Kuszenie Jezusa

           Nie ma takiej możliwości, aby żyjąc na ziemi jednocześnie pozostawać bezgrzesznym. W rzeczywistości realnej każdą czynność można wykonać lepiej lub gorzej. Różnica kształtuje pogląd czegoś lepszego i gorszego. Blisko jest do stwierdzenia, że coś jest doskonalsze od niedoskonałego. Niedoskonałość jest ułomnością wobec lepszego. Aby nie używać słowa grzechu zatrzymam dalszy wywód. W postępowaniu Jezusa można dostrzec ułomności. Wykazywał zniecierpliwienie, gniew, był szorstki w obejściu. Zachowywał się jak zwykły Człowiek. Podlegał tym samym wpływom otoczenia. Na krzyżu został wywyższony do roli Aktu działającego i opuścił ziemskie padole. Tym samym został pozbawionych wpływom naturalnej profanacji. Można powiedzieć, że bezgrzesznym można być tylko w Niebie. Ewangeliści w scenie "Kuszenia Jezusa" przez diabła chcieli usilnie dowieść bezgrzeszność Jezusa. Nic dziwnego. Jezus był uważany za Mesjasza, od której przynależności sprzeciwiał się On sam.  Mesjasz to postać starotestamentalna mówiąca o osobie która wyzwoli naród z niewoli. Jezus sam nazywał się synem człowieczym. Pod tym słowem kryje się zwykły człowiek, który ma świadomość, że został powołany przez Boga i jest tylko istotą stworzoną. Jezus ustąpił od naporem Piotra. Nie chciał dochodzić swoich racji. Ewangeliści, przeciwnie, chcieli wywyższyć Jezusa na początku Jego drogi do Wywyższenia.  Literacki obraz ewangeliczny jest zmyślony dla potrzeb oświadczenia Jezusa, że jest Mesjaszem. To przykład jak ewangeliści żonglowali słowem, aby uzyskać, nie Prawdę, ale swój cel. Perykopa Kuszenia Jezusa zawiera przesłanie, które warto zacytować: «Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych» (Mt 4,4). Problem w tym, że nie do końca poznano słowa wypowiedziane przez samego Nauczyciela, od tych które pochodzą z przypomnienia autorów ewangelii. Dla wierzących rozumnie Bóg pozostawił wieczne zadanie – szukanie Prawdy. A kto ją znajdzie zostanie wyzwolony z błędów: "« i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli»" (J  8,32).