Fragment tekstu roboczego o
dynamicznym obrazie Świata.
Świat dynamiczny wymusza jego obrazowanie. Ono z kolei
pozwala na własne wizje. Od inteligencji , umysłu i talentu zależy jakoś
obrazu. Świat wydał wielu wizjonerów. Ciekawą postacią był Leonardo da
Vinci (1452 – 1519), malarz, architekt,
filozof, muzyk, pisarz, odkrywca, matematyk, mechanik, anatom, wynalazca,
geolog, rzeźbiarz. Jest autorem wielu apokaliptycznych rysunków
przedstawiających potop, kataklizmy, raj. Wbrew paradygmatom epoki renesansu
przedstawiał pesymizm egzystencjalny. Ujawniał tajemnice, którymi świat został
obarczony. Równocześnie sam się przyczyniał do powiększania tej
tajemniczości. Słynny uśmiech Mona Lizy
robi wrażenie, że nie obserwator patrzy na obraz, ale to Mona Liza bacznie
obserwuje obserwatora z tajemniczym uśmiechem. Robi wrażenie, jakby wszystko o
nim wiedziała, jakby go rozgryzła i poznała całą jego słabość natury.
Obserwator czuje się rozpoznany.
Dzieła mistrza pokazują jego burzliwą naturę. On nie był pokorny. Sprzeciwiał
się wszystkiemu, co go ograniczało. Leonardo był w swoich czasach postrzegany
jako heretyk, a nawet ateista (Mary Heaton). Leonardo był w ciągłym
poszukiwaniu artystycznym i prawdy szeroko rozumianej. Z jednej strony ukazywał
realia, a z drugiej imponderabilia, głębie, uczucia. Świat Leonardo da Vinci
był bardzo interesujący i inspirujący. Idealnie pasuje do dynamicznego
obrazowania Świata.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz