Historia Egiptu zapisywana była w kamieniu. Z zapisów na nich wiadomo, że okres predynastyczny sięgał ok. 8/5 tys. lat p.n.e. Inne źródła przekazują okres predynastyczny z kulturą kormusańska istniejąca pomiędzy 25 a 14 tys. przed Chr. Okres ten, wciąż stosunkowo mało znany, obejmuje czasy poprzedzające zjednoczenie kraju i powstanie pierwszych instytucji faraonów. W tym okresie, pod koniec okresu neolitu rozpoczyna się osiadaniem różnych ludów nad brzegiem Nilu, a następnie rozwojem rolnictwa i hodowli zwierząt. Pieczęć cylindryczna znaleziona w grobowcu Den podaje imiona królów pierwszej dynastii, od Narmera do Den, imieniem Horus.
Okres dynastyczny datuje się od ok. 3 500 lat przed. Chr. Od tego czasu rządziło ok. 30 dynastii (późniejsze były perskie i greckie) . W tym okresie pojawiają się pierwsze archaiczne hieroglify, zwłaszcza za panowania Skorpiona I (dynastia zero). Pierwsi egipscy monarchowie rządzili w Górnym Egipcie. Według źródeł egipskich ok. 3200 r. przed. Chr. doszło do zjednoczenia Egiptu Górnego i Dolnego na skutek podboju Egiptu Dolnego przez legendarnego władcę Górnego Egiptu Horusa Narmera (gr. Menesa, 3150–3125 p. Chr.), założyciela pierwszej dynastii – tynickiej.
Najstarszą piramidę schodkową i kompleks grobowy zbudowano w Sakkarze przez faraona Dżesera ok. 2650 p.n.e.
Za czasów IV dynastii Cheops (Chufu, 2589–2566) zbudował piramidę nazywaną jego imieniem. Syn Cheopsa Dżedefre (2558–2532) piramidę Chefrena i sfinksa w Gizie.
Kamień z Palermo, duży czarny bazaltowy fragment pomnika zawiera królewskie kroniki, w tym listę królów, którzy rządzili Egiptem, od dynastii 0 do V, aż do króla Néferirkare Kakai.
Zagadką do dnia dzisiejszego jest pytanie jak budowaną tę olbrzymią budowlę. Jakiej użyto techniki, jak sobie radzili z ustawianiem bloków skalnych na siebie?
Pomijam tu różne spekulacje pseudonaukowe i nieprawdopodobne teorie kosmiczne. Stoję na stanowisku, że uczynili to ludzie prostymi narzędziami jakie wtedy posiadali. Bloki kamienne wyrąbywano za pomocą klinów i młotów w kamieniołomach, znajdujących się na drugim brzegu Nilu. Budowa zaczynała się od wyrównania placu pod zabudowę. Przyjmuje się, że budowa trwała ok. 20 lat przez wynajętych pracowników, a nie jak sądzono przez niewolników. Cała budowla składa się z ok. 2,3 miliona wapiennych bloków kamiennych (6 milionów ton), ważące ok. 2,5 tony (największe ok. 15 ton), zostały ustawione z wielką precyzją. Tempo budowy było ogromne, ale pracowników było też wielu (800 ton kamieni umieszczonych każdego dnia). Do budowy komór użyto także granitowych bloków ważących od 25 do 80 ton, pochodzących z Asuanu. Piramida była pierwotnie pokryta w całości wykonaną z gładzonego wapienia warstwą zewnętrzną. Z okrywy tej pozostały jedynie nieliczne fragmenty u podnóża piramidy. Pierwotna wysokość budowli wynosiła 146,59 m. Współcześnie w wyniku utraty piramidionu (pokrycia ozdobnego) liczy 138,75 m.
Wieści o wielkich budowlach docierały do Izraelitów. Prawdopodobne, że to one inspirowały hagiografów do napisania proroctwa wstecznego, haggady (Księga Rodzaju) o wieży Babel, nakładając na nią wątek znaku Bożego: "Chodźcie, zbudujemy sobie miasto i wieżę, której wierzchołek będzie sięgał nieba, i w ten sposób uczynimy sobie znak, abyśmy się nie rozproszyli po całej ziemi" (Rdz 114). Wiadomo czym skończyła się pycha budowniczych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz