Dobro należy do mechaniki Nieba

          Omówię szerzej idee dobra wspomnianą poprzednio. Temat ten może wzbudzić niechęć do autora, ale sądzę, że prawda sama się obroni?

          Jeżeli człowiek daje komuś jałmużnę, to komu należy przypisać zasługę? Oczywiście człowiekowi, który jest darczyńcą. Wielkość kwoty jest wyrazem jego woli i również jest to jego zasługą, ale to zdarzenie równolegle generuje wartość (tym zajmuje się aksjologia), która jest wartością transcendentną, która staje się samodzielnym istniejącym dziełem. To dzieło jest funkcjonałem, o którym pisałem wcześniej. Ten funkcjonał (nie-byt) zaczyna żyć własnym istnieniem. To dobro rozchodzi się, i interferuje z innymi uczynkami dobrymi, ale i złymi. Zło będzie wygaszane, a z innym dobrem się wzmacnia. Potocznie mówi się, że to człowiek uczynił coś dobrego. W mowie potocznej przyjmuje się takie stwierdzenie za słuszne. Ale w przestrzeni transcendentnej rodzi się to, co jest inicjacją dla Boga. Wytworzone dobro staje się budulcem do utrzymania Świata w swoim istnieniu. Wygenerowane Dobro przez Ofiarę krzyża jest dobrem przeznaczonym na odkupienie grzechów i do zbawienia Świata. Żeby ludzie wiedzieli o tej prawdzie, to może by częściej uczestniczyli w tej boskiej koncepcji. Bogu trzeba pomagać w utrzymaniu jakości Świata. Ta prawda nie jest do końca ujawniana, ale Bogu potrzebny był Boski Syn, który mógłby udźwignąć ten ciężar. Tak jak wiernym potrzebna jest Miłość Stwórcy, tak dla istnienia Świata potrzebni są boscy depozytariusze, anioły (słudzy), ludzie dobrej woli. Dla tych celów Bóg przysposobił (duchową naturą) każdego człowieka do własnych paradygmatów, aby byli Bogu skutecznie potrzebni. Przy okazji omawianiu tematu dobra ujawniła się kolejna tajemnica Boga. Aby świat powołać do istnienia potrzebna była Miłość i Dobro Boga. Do utrzymania w jego istnieniu i jakości potrzebne jest dobro wypływające z ludzkiej woli. Bóg czyni z tej woli użytek sprawczy.

        Zapis ewangeliczny : "Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga" (Mt 22,21) sprawdza się tu. Dobre uczynki ujawniają się na niwie ludzkiej, ale i boskiej. Dla człowieka jest zasługą, a dla Nieba należy do jej mechaniki.