Prędkość światła

          Jeżeli prędkość światła (energii falowej) w próżni jest ustalona, to obiekty zbudowane z energii nie mogą poruszać się szybciej. Prędkość światła może ulegać zmianie, jak światło przechodzi przez ośrodek, który próżnią nie jest. To ograniczenie dowodzi świetlistej strukturze obiektów materialnych.  Według pomiarów   prędkość   światła   (fali elektromagnetycznej)   w   próżni   wynosi 299 792 458 m/s. i to jest prędkość maksymalna. W odróżnieniu np. od dźwięku, fala elektromagnetyczna do propagacji nie potrzebuje ośrodka materialnego i to jest fenomen przyrodniczy. Gdy w ośrodku materialnym porusza się naładowana cząstka, np. elektron z prędkością większą od prędkości fazowej światła w tym ośrodku to emitowane jest promieniowanie elektromagnetyczne zwane  Czerenkowa.  Fala ta emitowana jest tylko w ściśle określonym kierunku leżącym pod kątem ostrym do kierunku ruchu cząstki. Promieniowanie Czerenkowa ma zastosowanie w astrofizyce, w licznikach  wysokoenergetycznych kwantów gamma. Cząstki wytwarzane przez promieniowanie kosmiczne w wyniku oddziaływaniem kwantów gamma promieniowania kosmicznego z jonizowaną atmosferą Ziemi.

Promieniowanie Czerenkowa można zaobserwować w  reaktorach jądrowych. W wyniku reakcji zachodzących w reaktorze powstają wysokoenergetyczne, przenikliwe cząstki, które dostając się do wody będącej chłodziwem reaktora, powodują powstawanie promieniowania Czerenkowa. W rezultacie woda dookoła rdzenia świeci na niebiesko. W Polsce można to zjawisko obserwować w reaktorze Maria i w podwarszawskim Świerku.

         Dlaczego prędkość światła jest taka, jaka jest? Prędkość światła ma znamiona stałej fizycznej. Te wielkości są zdeterminowane przez Stwórcę. Tak wszystko jest dobrane, aby na wybranej planecie Ziemi mogło toczyć się życie. Nieznaczna zmiana ich wielkości zmieniłaby całkowicie obraz Świata i warunki życia. Jest uzasadniona obawa, że inne wielkości  parametrów wykluczyłyby całkowicie życie biologiczne, jakie jest znane. Być może byłaby inna forma egzystencji oparta na innych pierwiastkach i związkach chemicznych.

         Australijscy naukowcy znaleźli dowody na to, że przekonanie o          niezmienności stałych fizycznych w całym wszechświecie może być błędne.        Obecna nauka próbuje podważać stałość i niezmienność parametrów, twierdząc, że np. stała grawitacji zmienia się w czasie pod wpływem ciemnej energii (piąta siła); stała Plancka jest rozpatrywana jako wartość lokalna w różnych miejscach przestrzeni, Znane są hipotetyczne cząstki o nazwie tachiony, które poruszają się z prędkością nadświetlną. Nie ma jednak żadnego dowodu na istnienie tych cząstek. Istnieje hipoteza, według której tachionami mogą być neutrina.