Nie można zgłębić narodzin religii judaistyczno chrześcijańskiej bez poznania historii starożytnej krainy na Bliskim Wschodzie w dorzeczu Tygrysu i Eufratu (Mezopotamii). Region ten był nie tylko kolebką religii monoteistycznej
ale jest przykładem poznania rozwoju ludzkiej cywilizacji. To co dziś wiadomo głównie pochodzi od pisma, które wtedy się pojawiło. W IV/III tysiącleciu przed Chrystusem w Mezopotamii u Sumerów pojawiło się pismo (najprawdopodobniej najstarsze pismo świata). Było to pismo piktograficzne (obrazkowe). Z czasem, obrazki – znaki zaczęły oznaczać również sylaby. To dzięki nim uczeni mogą pozyskać informacje o przeszłości mieszkających tam plemion. Pisano na glinianych tabliczkach. System sumeryjski przejęły inne ludy zachodniej Azji (Asyryjczycy, Husyci, Hetyci, Elamici). Wykopano ok. 17 tys. tabliczek w mieście Ebla. Tabliczki te pochodzą z epoki brązu. Znaczna część tekstów z Ebli powstała w okresie zdobycia miasta przez wojska Sargona z Akadu (2300 r. przed Chr.). Z nich odczytano obraz zycia na Bliskim Wschodzie w III tysiącleciu przed Chr. Wiemy, że Sargon (2360–2180) podbił Eblę i włączył do swojego państwa zarówno Eblę jak i Mari.
Najstarsze ślady osadnictwa znalezione na terenach Mezopotamii pochodzą z ósmego tysiąclecia przed Chr.. Budowano wówczas gliniane półziemianki, w których były kamienne podłogi i paleniska. Odnaleziono gliniane wypalane figurki zwierząt oraz ludzi. Artefakty te zdobią dzisiejsze muzea. Już w siódmym tysiącleciu przed Chr. budowano osady z glinianych domów. Domy te miały po kilka pomieszczeń i podwórze. Tworzono ręcznie ceramiczne figurki i naczynia ozdobione barwną polewą. Czczono mitologicznych bogów Anuna, Anunaki. Już wtedy wierzono, że świat był stworzony przez boską istotę. Każde z wielkich miast sumeryjskich miało swoich bogów. W Nippur czczono Enkiego, w Lagasz Ninurta. Bogom budowano świątynie, a pomniejszym kapliczki. Kultura Sumeru przeżyła swój okres świetności między III a II tysiącleciem p.n.e., wtedy powstały pierwsze poematy opowiadające o bogach, najstarsze z nich są datowane na około 2500 przed Chr., późniejsze na około 1700 przed Chr.. W jednym z najstarszych mitów kosmologicznych stworzycielką życia jest bogini Nammu (pierwotne wody), która przez partenogenezę zrodziła pierwszą parę bogów: Niebo (An) i Ziemię (Ki). Oni byli rodzicami boga powietrza Enlila. Sumerowie byli przekonani, że władza zstąpiła z nieba. Enkiemu i Inannie przypisuje się powołanie człowieka do istnienia. Po oddzieleniu nieba i ziemi wyrosła roślina, pojawił się człowiek. Obowiązkiem ludzi było zapewnić bogom pożywienia. Pierwsi ludzie żyli bardzo długo. Król Alulim 28 800 lat, a drugi Alalgar 36 000 lat (przypomina opis biblijny Adama i jego potomków. Pojawiła się też triada trzech bóstw: Anu, Enlila i Enki, a druga triada Nanny (Księżyca), Utu (Słońca) i Inanny {gwiazdy (!) Wenus}.
adres e-mail: p.porebski@onet.pl Prywatne konto bankowe SWIFT BPKOPLPW
13102026290000950200272633 https://zrzutka.pl/z/pawel1949
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz