Matthieu (20) i tłumaczenie

          Droit: ne pas commettre l'adultère (Exode 20:14; Deutéronome 5:18; Matthieu 5:27) est reconnu non seulement pour l'action, mais aussi une pensée vigoureux:   Puis la convoitise, lorsqu'elle a conçu, enfante le péché; et le péché, étant consommé, produit la mort. Nous vous y trompez pas, mes frères bien-aimés (Jacques 1:15–16). L'homme, conscient des capacités de reproduction de votre corps et le sexe, est aussi un libre "de la contrainte" de son corps et le sexe (Jean Paul II). Dans presque séculaire, par la pensée, ne supporte pas les conséquences.

          Selon Matthieu divorce peut être réalisée seul homme, selon la loi juive. Marcus tandis que les rendements avec ce problème pour les hommes et les femmes (Marc 10:11–12). Marc a écrit aux Romains, et il y a un divorce pourrait essayer de deux côtés.

          Christ clairement identifié avec le péché d'adultère: va, et ne pèche plus (Jean 8:11). L'adultère est un péché parce qu'elle est une violation de l'alliance personnelle entre homme et femme (Jean Paul II). Pourquoi la propreté est importante? Cette question est posée Première Lettre aux Corinthiens: Ne savez-vous pas que votre corps est le temple du Saint Esprit qui est en vous, que vous avez reçu de Dieu, et que vous ne vous appartenez point à vous-mêmes? (1 Corinthiens 6:19). Alors Jésus enseigne: Fuyez l'impudicité. Quelque autre péché qu'un homme commette, ce péché est hors du corps; mais celui qui se livre à l'impudicité pèche contre son propre corps (1 Corinthiens 6:18). S'il vous plaît noter que le corps humain a été transporté à l'unité du peuple-Word. Avec l'Incarnation et de la Rédemption, le Christ a inscrit dans le corps humain une dignité nouvelle. Le fruit du prix de rachat est l'Esprit Saint qui habite dans le corps humain comme le temple (Jean Paul II).

Ne savez-vous pas que vos corps sont des membres de Christ? Prendrai-je donc les membres de Christ, pour en faire les membres d'une prostituée? Loin de là! Ne savez-vous pas que celui qui s'attache à la prostituée est un seul corps avec elle? Car, est-il dit, les deux deviendront une seule chair. Mais celui qui s'attache au Seigneur est avec lui un seul esprit (1 Corinthiens 6:15–17).

          La plupart des jeunes ont eu des expériences sexuelles prémaritales. Comment les traiter maintenant?

           Malgré ce desideratum de la pureté, le fait demeure. Tout comme Moïse a été mis dans la situation d'opposer si Dieu le permet la polygamie, de sorte que les forces de la situation actuelle oblige les manières de ne pas prendre la bonne attitude.

          La cohabitation avant le mariage devrait être considérée comme l'expérience de la curiosité a besoin d'expérience substantielle et la connaissance des avantages psycho-physiques d'un coéquipier. Là où il y a la condition principale pour une relation - l'amour, est une caricature du mariage. Cette consommation de plaisir charnel. En soi, il est pas mal. Cependant, il peut être mal, lorsque la circonstance se présente de prendre les effets des pratiques sexuelles. En prenant une pratique dangereuse pour être responsable. Pourquoi? Parce que quand le monde sera le fruit de ces pratiques, vous avez besoin de réfléchir dès maintenant à son bien-être. Plaisir momentané peut entraîner dans la tragédie.

          Si je l'ai soutenu à l'abstinence sexuelle avant le mariage, je serais un hypocrite. Je ne peux que faire appel. Soyez prudent, honnête et responsable.

          Mariage répond principalement aux besoins de la procréation, mais pas seulement. Il est un élément très important dans la coexistence de personnes, homme et femme. Il est dit que le mariage est l'unité de base de la société. La foi est une petite église. Le mariage est accablé par la responsabilité pour d'autres personnes et les soins pour les enfants. Sa mission principale est l'enseignement correct le plus jeune génération. Il devrait être un exemple de la vraie interpersonnelle de l'amour. Les avantages du mariage peuvent écrire beaucoup. Partenariats, informelle sont épuisées forme de mariage et bien qu'ils puissent réaliser pleinement, il nous laisse avide de spirituel. Amour conjoints est alors seulement leur affaire privée. En conséquence amour sacramentel est immergé dans l'amour de Dieu le Père. Cet amour est un don du sacrifice, non seulement pour votre conjoint, mais pour beaucoup. Ils peuvent l'utiliser, même ceux qui sont dans une relation ouverte. Cela peut être vu avec joie avec l'union sacramentelle. Ils participent à Dieu. Amour brille et réchauffe deux autres.

          Ces mots correspondent à péricopes  La chasteté volontaire (Matthieu 19:10–12). L'auteur suppose que: Car il y a des eunuques qui le sont dès le ventre de leur mère; il y en a qui le sont devenus par les hommes; et il y en a qui se sont rendus tels eux-mêmes, à cause du royaume des cieux. Que celui qui peut comprendre comprenne (Matthieu 19:12). Cette déclaration est inhabituel et surprenant. L'auteur est conscient de la difficulté de comprendre le discours d'une manière humaine, de sorte que les faits saillants: pas tout le monde à comprendre [...] Que celui qui peut comprendre comprenne (Matthieu 19:10–12). Comme je le disais l'amour est un don de sacrifice. Si vous séjournez dans une relation, beaucoup d'elle va pour un usage familial. Pour tout l'amour du célibat peut être un don de sacrifice pour les autres. Je me souviens des prières de beaucoup de gens célibataires avec un contenu similaire. Seigneur, je n'a pas été autorisé à se marier. Laissez les couches de mon amour seront utilisés pour le bonheur des autres. Laissez réchauffer l'amour de ceux qui ne peuvent pas par eux-mêmes apporter un grand sentiment. Seigneur, prends moi et donner aux autres. Ces mots, soutenus par des prières continues sont très efficaces. Peut-être que vous ne voyez pas tous les jours, mais chaque, même la plus petite prière, une bonne action, ou le souffle de l'amour fait un bon inimaginable.

          Si le monde était plus grande prise de conscience de la puissance de l'amour, je crois que le monde serait différent. L'amour est un spectre. Il a des tons plus frais et chaud. Vous ne pouvez pas la traiter instrumentalement. Il est trop importante. Il est non seulement un sentiment agréable, mais un outil essentiel pour soutenir l'existence du monde et de la relation avec Dieu.

Tłumaczenie

           Prawo: nie cudzołóż (Wj 20,14; Pwt 5,18; Mt 5,27) ujmuje się nie tylko w kategorii czynu, ale również myśli pożądliwych: Następnie pożądliwość, gdy pocznie, rodzi grzech, a skoro grzech dojrzeje, przynosi śmierć. Nie dajcie się zwodzić, bracia moi umiłowani! (Jk 1,15–16). Człowiek, świadom prokreacyjnych możliwości swojego ciała i płci, jest równocześnie wolny „od przymusu” swego ciała i płci (Jan Paweł II). W prawie świeckim, za myśli, nie ponosi się konsekwencji.

          Według Mateusza rozwód może przeprowadzić wyłącznie mężczyzna, zgodnie z żydowskim prawem. Marek natomiast zwraca się z tym problemem do mężczyzn i kobiet (Mk 10,11–12). Marek pisał do Rzymian, a tam o rozwód mogły starać się obie strony.

          Chrystus wyraźnie identyfikuje cudzołóstwo z grzechem: Idź, a od tej chwili już nie grzesz (J 8,11). Cudzołóstwo jest grzechem dlatego, że stanowi złamanie osobowego przymierza mężczyzny i kobiety (Jan Paweł II). Dlaczego czystość jest tak ważna? Na to pytanie odpowiada  Pierwszy List do Koryntian: Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie (1 Kor 6,19). Jezus więc poucza: Strzeżcie się rozpusty; wszelki grzech popełniony przez człowieka jest na zewnątrz ciała; kto zaś grzeszy rozpustą, przeciwko własnemu ciału grzeszy (1 Kor 6,18). Proszę zauważyć, że ludzkie ciało zostało przyjęte do jedności Osoby-Słowa. Poprzez Wcielenie i odkupienie, Chrystus wpisał w ciało ludzkie nową godność. Owocem ceny odkupienia jest Duch Święty mieszkający w ciele ludzkim jak w świątyni (Jan Paweł II).  Czyż nie wiecie, że ciała wasze są członkami Chrystusa? Czyż wziąwszy członki Chrystusa będę je czynił członkami nierządnicy? Przenigdy! Albo czyż nie wiecie, że ten, kto łączy się z nierządnicą, stanowi z nią jedno ciało? Będą bowiem – jak jest powiedziane – dwoje jednym ciałem. Ten zaś, kto się łączy z Panem, jest z Nim jednym duchem (1 Kor 6,15–17).

          Większość młodych ludzi ma za sobą przedmałżeńskie doświadczenia seksualne. Jak je traktować obecnie?

          Pomimo powyższego dezyderatu na temat czystości, fakt pozostaje faktem. Podobnie jak Mojżesz został postawiony w sytuacji przeciwstawienia się Bogu dopuszczając wielożeństwo, tak obecna sytuacja nieobyczajowa zmusza do podjęcia właściwej postawy.

          Współżycie przed ślubem należy uważać za doświadczenia wynikające z ciekawości potrzeb doznań cielesny oraz poznania zalet psycho-fizycznych współpartnera. Tam, gdzie nie ma głównego warunku związku – miłości, jest karykaturą małżeństwa. To konsumpcja cielesnych przyjemności. Sama w sobie nie jest ona złem. Jednak może być złem, gdy zajdzie okoliczność podjęcia skutków praktyk seksualnych. Podejmując niebezpieczne praktyki należy być odpowiedzialnym. Dlaczego? Bo gdy na świecie pojawi się owoc tych praktyk, trzeba myśleć już o jego dobru. Chwilowa przyjemność może zakończyć się dramatem.

          Gdybym przekonywał do wstrzemięźliwości seksualnej przedmałżeńskiej byłbym hipokrytą. Mogę jedynie apelować. Bądźcie roztropni, uczciwi i odpowiedzialni.

           Małżeństwo spełnia głównie potrzeby prokreacyjne, ale nie tylko. Jest bardzo ważnym elementem współistnienia ludzi, mężczyzny i kobiety. Mówi się, że małżeństwo jest podstawową komórką społeczną. W wierze jest małym Kościołem. Małżeństwo obarczone jest odpowiedzialnością za drugiego człowieka oraz troską o najmłodszych. Jego ważnym powołaniem jest właściwa dydaktyka najmłodszego pokolenia. Powinna być przykładem prawdziwej miłości interpersonalnej. O zaletach małżeństwa można pisać wiele. Związki partnerskie, nieformalne są zubożoną formą małżeńską i choć mogą się w pełni realizować, to pozostawiają niedosyt duchowy. Miłość współmałżonków jest wtedy wyłącznie ich sprawą prywatną. W związku sakramentalnym miłość jest wtopiona w miłość Boga-Ojca. Miłość taka jest darem ofiarnym nie tylko dla współmałżonka, ale dla wielu. Mogą z niego korzystać nawet ci, którzy pozostają w wolnym związku. Objawia się to radością ze związków sakramentalnych. W nich uczestniczy Bóg. Miłość dwojga  promieniuje i ogrzewa innych.

          Powyższe słowa korespondują z perykopą Dobrowolna bezżenność (Mt 19,10–12). Autor suponuje, że: są i tacy bezżenni, którzy dla królestwa niebieskiego sami zostali bezżenni (Mt 19,12). Wypowiedź ta jest niezwykła i zaskakująca. Autor zdaje sobie sprawę z trudności pojmowania tej wypowiedzi na sposób ludzki, więc podkreśla: Nie wszyscy to pojmują [...] Kto może pojąć [to], niech pojmuje (Mt 19,10–12). Jak wspomniałem miłość jest darem ofiarnym. Jeżeli przebywa się w związku, wiele z niej przechodzi na użytek rodziny. W przypadku bezżenności cała miłość może być darem ofiarnym dla innych. Przypominam sobie modlitwy wielu osób bezżennych o podobnej treści. Panie nie dane mi było zawrzeć związku małżeńskiego. Niech pokłady mojej miłości zostaną wykorzystane dla szczęścia innych. Niech rozgrzeją miłość tych, którzy nie potrafią same z siebie wydobyć to wielkie uczucie. Panie, zabierz mnie i daj innym. Słowa te, wsparte ciągłymi modlitwami są bardzo skuteczne. Być może tego nie widać na co dzień, ale każda, choćby najmniejsza modlitwa, dobry uczynek, czy tchnienie miłości czyni dobra niewyobrażalne.

          Gdyby na świecie była większa świadomość mocy miłości, to wierzę, że świat byłby inny. Miłość jest pewnym spektrum. Posiada odcienie chłodniejsze i gorące. Nie można traktować jej instrumentalnie. Jest zbyt ważna. To nie tylko przyjemne uczucie, ale podstawowe narzędzie do podtrzymywania istnienia świata i relacji z Bogiem.