Czas własny. Temps propre

          Definicja czasu własnego mówi, że jest to płynący czas mierzony w układzie związanym z obserwatorem. Trudno jednak wyobrazić sobie zegar związany z pędzącą cząstką z prędkością bliską prędkości światła. Dzisiejsza fizyka jednak operuje tym pojęciem. Potrafi wyznaczać nawet czas własny życia cząstki (np. mezonów Pi t = 2,5*10^-8 s.). W związku z teorią względności, która mówi, że czas jest wielkością zmienną (efekt relatywistyczny) i zależną od poruszającego się układu, czas życia może być wielokrotnie wydłużony (dylatacja czasu), gdy badania prowadzi się z innego układu odniesienia (np. na dnie oceanu). Tym tłumaczy się wykrywanie cząstek nietrwałych (mezonów) na dnie oceanu, które tworzą się w górnych warstwach atmosfery, ok. 100 km od ziemi. Według czasu własnego, mezony Pi mogą przebyć jedynie ok. 300 m, a potem ulegają rozpadowi.

          Dla zwolenników teorii względności przykład mezonów jest dowodem na słuszność koncepcji dylatacji czasu. Przykład ten potwierdza założenia teorii względności. Zwolennicy teorii względności cieszą się interpretacją. Dowód jest dla nich jednoznaczny.

          Czy na pewno? Ciekaw jestem jak mierzony jest czas własny życia cząstki. Związanie zegara z pędzącą maleńką cząstką jest niemożliwy, a więc każdy pomiar musi być wykonany z innego układu (laboratorium). W przypadku mezonu, realny czas istnienia cząstki jest wielokrotnie dłuższy. Czy używanie pojęcia czasu własnego ma więc, w przypadku mezonu Pi, sens?

          Być może ktoś mnie przekona. Póki co, mam same wątpliwości. Jeżeli zrozumiem, to mam otwartą drogę do zrozumienia efektów relatywistycznych.

Dylatacja czasu – zjawisko różnic w pomiarze czasu dokonywanym równolegle w dwóch różnych układach odniesienia, z których jeden przemieszcza się względem drugiego. Pomiar dotyczy czasu trwania tego samego zjawiska. Zjawisko było przewidziane w szczególnej teorii względności Alberta Einsteina (1905) i następnie potwierdzone doświadczalnie.

Obiekt poruszający się z 99 % prędkości światła powoduje wzrost upływu czasu aż o 608 %.

Obiekt poruszający się z 99.998 % prędkości światła powoduje wzrost upływu czasu aż o 15711 %.

          Póki co, dylatacja czasu umożliwia głoszenie paradoksu bliźniąt, podróżowanie w czasie, (szybciej podgrzeje się pizzę w mikrofalówce stojącej na meblościance aniżeli w mikrofalówce, którą rzuca się po pokoju), itp. Zjawisko dylatacji czasu stało się popularnym tematem w literaturze i filmach science fiction.

Temps  propre

          La définition le temps propre est que ce soit le temps mesuré dans le système lié à l'observateur. Il est difficile d'imaginer une horloge associée à la particule se précipiter presque à la vitesse de la lumière. Cependant d'aujourd'hui la physique  fonctionne avec ce concept. Il peut mettre en place son temps propre de particules de vie (par exemple mésons Pi  t = 2,5 * 10 ^ -8 sec.). Dans le cadre de la théorie de la relativité, qui dit que le temps est une valeur variable (effet de relativiste) et en fonction du déplacement, la durée de vie peut être prolongée à plusieurs reprises (dilatation du temps), les recherches effectuées avec un cadre de référence différent (par exemple au fond de l'océan). Ceci explique la détection de particules instables (mésoniques) sur le fond de l'océan qui sont formées dans la haute atmosphère, env. 100 km de la terre. Selon son propre temps, méson Pi peut voyager env. 300 m, puis se désintégrer.

          Par les partisans de la théorie de la relativité méson est une preuve de concept de la dilatation du temps. Cet exemple confirme les hypothèses de la théorie de la relativité. Les partisans de la théorie de la relativité apprécient l'interprétation. La preuve est claire pour eux.

          Ou sûrement ? Je me demande comment le temps est mesuré des particules de vie propres. Reliure horloge avec précipitation particules minute est impossible, de sorte que chaque mesure doit être faite avec un autre système (laboratoire). Dans le cas de méson, l'existence en temps réel de la particule est plusieurs fois plus long.  Est-ce-que l'utilisation du  concept de temps propre est donc dans le cas de méson Pi, ce qui signifie?

          Peut-être quelqu'un me convaincre.  Si je le comprends bien,  Je l'ai ouvert la voie à la compréhension des effets relativistes. Jusqu'à présent, j'ai les mêmes doutes.

Dilatation de temps - une différence de phénomène dans les opérations de temps de mesure effectuées simultanément dans deux systèmes de référence différents, dont l'un se déplace par rapport à l'autre. La mesure se réfère à la durée du même phénomène. Le phénomène a été prévu dans la théorie de la relativité, Albert Einstein (1905), puis confirmée expérimentalement.

L'objet se déplaçant à 99% la vitesse de la lumière provoque une augmentation de l'écoulement du temps, autant que 608%.

Objet passant de 99,998% de la vitesse de la lumière provoque une augmentation de l'écoulement du temps jusqu'à 15711%.

          Jusque-là, la dilatation du temps permet la proclamation du paradoxe des jumeaux, voyage dans le temps, (plus vite réchauffer une pizza au micro-ondes debout sur l'unité de logement plutôt que dans le micro-ondes, qui jette dans la pièce), et analogues. Le phénomène de la dilatation du temps est devenue un thème populaire dans la littérature et de science-fiction films .