est d'assurer la bonne relation entre
les fidèles et Dieu. Il est donc une communauté humaine qui a adopté une
doctrine spécifique et croit en elle. Pour les activités religieuses doivent
adorer rituel.
Il est erroné de se référer à une seule religion, par exemple. L'islam ou
le christianisme. Tous portent des valeurs éthiques et sont une source de
connaissances sur le monde du surnaturel.
La
religion chrétienne (plus de 41 000 sectes) semble être exemplaire. Il est
respecté par la moitié de l'humanité dans le monde. Il contient les universaux
qui peuvent être lus dans la loi naturelle. Il y a une haine, le désir
d'annexion. Comme les autres, il contient une fausse image de Dieu comme le
tyran qui gouverne le monde, les punitions et les récompenses. Il induit un
sentiment de peur et les distances les hommes de Lui. Comme vous pouvez voir
les religions exigent une évolution ultérieure. Ils devraient viser à une
source et une destination. Spiritualité, mysticisme coupable de plus de
religions.
Les
non-croyants sont considérés comme des athées. En 2012, 59% des personnes se
considéraient comme des personnes religieuses, 23% non, et 13% ont déclaré
l'athéisme. L'athéisme est une certaine attitude envers la foi, mais les
incroyants admettre qu'il doit y avoir quelque chose pour notre monde qui a
conduit à la réalité actuelle.
Le message le plus important est
religieux, il est la cause efficiente. Ils diffèrent en vue que le be-créateur (être
spirituel, panthéisme). En termes généraux, Dieu règne dans le monde entier,
bien qu'il y ait de l'opinion divisée.
La
manifestation extérieure de la religion est un culte (rites, les cérémonies,
les actes de foi, les sacrements, les sacramentaux), qui est généralement
valable pour les fidèles. Dans ce manifeste sa relation avec Dieu. Il est
nécessaire à l'homme et Dieu (montrant l'amour). Mais Dieu n'a pas besoin de
démonstration trop excessive de la foi. Important sont les fruits (par exemple.
La bonne résultant de la charité). Religion privée, discrète, fondée uniquement
sur l'amour interpersonnel est la manifestation la plus faible de la religion.
En fait, la religion est un malentendu privé.
Filozoteizm insiste fortement sur la subjectivité de la peinture
religieuse dans une énergie spirituelle dynamique appelée amour. Dieu est amour
toutes sortes d'actes et actions sont dictées par le sentiment d'amour. Le
monde est l'amour de Dieu et le peuple de ses héritiers. L'homme est la seule
créature sur terre qui pourrait remplir les plans de Dieu.
Écriture, tradition, présenter des excuses aux matériaux. Les anges,
satan est le concept d'auxiliaire pour décrire l'action de Dieu. Il n'y a pas
besoin de croire en étant conceptuel. Saint (canonicité) leur est attribuée par
la hiérarchie de la communauté. La connaissance d'entre eux ne sont pas une
condition du salut. Ce qui importe est la bonne attitude de l'homme à l'homme,
ou de l'éthique. La foi en Dieu façonne la vie d'un homme pour la vie. Vous
pouvez enrichir la vie spirituelle, afin de mieux comprendre le monde. Croyant
plus facile à vivre. Après la vie, il fait partie inutile.
Le garant de la rectitude religieuse
est contenue dans les droits naturels que les données indépendamment de la
religion.
Tout le fondamentalisme (par ex. une lecture littérale du contenu de la
Bible) nuit à la vérité. De même injustifiée excès de zèle le culte,
mythification, infantilisme, bigoterie religieuse, conduire à des distorsions
de la doctrine religieuse. La religion devient alors un outil pour les jeux, y
compris politique, et il est un bassesses unique au Créateur.
Les
sacrements (baptême, confession, confirmation, ..), ainsi que des sacramentaux
(livres pour prier, croix, médailles) aide dans la vie, mais ils ne sont pas la
condition sine qua non du salut. Seulement, ils organisent les principes
de la coexistence et de décorer l'attitude de l'homme. La religion peut lutter
contre les mauvais comportements et promouvoir le bien-être.
La liberté de choix de l'homme est
le don le plus précieux du Créateur. L'homme peut même tourner autour (en toute
impunité) de Dieu. Toutefois, cela ne diminue pas l'amour de Dieu pour la
création. La lecture de subjectivisme de Dieu est une expression de la
sensibilité humaine et la capacité mentale.
Qui (Sam Harris, Richard Dawkins) assimile la religion à des troubles
mentaux est gravement blessé spirituellement.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz