Każdy licealista zna wzór na drogę w ruchu jednostajnie zmiennym w postaci:
s = a * t² / 2
gdzie: a - przyspieszenie
t - czas ruchu
Można odczytać, że przebyta droga zależy od czasu.
Zapiszmy ten wzór jako
s = a * T
gdzie: T = t² / 2
Czynnik T poddajmy fizycznej interpretacji.
Czynnik T nie jest liniowy. Czy słuszny jest zadem wniosek, że czas nie płynie liniowo? Każdy rozsądny odpowie, że taki wniosek jest błędny.
Podobne rozumowanie można przenieść na inne zdarzenia, w których wyciągano wniosek zmienności czasu (np. dylatacja czasu). Nieporozumienie wynika ze złożoności procesu wynikającym np. względnością ruchu. przyspieszeniem układów itp.
Wyciąganie fizycznych wniosków ze wzorów matematycznych może prowadzić do błędnego opisu rzeczywistości.
Ponownie zmuszony prosić o pomoc, choć nie mam już złudzeń.
adres e-mail: p.porebski@onet.pl Prywatne konto bankowe SWIFT BPKOPLPW
13102026290000950200272633 https://zrzutka.pl/z/pawel1949
Moje blogi:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz