Niejednokrotnie trzeba ogołocić się, jak pisze w
ewangelii (Flp 2,7), aby prawda z nową siłą ujrzała światło dzienne. Bóg nasłał
na mnie wątpliwości, abym napisał o tym bardzo szczerze, aby tekst był
wiarygodny. Dzisiaj borykam się z
wątpliwościami do moich wątpliwości. Przecież oprócz Jana wszyscy apostołowie
ponieśli śmierć za Jezusa, dając tym
świadectwo Prawdy. Nawet wyjątek Jana, który umarł w sposób naturalny przemawia
za ujawnioną prawdą. Śmierć apostołów nie była jakąś zaplanowaną apoteozą.
Mało prawdopodobne, że 11 facetów podjęło się tak bohaterskiego czynu, który by
nie niósł jakiś wysokich wartości, idei. W tym duchu trzeba odczytywać historię
uczniów i dopuścić cząstkę zaufania do tekstów ewangelicznych, nawet gdy
zostały one podretuszowane.
Sam Jezus mając do czynienia ze zwykłymi ludźmi,
pokazywał swoją niesamowitą moc, czyniąc niezwykłe cuda. O nich mówią wszystkie
ewangelie i nie ma w nich żadnej ich krytyki, lecz podziw.
Stary Testament wyraźnie wskazuje na obiecanego Mesjasza,
a słowa proroków są pełne treści. Nie podobna jest, aby aspekt mesjański był
dopisywany później po czasach chrystusowych.
Dużo przekazują same cuda. One świadczą o wrażliwości
Jezusa i są przekaźnikiem woli Boga.
Niewielkie zaufanie do słów Jezusa ukazują Jego związek
z Bogiem. Żarliwość słów, proste ujęcia, niezwykłe przekazy świadczą o
nadprzyrodzonej interakcji z Bogiem. Gdyby przekazy nie byłyby prawdziwe, to
byłyby one niesmacznym żartem z Boga.
Boskość Jezusa odczytuje w sercu każdy, który zawierzył.
Przekazy prywatnych objawień, poza Objawieniem biblijnym, w swej ilości niosą
kolejne argumenty.
Na temat kolejnych argumentów jeszcze napiszę wkrótce.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz