Odrzucenie, rejet

         Wśród wielu przykrości jakie może spotkać człowieka jest odrzucenie, nieakceptacja, obojętność  ludzka. Każdy człowiek ma w sobie przekonanie, że jest w jakiś sposób wyjątkowy. Jest istotą powołaną przez Stwórcę, a więc ma w sobie godność, a jego istnienie ma jakiś cel. Ponieważ nie zawsze zna swoje powołanie stara się, gdzie może, ujawniać swoje istnienie. Niechęć bliskich jest najbardziej przykra. Podobnie odrzucenie osoby kochanej.

          Niejednokrotnie bywa tak, że rola męża, ojca sprowadza się do zaspakajania potrzeb finansowych rodziny. Mój znajomy żalił się, że nikt z jego najbliższego otoczenia nie interesuje się jego osobą. Zdawkowe pytania o samopoczucie jest zbyt płytkie. Zresztą, po zadaniu pytania, nie oczekują odpowiedzi.

          Osamotnienie w rodzinie jest bolesne. Podobnie jest na niwie zawodowej.

Historia zna wiele przypadków niedoceniania małych czy dużych odkryć. Czasami, i to po latach dopiero przypadek uruchamia właściwą ocenę.

          Obecni politycy, którzy zasłużyli się w okresie przemian ustrojowych są traktowani przez obecną ekipę rządową w sposób skandaliczny. Wszelkie autorytety są szufladkowane do kolesi, którzy nie lubią rządu wybranego przez naród i rozrabiają. Rząd nie zdaje sobie sprawy, że ich wybór był chochlikiem historii. Powoływanie się na wygrane wybory śmieszy. Ich działania destrukcyjne zapamięta historia, szkoda że w aspekcie negatywnym.

          Może zdarzyć się, że opluwane będą pomniki niczego niewinnego prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Ogromne parcie na pomniki wywołuje wewnętrzny sprzeciw. No cóż, takie subtelności są poza możliwością głównego bohatera złych przemian.


Rejet 

 

          Parmi les nombreux problèmes qui peuvent arriver à un homme, il est à rejeter, pas l'acceptation, l'indifférence humaine. Toute personne a la conviction qu'il est en quelque sorte unique. Il est établi par le Créateur, et a donc la dignité, et son existence a un but. Parce qu'ils ne savent pas toujours leurs essais de vocation, où il peut divulguer son existence. Réticence de la famille est très regrettable. De même, le rejet de la bien-aimée.

          Plusieurs fois, il arrive que le rôle du mari, père réduit à satisfaire les besoins financiers de la famille. Mon ami se plaint qu'aucun de ses environs immédiats pas intéressé par sa personne. Des questions superficielles au sujet d'être trop peu profonde. Quoi qu'il en soit, après avoir posé des questions, ils ne pas attendre une réponse.

          Être seul dans la famille est douloureuse. De même, dans un professionnel des plaines inondables.L'histoire connaît de nombreux cas de sous-estimation de petites ou de grandes découvertes. Parfois, et il est seulement après des années de cas commence une évaluation adéquate.

          Politiciens en ligne qui méritent la période de transformation politique sont traités par l'équipe actuelle du gouvernement d'une manière scandaleuse. Toutes les autorités sont pigeonholing les gars qui n'aiment pas le gouvernement élu par le peuple et méchant. Le gouvernement ne se rend pas compte que leur choix était l'histoire imp. Rendez-vous pour gagner l'élection drôle. Leurs actions sont destructrices de se rappeler l'histoire, dommage que l'aspect négatif.

          Il peut arriver que les monuments seront rien d'innocent du président Lech Kaczynski crachaient. Pression énorme sur les monuments provoque l'opposition interne. Eh bien, ces subtilités sont au-delà de la capacité de la protagoniste de mauvais changements.

Dary od Boga, Cadeaux de Dieu

          Bóg wyposaża każdego człowieka w dary, które odróżniają go od innych boskich stworzeń. Darem najważniejszym jest wolność w dokonywaniu wyboru. Jak pisałem, Bóg dał człowiekowi możliwość odwrócenia się od Niego. Tak więc wolność wyboru nie może być karana.

           Innym wielkim darem są marzenia. One to inspirują człowieka do działań, poszukiwania, zdobywania. Można powiedzieć, że marzenia są motorem życia aktywnego.  W marzeniach poszukuje się szczęścia, zadowolenia, spełnienia, poznania. Gdy marzenia się wyczerpią kończy się życie, pozostaje wegetacja.  

           Człowiekowi stale brakuje poczucia szczęścia. Jeżeli przychodzi to na chwilę. Głód się wzmaga. Szczęście jest więc chwilą. Dla tej chwili poświęca się czasem całe życie. Szczęście podążą za miłością. Miłość spełniona daje ustabilizowane poczucie szczęścia. Miłość jednokierunkowa jest cierpieniem, ale niekiedy i ono jest wartościowe. Lepiej kochać niż być kochanym, lepiej dawać niż brać. Miłość, którą ma się w sobie, musi być wyeksponowana. Musi dokonywać dobro na zewnątrz. W przeciwnym przypadku można się jej nadmiarem zadusić i wypalić. Człowiek jest stworzony do życia aktywnego i życia wśród innych. Miłość zamknięta w sobie może stać się początkiem gangreny (piękny owoc zamknięty w pomieszczeniu obumiera).

          Wszelkiego rodzaje spotkania, imprezy, uroczystości religijne, choć czasem infantylne i banalne, łączą ludzi. One są okazją pokazania swojej życzliwości dla innych. Wśród ludzi jest tyle depresji. Kto nam pomoże, jak my sami sobie nie pomożemy. Kto stawia jedynie na Stwórcę (zamknięty w sobie) ten nie wie nawet, jak bardzo blisko jest pychy, swego ego, zarozumiałości. Osoby siedzące po kilka godzin w oknie, mogłyby w tym czasie zrobić tak wiele dla innych.

          Wielkim darem Boga jest prawo naturalne. Każdy człowiek ma zaszytą w sobie moralność.  Owszem można ją usypiać, wyłączać na jakiś czas, ale w pewnym momencie przemówi do każdego. Dobroć z niej wynikająca jest słowem Boga. Wystarczy słowa te odczytać i wdrożyć w życie.

           Wielkim darem jest ludzka wrażliwość, poczucie wspólnotowe. Czasami jedno obdarowane słowo ratuje życie ludzkie. Bóg dał z siebie człowiekowi dar miłowania innych. Człowiek może być wielki w dobroci. Należy pochylać się nad biednymi i strapionymi. Nie należy rozważać zyski i straty swoich poczynań. Bądź panem i rzuć groszem, uśmiechem, życzliwym słowem. Niewiele to kosztuje.

           Istotnym darem jest ludzki rozum. W nim trzeba rozwijać cnoty. Ważna jest ludzka roztropność jako katalizator niekontrolowanych odruchów. Miej serce i patrz w serce (Adam Mickiewicz – Słuchaj, dzieweczko).

Tłumaczenie

          Dieu équipe chaque personne dans les dons qui le distinguent des autres créatures divines. Le don de la plus importante est la liberté de faire un choix. Comme je l'ai écrit, Dieu donna à l'homme la capacité de se détourner de lui. Ainsi, la liberté de choix ne peut pas être puni.

          Un autre grand cadeau est rêves. L'un est d'inspirer les activités humaines, l'exploration, gagnant. On peut dire que les rêves sont le moteur de la vie active. Dans les rêves, elle est à la recherche du bonheur, le contentement, l'accomplissement, la reconnaissance. Quand les rêves sont épuisés extrémités de la vie, la végétation reste.

          L'homme est toujours pas un sentiment de bonheur. En ce qui concerne le moment. Faim intensifie. Le bonheur est si tôt. Pour le moment, il est parfois sacrifié leur vie. Le bonheur suivra l'amour. L'amour rempli donne un sens stable du bonheur. L'amour souffre, à sens unique, mais parfois, et il est précieux. Il est préférable d'aimer que d'être aimé, il est préférable de donner que de recevoir. L'amour qui est en elle-même, il doit être exposé. Doit faire bien à l'extérieur. Dans le cas contraire, l'excès peut étouffer et brûler. L'homme est né pour vivre une vie active et entre autres. L'amour introvertie peut être le début de la gangrène (beau fruit enfermé dans une chambre meurt).

          Toutes sortes de réunions, fêtes, cérémonies religieuses, bien que parfois infantile et banal, rassembler les gens. Ils sont l'occasion de montrer leur bonté envers les autres. Parmi les gens il y a tellement de dépression. Qui va nous aider comme nous nous ne les aidons pas. Qui met seul le Créateur (retiré) ne sait même pas à quel point il est fier, son ego, l'arrogance. Les gens assis au bout de quelques heures dans la fenêtre, ils pourraient au moment de le faire beaucoup plus pour les autres.

          Un grand cadeau de Dieu est la loi naturelle. Chaque homme a cousu en elle-même la morale. Oui, il peut être mis en sommeil, éteindre pendant un certain temps, mais à un moment donné fera appel à tout le monde. Bonté qui en résulte est la parole de Dieu. Juste ces mots soient lus et mis en œuvre dans la vie.

          Un grand cadeau est la sensibilité humaine, un sentiment de communauté. Parfois, un seul mot doué sauve des vies humaines. Dieu donna à l'homme le don de soi à l'amour des autres. Un homme peut être grand dans la bonté. Vous devez appuyer sur les pauvres et les affligés. Ne pas tenir compte des pertes et profits de leurs actions. Soyez seigneur et jeter un sou, un sourire, un mot sympathique. Pas ça coûte.

Un important don de la raison humaine. Dans ce que vous avez à développer les vertus. Il est important de la prudence humaine en tant que catalyseur des réflexes incontrôlables. Avoir un cœur et voir le coeur (Adam Mickiewicz - Słuchaj, dzieweczko).

Przymioty Boga, Attributs de Dieu

          Wszelakie przymioty Boga, że jest dobry, sprawiedliwy, wrażliwy, życzliwy, wszechmogący itd. są pochodzenia ludzkiego. Człowiek używa pojęć, których sam jest ich autorem. Czy Bóg podpada pod ludzką terminologię?  Nie ma chyba innego sposobu jak wykorzystywać ludzkie pojęcia. Przez nie można obrazować Stwórcę na sposób ludzki. Czy to wystarcza? Chyba tak, bo w gruncie rzeczy chodzi o przekaz do ludzi. Bóg jest istotą ponad stworzeniami i nie sposób, aby człowiek poznał Go według boskiego wymiaru.

           Skąd wiadomo, że Bóg jest dobry? Człowiek jest stworzeniem Boga. W nim Bóg umiejscowił swoją naturę oraz swoje przymioty. Jeżeli człowiek potrafi być dobry, tym bardziej jego Stwórca potrafi być dobry. Stosując metodę porównawczo-analityczną człowiek potrafi określić i inne przymioty Boga. Hiob nie rozumiał, dlaczego Bóg go doświadczał, ale wiedział, że Bóg jest dobry, i dalej mu ufał. Dobro zaś sterowane jest miłością. Poza tym, człowiek nakreślił ideał Boga. To istota całkowicie nieskalana przywarami stworzenia. Tak to widział filozof Platon i chwała mu za to. Niemożność dorównania Bogu spowodowała najwyższe stopniowanie cech przymiotów. Dodano przedrostki: naj-piękniejsze, naj-wyższe, naj-lepsze, nie-skończone, czy: najbardziej rzetelny, uczciwy. Czy to nie przesada? Tak widzi człowiek Boga, i dlatego jest to zupełnie zrozumiałe. Dla człowieka Bóg jest święty (Księga Izajasza 6:3; Księga Apokalipsy 4:8). Bóg jest dobry w najwyższym stopniu.

          Gdyby zapytać, jaki jest Bóg według prawdy absolutnej, to trudno cokolwiek powiedzieć. On jest dla człowieka nie do poznania. Tak naprawdę wiadomo o Nim niewiele, np. wiemy, że jest wieczny, wszystko widzi i słucha jednocześnie, jest wszędzie. Człowiek musi zachować pokorę niemożności poznania Boga. Krytyka więc Boga jest nieuzasadniona, bo jak krytykować cokolwiek skoro brakuje o tym wiedzy?

          Przymioty Boga nadane przez człowieka są dla człowieka zrozumiałe. Być może Bóg „uśmiecha się” z ludzkiej nieporadności. Określenia pochodzenia ludzkiego są niejednokrotnie śmieszne, a nawet infantylne (bozia). W zależności od poziomu intelektualnego człowieka Bóg jest różnie oceniany i obrazowany. Niech tak zostanie. Każdy człowiek ma swojego Boga w sercu i niech się z Nim zaprzyjaźnia.

          Wielkim nieporozumieniem jest zrzucanie na Boga odpowiedzialności za losy świata. To przykład nadużycia obrazowania Boga i przypisywanie mu niewłaściwych cech i określeń, np. Bóg jest stróżem wszechświata; On wszystko może gdyby chciał. Wiele ludzi wciąż jeszcze żyje w przekonaniu o istnieniu Boga okrutnego. Boga, który jest policjantem, prokuratorem i bezlitosnym sędzią. Kto tak postępuje, nie pojmuje Boga, inności świata nadprzyrodzonego, nie rozumie Jego przymiotów, relacji ze światem, Jego koncepcji stwórczej. 

Attributs de Dieu

          Tous les attributs de Dieu, qui est bon, juste, sensible, gentil, omnipotent, etc. sont d'origine humaine. Man utilise des concepts dont il est l'auteur. Est-ce que Dieu tombe dans la terminologie de l'homme? Il n'y a probablement pas d'autre moyen comment utiliser les concepts humains. Ils peuvent représenter le Créateur d'une manière humaine. Est-ce suffisant? Je pense que oui, parce qu'en fait, en termes de transmission à l'homme. Dieu est l'essence sur les créatures et il n'y a aucun moyen qu'un homme l'a rencontré par la dimension divine.

          Comment savons-nous que Dieu est bon? L'homme est une créature de Dieu. Dans ce document, Dieu a placé sa nature et ses qualités. Si un homme peut être bon, plus son Créateur peut être bon. En utilisant la méthode de l'homme comparative–analytique peut définir d'autres attributs de Dieu. Job ne comprenait pas pourquoi Dieu avait connu, mais il savait que Dieu est bon, et la confiance encore lui. Le bon et est contrôlé par l'amour. D'ailleurs, l'homme a souligné l'idéal de Dieu. Cela étant totalement irréprochable création de vices. Ainsi, il a vu le philosophe Platon et louez-le pour elle. L'incapacité à rattraper Dieu fit les plus caractéristiques de gradation qualités. préfixes Ajouté: plus beau, le plus élevé, la plupart mieux pas fini, que ce soit: le plus honnête, honnête. Est-ce pas exagéré? Donc, il voit un homme de Dieu, et il est donc tout à fait compréhensible. Pour un homme de Dieu est Saint (Esaïe 6: 3; Apocalypse 4: 8). Dieu est bon au plus haut degré.

          Si vous demandez ce que Dieu est la vérité absolue, il est difficile de dire quoi que ce soit. Il est un homme de ne pas savoir. Vraiment connu de lui un peu, par exemple. Nous savons qu'il est éternel, tout ce qu'il voit et entend dans le même temps, il est partout. L'homme doit garder l'humilité incapacité à connaître Dieu. La critique que Dieu ne se justifie pas, parce que critiquer quelque chose si manque la connaissance de celui-ci?

          Les attributs de Dieu donnés à l'homme pour l'homme à comprendre. Peut-être Dieu "sourit" de l'ineptie humaine. Les termes d'origine humaine sont souvent drôle, et même infantile. Selon le niveau intellectuel de l'homme de Dieu est évalué différemment et imagée. Que ce soit. Chaque personne a son Dieu dans votre cœur et laissez-le se lie d'amitié.

          Big idée fausse est en baisse dans la responsabilité de Dieu pour le sort du monde. Ceci est un exemple d'abus de l'imagerie Dieu et lui assignant les mauvaises caractéristiques et expressions, par exemple Dieu est le gardien de l'univers. Il peut tout faire s'il le voulait. Beaucoup de gens vivent encore dans la croyance de l'existence de Dieu cruel. Dieu, qui est un policier, procureur et juge impitoyable. Qui fait ces choses ne comprend pas un monde surnaturel l'altérité de Dieu, il ne comprend pas ses attributs, les relations avec le monde, son concept créatif.

 

Objawienie Boga, révélation de Dieu

          Dla wielu wyznawców religii monoteistycznych, w tym  chrześcijan Objawienie jest religijnym wydarzeniem, poprzez które Bóg dał się poznać jednostkom lub grupom ludzi. Chrześcijaństwo przejęło tę myśl od starszej religii judaistycznej. W judaizmie Objawienie spisane zostało w Torze i w pismach proroków. Katolicyzm przejął ten paradygmat od swoich starszych braci w wierze. Jednak w chrześcijaństwie Objawienie nie jest jednoznacznie rozumiane we wszystkich wspólnotach. Np. kwakrzy silnie akcentują rolę osobistego wewnętrznego Objawienia. Podobnie protestanci uważają, że w sercu każdego człowieka dostrzec można światło (oświecenia religijnego) oraz wyraz bezpośredniego działania Boga w duszy człowieka. Osobiste zaangażowanie wiary można spotkać u zielonoświątkowców, czy mormonów.

       Filozoteizm podziela pogląd tych, którzy dostrzegają źródła wiary w wewnętrznych przeżyciach religijnych. To co Kościół nazywa Objawieniem, filozoteizm nazywa odczytaniem Boga. Każdy człowiek, w zależności od darów Stwórcy, od posiadanych zdolności intelektualnych, potrafi przekazać, lepiej lub gorzej, informacje na temat Boga (osobistej relacji).

          Wspólnoty religijne (Kościół) zawłaszczyły sobie prawo do stanowienia o wierze wiernych. Narzucają własny kierunek teologiczny i prawa rządzące wspólnotą. Prawdziwa religijność jest wewnątrz człowieka. To co jest na zewnątrz jest tylko fasadą wiary. Zorganizowane wspólnoty religijne  są tworem ludzkim, a więc niedoskonałym.

        Rola Kościoła jest ważna, bo scala wiernych i przechowuje depozyt wiary, ale Kościół powinien mieć w sobie pokorę, że jest tylko organizacją spinającą prawdziwą wiarę osobistą, która jest w każdym człowieku.

        Wielce szkodliwe jest stwierdzenie, że Objawienie Boga zakończyło się wraz z ostatnią literą Apokalipsy Jana. Bóg przemawia do każdego nowego człowieka, a więc objawienie ciągle trwa (np. objawienia prywatne). Ba, może dostarczać nowych informacji, tak jak człowiek, w zależności od rozwoju odkrywa dary jakie Bóg przygotował człowiekowi (ropa naftowa, energia atomowa itp.).

          Odczytywanie Boga jest pojęciem otwierającym na Boga w każdym momencie rzeczywistości. Kościół może pilotować rozwój doktryny religijnej, ale musi mieć do tego stosunek otwarty, a nie zdogmatyzowany.

Tłumaczenie

          Pour de nombreux adeptes des religions monothéistes, y compris les chrétiens la Révélation est un événement religieux, par lequel Dieu a fait connaître à des personnes ou groupes de personnes. Le christianisme a repris cette idée à partir d'une ancienne religion judaïque. Dans le judaïsme la Révélation a été écrit dans la Torah et dans les écrits des prophètes. Le catholicisme a pris ce paradigme de leurs frères aînés dans la foi. Mais dans le christianisme la Révélation, il n’est pas bien comprise dans toutes les communautés. Ex. les Quakers soulignent fortement le rôle de la Révélation personnelle interne. De même protestants croient que, dans chaque cœur humain peut être vu la lumière (illumination religieuse) et l'expression de l'action directe de Dieu dans l'âme de l'homme. L'engagement personnel de la foi peut être trouvée dans les pentecôtistes et les Mormons.

          Filozoteizm partage l'avis de ceux qui voient la source de la foi dans les expériences religieuses internes. Voici ce que l'Eglise appelle la Révélation filozoteizm appelé la relecture de Dieu. Chaque personne, en fonction des dons du Créateur, possédait des capacités intellectuelles, il peut passer, pour le meilleur ou pour le pire, au sujet de Dieu (les relations personnelles).

          Des communautés religieuses (église) approprié le droit de décider de la foi des fidèles. Impose sa propre direction et les lois de la communauté théologique. La vraie religion est dans l'homme. Qu'est-ce que l'extérieur est seulement la façade de la foi. Communautés religieuses organisées sont une création de l'être humain et donc imparfait.

          Le rôle de l'Eglise est important, car il fusionne les fidèles et garde le dépôt de la foi, mais l'Église doit avoir l'humilité qui est la seule organisation détenant ensemble la vraie foi personnelle, qui est en chaque homme.

          Très dommageable est que la Révélation de Dieu a pris fin avec la dernière lettre de l'Apocalypse de Jean. Dieu parle à chaque homme nouveau, la Révélation est toujours en cours (par exemple révélations privées). Si, peut fournir de nouvelles informations comme un homme, selon l'évolution de découvrir les dons que Dieu a préparé pour l'homme (pétrole, énergie nucléaire, etc.).

             Relecture Dieu est un concept d'ouverture à Dieu à chaque instant de la réalité. Eglise peut piloter le développement de la doctrine religieuse, mais doit avoir l'attitude ouverte, pas dogmatisé.

Aborcja, avortement

          Aborcja jest to zabieg polegający na usunięcie płodu. Człowiek rozpoczyna swoje istnienie w chwili poczęcia. Ja nie mam do tego żadnych wątpliwości. Aborcji można dokonać w przypadku zagrożenia życia matki i to wyłącznie na jej prośbę. Inne przypadki takie jak gwałt traktuję jako nieszczęśliwy wypadek. Ciąża z gwałtu jest dramatem matki, ale nie może być dramatem poczętego dziecka. Nie można zła naprawiać złem. Matka nie powinna (choć ma takie prawo) odmówić wychowania takiego dziecka, które zostało narzucone wbrew jej woli. Należy stosować szeroką profilaktykę, zmniejszać ryzyko popełnienia zła. Ciąże kazirodcze czy też z osobą spokrewnioną nie mogą być podstawą ich likwidacji. Życie jest święte, nawet ułomne. Abraham sam przyznaje: córka ojca mego, lecz z innej matki; mimo to została moją żoną (Rdz 20,12). Z tego związku urodził się Izaak. Gdy przyszedłeś na świat, wszyscy się cieszyli tylko ty płakałeś, żyj tak, abyś przy śmierci się cieszył, gdy wszyscy będą smutni (Dag Hammarskjõld).

          Aborcja wzbudza niechęć do matkobójczyni, ale aborcja jest na pewno jej dramatem (i oczywiście dziecka). Nie należy pochwalać czynu niegodnego, ale matce należy okazać wsparcie i miłość. Niektóre matko-bójczynie nie potrafią otrząsnąć się z dramatu i podjętych decyzji do końca życia. Trzeba im uświadomić, że Jezus właśnie takie grzechy wziął na swoje barki. Bogu trzeba powierzyć swój ból i cierpienie. Bóg daje człowiekowi szanse przez całe życie.  

          Płód jest własnością Boga i matki. Dopóki się nie narodzi, nie może  podlegać prawu świeckiemu. To dramat, który musi być rozstrzygany w sumieniu matki. To ona będzie musiała zmierzyć się z całym bagażem konsekwencji. Kobietom zranionym trzeba pomóc, a nie karać.

          Kto domaga się legislacji dramatu kobiet, ten wyraża ludzkie podejście do koncepcji Stwórcy. Dziecko poczęte jest już istotą wieczną. Ono będzie żyło wiecznie. Kto wie, jaki jest zamysł Stwórcy do czystych i nieskazitelnych  istot, które Bóg powołał do istnienia, a które nie miały zaznać trudów życia. Być może to one stanowią wojsko aniołów, które są potrzebne Stwórcy.

         Z pokorą należy przyjąć tajemnicę życia na ziemi. Człowiek niech czyni wszystko co najlepsze. Jezus wziął na siebie brzemię ludzkich niedoskonałości. Kiedy, my chrześcijanie będziemy traktować Jezusa poważnie i Jego ofiarę Odkupieńczą?

          Dziwne, że nawet Kościół nie do końca rozumie posłanie Jezusa. Jak wiele trzeba jeszcze odczytać i zrozumieć z Prawdy. Przed Kościołem jest jeszcze nowe odrodzenie i oświecenie, ale oni o tym jeszcze nie wiedzą.

Tłumaczenie

          L'avortement est une procédure impliquant l'enlèvement du foetus. L'homme commence son existence au moment de la conception. Je ne doute pas à ce sujet. L'avortement peut être fait en cas de menace à la vie de la mère et seulement à sa demande. D'autres cas tels que le viol traitent comme un accident. La grossesse de viol est une mère de drame, mais il ne peut pas être un enfant de drame conçu. On ne peut pas réparer le mal mal. La mère ne doit pas (même si elle a un tel droit) de refuser une telle éducation de l'enfant, qui a été imposée contre sa volonté. Utilisez une large prophylaxie pour réduire le risque de commettre le mal. grossesses incestueuses ou avec un autre parent ne peut pas être la base de leur liquidation. La vie est sacrée, même défectueux. Abraham admet: fille de mon père, mais d'une autre mère; elle est devenue ma femme (Genèse 20:12). De cette union est né Isaac. Lorsque vous êtes entré dans le monde, tout le monde apprécié que vous pleurez, en direct afin que vous à la mort pour être apprécié, quand tout le monde sera triste (Dag Hammarskjold).

          L'avortement suscite l'aversion au mère–tueur, mais l'avortement est certainement le drame (et bien sûr l'enfant). Ne pas approuver l'indigne acte, mais la mère doit montrer le soutien et l'amour. Certains mère–tueur ne peut pas secouer le drame et les décisions prises pour la vie. Ils doivent se rendre compte que Jésus a pris seulement ces péchés sur ses épaules. Dieu doit confier leur douleur et leur souffrance. Dieu donne à l'homme la chance d'une vie.

          Le fœtus est la propriété de Dieu et une mère. Jusqu'à ce qu'il est né, il ne peut pas être gouverné par laïque. Ce drame, qui doit être résolue dans la conscience de la mère. Elle devra faire face à tous les bagages des conséquences. Les femmes blessées ont besoin d'aide, pas punir.

          Qui appelle la loi le drame des femmes, il exprime l'approche humaine du concept du Créateur. Un enfant conçu est un être éternel. Il vivra éternellement. Qui sait ce qui est l'esprit du Créateur pour les êtres purs et vierges que Dieu a appelé à l'existence, et qui avait pas d'expérience les difficultés de la vie. Peut-être qu'ils sont l'armée des anges qui sont nécessaires Créateur.

          Avec l'humilité doit accepter le mystère de la vie sur terre. L'homme lui laisser faire tout le meilleur. Jésus a pris sur lui le fardeau de l'imperfection humaine. Lorsque, nous les chrétiens traitera sérieusement Jésus et son sacrifice Rédempteur?

          Étrange, que même l'Eglise ne comprenait pas bien le message de Jésus. Combien il faut encore besoin de relire et de comprendre de la vérité. Avant l'Église est encore une nouvelle Renaissance et de la Lumières (le Illumenation), mais ils ne cela savent pas encore.

Jak żyć, Comment vivre

          Nie piszę, bo nie potrafię odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Wydaje mi się, że uczestniczę w horrorze, w którym do władzy doszli ludzie o chorej psychice. Guru zaraził umysły wiernych. Wszyscy mówią tym samym chorym językiem, powtarzają identyczne zwroty, używają tych samych słów. Nowe szaleńcze pomysły (budowa pomników), chęć zemsty i odwetu przerażają. Nie liczą się z opinią światową. Mają za nic mądrość wielu wybitnych postaci sceny politycznej, czy naukowej. Jak żyć? Kiedy to się skończy? Ile będzie ofiar?

Tłumaczenie

          Je n’écris pas parce que je ne peux pas trouver dans une nouvelle réalité. Il me semble qu'il participe au film d'horreur, qui est arrivé au pouvoir des gens avec des esprits malades. Guru a infecté les esprits des fidèles. Tous parlent la même langue des malades, répétent les mêmes phrases, ils utilisent les mêmes mots. De nouvelles idées folles (monuments de construction), la vengeance et des représailles peur. Ils ne comptent pas avec l'opinion du monde. Ils ont rien pour la sagesse d'un certain nombre d'acteurs politiques de premier plan, ou scientifique. Comment vivre? Quand cela est terminé? Combien seront victimes?

Gdyby mnie kto spytał, Si vous me demandez

          Czy podobał się wywiad telewizyjny bp Grzegorza Rysia z dziennikarką Katarzyną Kolendą Zalewską, to odpowiedziałbym – Nie.  Wywiad odbył się w domu biskupa, a nie w telewizji. No cóż, biskup pomocniczy – trzecia władza, należy się jej szacunek. O postawie służebnej biskupa wobec wiernych wszyscy zapomnieli. Poza tym jest już stareńki – ma 52 lata.

Tłumaczenie

          Aimez-vous l'interview télévisée bp Grzegorza Ryś avec le journaliste Katarzyna Kolenda Zalewska, je répondrais - Non. L'entrevue a eu lieu dans la maison de l'évêque, et non pas à la télévision. Eh bien, évêque auxiliaire - la troisième puissance, vous devez la respecter. L'attitude de la servitude évêque fidèle à tout le monde a oublié. D'ailleurs, il est déjà vieux – a 52 ans.

Datki na kościół, Les dons à l'église

          Wielu wiernych, mocno jest związana ze swoim Kościołem. Za życia, czy w testamentach przypisują im swoje majątki, pamiątki, rzeczy wartościowe. Czy w tej nadgorliwości nie ma czegoś niestosownego?

          Choć są krytykowani przez wielu, trzeba stwierdzić, że mają do tego wszelkie prawa. Ich majątek, ich decyzja. Bardzo często przekazywane pamiątki są bardzo cenne ze względu na osobistą z nimi relację. Spadkobiercy najczęściej mają obojętny stosunek do rzeczy i pamiątek antenatów. Przekazanie ich kościołowi daje gwarancję przynajmniej ich uszanowania (o czym jestem raczej przekonany). Co kościół z tym czyni,  to jego sprawa. Wierzę, że dalej będzie prowadził programy charytatywne i pomagał biednym.

          Skandale finansowe kościoła biegną niejako równolegle do godnego przesłania i prowadzenia się kościoła. Trzeba umieć rozgraniczyć dobre działania od złych. Złe należy potępiać, o dobre szanować.

          Tak jak religia wywodzi się z zewnętrznej potrzeby serca i umysłu, tak Kościół uosabiany jest z miłością szeroko rozumianą. Starsze osoby, często zaniedbywane przez dzieci i rodzinę szukają ukojenia w sakramentach, znaczy, w widomych znakach Stwórcy (Miłości). Nie wolno im tego odbierać, byłoby to, względem nich okrucieństwo. Miłość poszukiwana jest do ostatniej chwili życia każdego człowieka. Nawet Jezus przed pojmaniem pytał Piotra: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie bardziej niż oni?". Piotr odparł: „Tak, Panie! Ty wiesz, że Cię kocham (J 21,15,16).

          Kościół ma wszystko, aby dalej godnie reprezentować Kościół Chrystusowy na ziemi. Musi mieć jednak odwagę zmierzać się z nowymi potrzebami i wyzwaniami. Musi trzeźwo analizować przekazywany depozyt wiary, stale odczytywać Boga na nowo, winien zaniechać dogmatyzowanie wiary. Mówienie, że Objawienie Boga się skończyło, de facto, od Boga oddala.   Bóg jest ciągle żywy i może chcieć przekazać ludzkości nowe treści.

Tłumaczenie

          Beaucoup de fidèles, est fortement associée à son Église. Au fil des ans, que ce soit dans les testaments leur attribuer leurs biens, des souvenirs, des objets de valeur. Est-ce que ce zèle ne quelque chose de fâcheux?

           Bien qu'ils soient critiqués par beaucoup, il est clair qu'ils ont tous les droits. Leur propriété, leur décision. Très souvent, des souvenirs passés sont très précieux en raison de la relation personnelle avec eux. Les héritiers sont généralement indifférents aux choses et aux souvenirs ancêtres. Transférez à l'église est une garantie d'au moins leur respect (dont je suis plutôt convaincu). Ce qui rend cette église, qui est son affaire. Je crois qu'il continuera à diriger les programmes de bienfaisance et d'aider les pauvres.

          Les scandales financiers de l'église courent un peu parallèle à un message digne et de mener une église. Vous devez savoir comment distinguer le bien du mauvaises actions. Le mal doit être condamné, avec un bon respect.

          Tout comme la religion dérivée d'un besoin interne du cœur et de l'esprit, de sorte que l'Eglise est incarnée avec amour largement compris. Les personnes âgées souvent négligées par les enfants et la famille cherchent un réconfort dans les sacrements, est, dans les signes extérieurs du Créateur (de l'amour). Ils ne doivent pas le recevoir, il serait par rapport à leur cruauté. L'amour demandé est le dernier moment de la vie de chaque être humain. Même avant la capture de Jésus a demandé à Pierre:  Simon, fils de Jonas, m'aimes-tu plus que ne m'aiment ceux-ci? Il lui répondit: Oui, Seigneur, tu sais que je t'aime (Jean 21:15,16).

          L'église a tout pour continuer à représenter fièrement l'Eglise du Christ sur terre. Il doit, cependant, avoir le courage de rechercher les nouveaux besoins et défis. Il doit sobrement analyze transmis au dépôt de la foi, Dieu sans cesse relire, devrait s'abstenir de la foi dogmatyzowanie. Dire que la révélation de Dieu était terminée, de facto, se éloigne de Dieu. Dieu est toujours en vie et voudra peut-être donner à l'humanité un nouveau contenu.