Jésus est déprimé. Transmettre aux étudiants un triste reflet: Tous vous allez être scandalisés à mon sujet cette nuit (Matthieu 26:31). Repose sur la sagesse: car il est écrit: Je frapperai le berger, et les brebis du troupeau seront dispersées (ibid). Dans le même temps, il déclare: Mais, après que je serai ressuscité, je vous précèderai en Galilée (Matthieu 26:32). Avec ces mots, Jésus révèle que tout ce qu'il sait et est conscient du scénario qui l'attend. Pierre lui répondit: Quand tu serais pour tous une occasion de chute [doute dans n'importe qui], tu ne le seras jamais pour moi (Matthieu 26:33). Ironiquement sort. Comment facile proclament grands mots, et comment difficile à faire! Jésus apporte Peter au sol, en disant: Je te le dis en vérité, cette nuit même, avant que le coq chante, tu me renieras trois fois (Matthieu 26:34). Peter est sûr de lui. Pas possible qu'il a renié Jésus, Maître et fermer votre ami.
Jésus demande aux élèves de regarder avec lui. Il est triste. Il a besoin de soutien, le confort, la
proximité d'amis. Étant en agonie, il priait plus
instamment, et sa sueur devint comme des grumeaux de sang, qui tombaient à
terre (Luc 22:44). La
sueur de sang est un cas bien connu survenant au moment de stress énorme. Elle est témoigne de la douleur et
de la souffrance spirituelle. Jésus
est incroyablement humaine
dans leur souffrance. Il se met à nu avec la taille du héros, le grand héros. Malheureusement, les étudiants,
mais ont entendu parler de la trahison et de la Passion, fatigués des événements
de la journée est rapidement tombé endormi. Jésus reste le
même. Il prie le Père: Mon Père, s'il est possible, que cette coupe s'éloigne
de moi! Toutefois, non pas ce que je veux, mais ce que tu veux (Matthieu 26:39). Dans ces mots il ya
une note de regret. Après tout,
ce que vous voulez, je pris sur lui le fardeau de la
flambée. Avec la peur oublie que de sa propre
volonté a relevé le défi. Tourmenté
crainte de la passion et de la mort à la volonté du Père. Il sait ce qui
l'attend. Montré la souffrance,
confirme toute l'humanité de Jésus. Jésus, même
si elle est dotée de la gloire
du Père, il va mourir comme un homme, sans complaisance.
Après une autre péricopes Matthieu retourne
au fil de Judas. La description n'a pas le
caractère de continuité, mais il
est comme une histoire différente.
Judas accueilli avec
Jésus l'embrasse en compagnie de
bourreaux (Multitude avec épées et des bâtons). Que pensent les élèves? Au début, rien. Ils
sont surpris. Seulement maintenant, ils comprennent ce que la trahison de Judas. Ils pensaient Jusqu'à croit maintenant
que Jésus parle de trahison
dans le sens de la non-conformité
de la fidélité spirituelle, et maintenant il est avéré qu'il est une trahison de la physique! Peter ramasse
à et pour la défense de Jésus blesse le
serviteur du souverain sacrificateur (lui coupa l'oreille droite).
Le reste de l'histoire est plus théologique et didactique. Matthieu montre sa connaissance de l'Ancienne Alliance et paraphrase les paroles de Pharaon Patu-Baste: Qui épée tranchante dans le cou, il se coince, mettant dans la bouche de Jésus phrase: Remets
ton épée à sa place; car tous ceux qui prendront l'épée périront par l'épée (Matthieu 26:52).
Matthieu souligne qu'il accompli les prophéties de l'Ancien Testament.
Vous pouvez parier beaucoup de questions.
Jésus at-il sélectionner Judas savait sur son
avenir trahison?
Il est difficile à dire. Pourquoi il a révélé la trahison du public? Que
voulait-il à
accomplir? Peut-être qu'il a voulu donner à la sensibilisation pour favoriser leur sort. Par coïncidence elle est allée à la croix. Personne et rien ne pouvait le surprendre. Jésus condamne l'acte de Judas: Ce
serait mieux pour cet homme qu'il ne fût pas né. Sa trahison sera rappelé
par les
générations à
jamais. Dimension péché de trahison est énorme. Mot peut créer un monde et les mots peuvent tuer. Cela impose une
réflexion. Tous les
évangélistes attiré l'attention sur le baiser de Judas. La
grande symbolique du péché (Judas baiser). En
revanche, la formulation: Levez-vous,
venez (Matthieu 26:46) est devenu le slogan d'un nouveau voyage à la rédemption. Ces mots correspondent avec
les mots: Veillez et priez, afin que vous ne tombiez pas dans la
tentation; l'esprit est bien disposé, mais la chair est faible (Matthieu 26:41).
Jésus parle mots
significatifs: Penses-tu que je ne puisse pas invoquer mon Père, qui
me donnerait à l'instant plus de douze légions d'anges? (Matthieu 26:53). Couple trop grave
pour être basée sur des formes
conceptuelles.
Jesus remet les cartes. Devenir seul avec un défi comme David contre Goliath. Autour
il n'y a personne. Dans la distance ne sont que des observateurs. Voilà ce qui
va se passer est incompréhensible et inhabituelle. Voici le moment
historique. Il va changer le
caractère du Monde. Les énormes produits fonctionnels
qui vont générer sur la croix, paralysent tout le mal accumulé de ceux qui souhaitent le faire. L'homme reçoit une Providence fixe (Saint-Esprit), qui demandera comment vivre et comment chercher le salut. Dieu le Père par le Fils sera plus proche de chaque personne. Mais gardez à l'esprit que sans l'engagement personnel de la foi,
l'espérance et l'amour tous les mots
écrits ici seront inefficaces.
Quelqu'un peut, cependant, demander: Où est l'indignation?
Pourquoi est-ce bon moment maintenant
à venir? Quel est-ce
arrivé? La réponse sont les
paroles et les actes de Jésus (voir évangiles). La
vraie foi en Dieu a été remplacée
par la religion judaïque, orné d'un être humain. De
moins en moins était-ce la vérité
sur Dieu. Dans la «bouche»
de Dieu introduit leurs propres concepts sur la vie. Dieu
a été utilisé pour l'appel d'offres. Dieu est
devenu quelque chose d'une pièce
structures de façade et leur propre vision du monde. L'argent a joué un rôle
important. Victimes temple
n'a pas rempli son rôle.
Qui observe attentivement le monde et les histoires note que le monde chancela grand
cercle. Aujourd'hui, le même Dieu
est remplacé par la doctrine développée selon les besoins humains. Dans la religion chrétienne est de moins en moins Dieu.
Dominé par des êtres conceptuels (les anges, Satan). Un rang importante est attribuée aux institutions et l'autorité de l'Église, exorcistes, fausses révélations, la littérature infantile,
la fausse piété. La foi est sélective, enfantin, basée
sur des légendes, dogmatisé. Encore une fois, comptabiliser des espèces,
actifs. Nature est remplacé par des expériences
scientifiques (in vitro changements
génétiques dans, chirurgie plastique, expérience simulée artificiellement). Sur l'ordre du jour sont
les raisons avortements injustifiés,
l'euthanasie douteuse. Assez est importante dans le
sens de la religiosité ritualiste.
Dans les modes de
réalisation de petits évêques
de la forme des apôtres et Jésus-Christ. Les prêtres
se comportent de façon déshonorante.
Il a créé une énorme quantité de caractère totalitaire des
sectes.
Les effets de tout cela peut
être fatale et douloureux, surtout depuis que Jésus ne pourra plus nous protéger, mais va «régler»[1].
[1] Il est pas effrayant,
mais avertissement.
Tłumaczenie
Tłumaczenie
Jezus jest przygnębiony. Dzieli się z uczniami smutną
refleksją: Wy wszyscy zwątpicie we Mnie
tej nocy (Mt 26,31). Powołuje się na mądrość życiową: Uderzę pasterza, a rozproszą się owce stada (tamże). Jednocześnie
ogłasza: Lecz gdy powstanę (Mt
26,32). Tymi słowami Jezus ujawnia, że o wszystkim wie i jest świadomy
scenariusza, jaki Go czeka. Piotr protestuje: Choćby wszyscy zwątpili w Ciebie, ja nigdy nie zwątpię (Mt 26,33).
O ironio losu. Jak łatwo głosić wzniosłe słowa, a jak trudno je wykonać! Jezus
sprowadza Piotra na ziemię, mówiąc: Jeszcze
tej nocy, zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz (Mt 26,34).
Piotr jest pewny swego. Niepodobne, aby on wyparł się Jezusa, Nauczyciela i
bliskiego swojego Przyjaciela.
Jezus prosi uczniów o czuwanie z Nim. Jest smutny. Potrzebuje wsparcia,
pociechy, bliskości przyjaciół. Pogrążony w udręce jeszcze
usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na
ziemię (Łk
22,44). Pot z krwi jest znanym przypadkiem zachodzącym w chwili ogromnego
stresu. Krwawy pot świadczy o bólu i cierpieniu duchowym. Jezus jest
nieprawdopodobnie ludzki w swoim cierpieniu. Sam siebie ogołaca z wielkości
herosa, wielkiego bohatera. Niestety, uczniowie, choć słyszeli o zdradzie i
męce, zmęczeni wydarzeniami dnia szybko zasnęli. Jezus pozostaje sam. Modli się do Ojca słowami: Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich! Wszakże nie
jak Ja chcę, ale jak Ty (Mt 26,39). W słowach tych jest nuta żalu. Przecież, to Ty chciałeś,
abym wziął na siebie ten niebotyczny ciężar. Z trwogi zapomina, że z własnej i
nieprzymuszonej woli podjął to wyzwanie.
Dręczony trwogą męki i śmierci, zdaje się na wolę Ojca. Wie, co Go
czeka. Ukazane cierpienie, potwierdza całe człowieczeństwo Jezusa. Jezus, mimo
że będzie obdarzony chwałą Ojca, umrze jak człowiek, bez taryfy ulgowej.
Po
kolejnych perykopach Mateusz wraca do wątku Judasza. Opis nie ma charakteru
ciągłości, ale jest jakby z innego opowiadania. Judasz wita się z Jezusem,
całuje Go w towarzystwie oprawców (zgraja z mieczami i kijami). Co robią
uczniowie? Początkowo nic. Są zaskoczeni. Dopiero teraz zrozumieli na czym
polega zdrada Judasza. Sądzili Do tej pory sądzili, że Jezus mówi o zdradzie w
sensie niedotrzymania wierności duchowej, a teraz okazało się, że chodzi tu o
zdradę fizyczną! Piotr podrywa się i w
obronie Jezusa kaleczy sługę
najwyższego kapłana (obcina mu prawe ucho).
Dalsza część opowiadania ma już charakter teologiczny i dydaktyczny.
Mateusz popisuje się znajomością Starego Przymierza i parafrazuje słowa faraona
Patu-Baste: Kto ostrzy miecz, w tego szyi on utknie, wkładając w usta
Jezusa sentencję: Schowaj miecz swój do pochwy, bo wszyscy, którzy za miecz chwytają, od miecza giną (Mt
26,52). Mateusz akcentuje, że spełniają się proroctwa starotestamentalne.
Można postawić wiele pytań. Czy Jezus wybierając Judasza wiedział o jego
przyszłej zdradzie? Trudno powiedzieć. Dlaczego ujawnił zdradę publicznie? Co
chciał przez to osiągnąć? Może chciał przekazać świadomość dalszego swojego
losu. Na krzyż szedł nieprzypadkowo. Nikt i nic nie mogło Go zaskoczyć. Jezus
potępia czyn Judasza: Byłoby
lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził. Zdrada Judasza będzie
zapamiętana przez pokolenia na wieki. Wymiar grzechu zdrady jest przeogromny.
Słowem można stworzyć Świat i słowem można zabić. To wymaga refleksji. Wszyscy
ewangeliści zwrócili uwagę na pocałunek Judasza. Ogromna symbolika grzechu
(judaszowski pocałunek). Natomiast sformułowania: Wstańcie, chodźcie (Mt 26,46) stało się hasłem nowej podróży do
Odkupienia. Słowa te korespondują ze słowami: Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie
ochoczy, ale ciało słabe (Mt 26,41).
Jezus wypowiada znamienne słowa: Czy
myślisz, że nie mógłbym poprosić Ojca mego, a zaraz wystawiłby Mi więcej niż
dwanaście zastępów aniołów? (Mt 26,53). Moment zbyt poważny, aby bazować na
postaciach konceptualnych. Karty rozdaje Jezus. Staje sam na sam z wyzwaniem,
jak Dawid przed Goliatem. Wokoło nie ma nikogo. W dalszej odległości są tylko obserwatorzy.
To, co ma się stać jest niepojęte i niezwyczajne. Nadchodzi historyczna chwila.
Ona to zmieni postać tego Świata. Olbrzymi funkcjonał dobra, jaki wygeneruje
się na krzyżu, sparaliżuje nagromadzone zło u tych, którzy tego pragną.
Człowiek otrzyma stałą Opatrzność (Ducha Świętego), która będzie podpowiadać
jak żyć i jak zmierzać do zbawienia. Bóg-Ojciec poprzez Syna będzie bliżej
każdego człowieka. Trzeba jednak pamiętać, że bez osobistego zaangażowania
wiary, nadziei i miłości wszystkie napisane tu słowa będą nieskuteczne.
Ktoś może jednak zapytać: Skąd to larum? Dlaczego ta chwila
właśnie teraz ma nadejść? Co się takiego stało? Odpowiedzią są słowa i czyny
Jezusa (patrz ewangelie). Prawdziwa wiara w Boga zastąpiona została religią judaistyczną,
ozdobioną po ludzku. Coraz mniej było w niej prawdy o Bogu. W „usta” Boga
wprowadzano własne koncepcje na życie. Posługiwano się Bogiem do spraw
przetargowych. Bóg stał się czymś w rodzaju monety, fasadą własnych budowli i
własnego oglądu świata. Pieniądz odgrywał ważną rolę. Ofiary świątynne nie
spełniały swojej roli.
Kto
uważnie obserwuje świat i dzieje historyczne zauważa, że świat zatoczył wielkie
koło. Dzisiaj podobnie Bóg zostaje zastąpiony doktryną opracowaną według
potrzeb ludzkich. W religii chrześcijańskiej coraz mniej jest Boga. Królują za
to istoty konceptualne (anioły, szatan). Ważną rangę przypisuje się instytucji
i władzy kościelnej, egzorcystom,
fałszywym objawieniom, infantylnej literaturze, fałszywej pobożności.
Wiara jest wybiórcza, dziecinna, oparta na legendach, zdogmatyzowana. Ponownie
liczy się kasa, majątek. Natura zastępowana jest eksperymentami naukowymi (in
vitro, zmiany genetyczne, chirurgie plastyczne, doznania symulowane
sztucznie). Na porządku dziennym są aborcje z powodów niezasadnych, wątpliwe
eutanazje. Dość znacząca jest religijność w sensie rytualistycznym. W postaciach biskupich
niewiele zostało z postaci apostołów czy Jezusa Chrystusa. Kapłani zachowują
się niegodnie. Powstaje ogromna ilość sekt o totalitarnym charakterze.
Skutki tego wszystkiego mogą być fatalne i przykre, zwłaszcza, że Jezus
już nas nie ochroni, lecz przyjdzie „rozliczyć”[1].
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz