Wspólnota chrześcijańska.La communauté chrétienne

          Wczoraj pisałem o uniwersalnej religii monoteistycznej. Przez odczytanie z własnego sumienia, jedyny Bóg, może Objawić się każdemu człowiekowi, niezależnie gdzie zamieszkuje i skąd pochodzi. Chrześcijaństwo jest wytworem ludzkim. Pojawiło się na Bliskim Wschodzie wraz z działalnością niezwykłego człowieka Jezusa z Nazaretu. Dalekie kraje nie miały tego przywileju.

          Jeżeli od Boga pochodzi koncepcja Objawienia się, to być może, uczynił On to na różne sposoby: Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg (Hbr 1,1). Chrześcijaństwo powstało jako wspólnota lokalna. Jej ekspansja na cały świat jest skutkiem jej atrakcyjności i uniwersalizmu światowego. Inne religie mają również swoje racje i wartości.

          Jezus jest niezwykłym fenomenem dziejowym. Przede wszystkim pokazał

kim naprawdę jest człowiek. Odsłonił też częściowo wiedzę o Bogu. Ujawnił istotę ludzkiego bytowania i relacje między Bogiem i drugim człowiekiem. Swoją Ofiarą dokonał zadośćuczynienie Bogu za ludzkie grzechy. Cała reszta o Nim może zostać anegdotą. To co głosi Kościół może być prawdą, ale można mieć również różne wątpliwości, np. historiograficzne. Nie popełni błędu ten kto ograniczy się tylko do podanych powyżej aspektów. Na ten temat pisałem już wiele. Dostępna wiedza pozwala wynieść Jezusa do rangi najwyższego autorytetu. Podziw i zachwyt zamienia się w uczucie miłości. Będąc fanem Jezusa można nazywać się chrześcijaninem  (od gr. Chrestos).

          Aby Bóg mógł Objawić się ludziom potrzebny był mu człowiek taki jak Jezus. Bóg czekał na Niego tysiące lat. W innych religiach nikt nie dorównał tej postaci, a przywódcy religijni pozostali na statusie proroków. Mahomet – prorok islamu, był założycielem pierwszej wspólnoty muzułmańskiej.  Budda ograniczył się tylko do etyki. Sam unikał jakichkolwiek wypowiedzi na temat istnienia czy nieistnienia Boga.

          Historia pokazuje, że realizacja zamysłu boskiego wymagała ludzkiej woli. Bóg stwarzając człowieka na swoje podobieństwo ograniczył na niego swój wpływ. To niesłychany dar i rzecz trudna do zrozumienia. Tłumaczyć można to wielkim Jego umiłowaniem. Bóg dał człowiekowi narzędzia do dalszego rozwoju świata.

           Inni prorocy też próbowali dać swój wkład religijny (np. Koran). Nie potrafili jednak wykorzystać szansy jaka była im dostępna. Nie sięgneli po to najwyższe wyróżnienie – zostać nazwanym Synem Boga. Chrześcijanie wywyższyli swojego najwyższego Kapłana – Jezusa Chrystusa do roli Aktu działającego, to znaczy nadali Mu przymioty boskie. Czy słusznie ? A kto im bronił ! W oczach wiernych Jezus zasłużył na to wyróżnienie. Nikt z resztą nie odbiera Bogu-Ojcu boskiego pierwszeństwa. Kościół dokonał niesamowitej nadbudowy teologicznej (preegzystencja, troistość Boga, itd). Kto podziela entuzjazm chrześcijański może włączyć się w celebrację chrześcijańską. W gruncie rzeczy jest ona pozytywna. Jej konstrukcja jest piękna. To nic, że opiera się na niektórych mitach czy legendach.

          Filozoteistyczna (zdroworozsądkowa) postawa religijna może przynosić podobne emocje duchowe jak ortodoksyjne chrześcijaństwo. Więcej. Daje świadomość wiarygodności wiary. Nie ma nic większego jak Prawda (która wyzwala). Być w prawdzie, modlić się w prawdzie i kochać w prawdzie. Z drugiej strony nie ma nic z fanatyzmu religijnego, nienawiści i pychy.

La communauté chrétienne

          Hier, je l'ai écrit au sujet de la religion monothéiste universelle. En lisant de sa propre conscience, Dieu seul peut se révéler à tous les hommes, peu importe où il vit et où il vient. Le christianisme est un produit de l'homme. Il est apparu au Moyen-Orient, ainsi que les activités d'un homme extraordinaire Jésus de Nazareth. Distant pays ne disposent pas de ce privilège.

          Si Dieu vient à la notion de révélation, peut-être, il l'a fait de différentes manières: Après avoir autrefois, à plusieurs reprises et de plusieurs manières, parlé à nos pères par les prophètes (Hébreux 1,1). Le christianisme a été établi que la communauté locale. Son expansion dans le monde entier est en raison de son attractivité et de l'universalisme mondial. D'autres religions ont aussi leurs raisons et les valeurs.

          Jésus est un phénomène inhabituel dans l'histoire. Tout d'abord, il a montré ce que l'homme est vraiment. Il a dévoilé une connaissance partielle de Dieu. Il a révélé l'essence de l'existence humaine et la relation entre Dieu et un autre être humain. Son sacrifice a fait l'expiation à Dieu pour les péchés des hommes. Le reste de lui peut être une anecdote. Voici ce que l'Eglise proclame peut-être vrai, mais on peut avoir aussi des préoccupations différentes, par exemple historiographique. Ne faites pas l'erreur celui qui ne sera limitée que les aspects ci-dessus. Sur ce sujet, je l'ai écrit beaucoup. Les connaissances disponibles permet Jésus à atteindre le rang de l'autorité suprême. Admiration se transforme en un sentiment d'amour. Etant fan de Jésus, on peut appeler un chrétien (de gr. Χριστός).

          Alors que Dieu peut se révéler à des gens qu'il avait besoin d'un homme comme Jésus. Dieu l'attendait des milliers d'années. Dans d'autres religions, ne correspondait le caractère et les chefs religieux sur le statut des autres prophètes. Muhammad - le prophète de l'Islam, a été le fondateur de la première communauté musulmane. Bouddha limitée uniquement à l'éthique. Sam a évité toute déclaration sur l'existence ou la non-existence de Dieu.

          L'histoire montre que la réalisation du plan divin nécessaire la volonté humaine. Dieu créa l'homme à son image lui a limité son influence. Il est un cadeau incroyable et une chose difficile à comprendre. Ceci peut être expliqué par le grand amour de sa. Dieu donna à l'homme un outil pour le développement futur du monde.

          D'autres prophètes ont aussi essayé d'apporter sa contribution aux religieux (par exemple Le Coran). Ils ne pouvaient pas, toutefois, profiter de l'occasion qui était à leur disposition. Ne pas toucher le plus grand honneur - d'être appelé le Fils de Dieu. Chrétiens exaltaient son grand prêtre - Jésus-Christ, à le rôle de l’Acte agissant, qui est, lui a donné une des qualités divines. Est-il juste? Et qui les a défendus! Dans les yeux des fidèles, Jésus mérite ce prix. Aucun des autres ne peut pas recevoir de Dieu le Père la priorité de Dieu. L'Eglise a fait superstructure incroyable théologique (de préexistence, trinité de Dieu, etc.). Qui partage l'enthousiasme du chrétien peut se joindre à la célébration du chrétien. En fait, il est positif. Son design est magnifique. Il n'y a rien, il est basé sur quelques-uns des mythes et légendes.

          Filozoteizm (sens commun) attitude religieuse peut apporter les mêmes émotions que  le christianisme orthodoxe. Plus. Il donne la conscience la crédibilité de la foi. Il n'y a rien de plus grand que la vérité (qui déclenche). Peut-être dans la vérité, pour prier dans la vérité et l'amour dans la vérité. D'autre part, il n'a rien à voir avec le fanatisme religieux, la haine et la fierté.