Jésus parcourait les villes et villages. Il a prêché
l'Évangile. Avec lui étaient ses disciples et
quelques femmes, qui ont fourni pour
eux. L'auteur écrit à propos de
Marie-Madeleine, qui a guéri; par Joanna, la femme de Chouza, intendant d'Hérode, et de Susanna.
Il femmes hautement valorisé. Il savait qu'il y est encore temps de changer les habitudes pour eux. Où pourrais-je leur ai montré le respect et la reconnaissance.
La péricope La parabole du semeur et son explication (Luc 8,4-8) est l'un de la belle parabole,
montrant l'approche de la
religion. Il révèle toute la vérité sur
la société et ses différents degrés d'engagement religieux. Certains
ne veulent pas entendre parler de Dieu que le dommage à
ce moment (grain piétiné sur la route ou mangé par les oiseaux).
Toute connaissance est irrationnel,
insaisissable et si la lune. Ils ne peuvent pas discerner la vérité, de distinguer les effets
de la cause. Ils
ne reconnaissent pas la présence et
l'action de Dieu dans le monde
réel. Toutes les informations au
sujet de Dieu sont sans signification, irréel. Ils croient que la religion est un conte de fées créé par l'homme.
Beaucoup de gens prennent Dieu en raison de l'existence
du monde, le raisonnement correctement,
il doit y avoir une raison. Une telle foi est pas cultivé (grain flétri par
manque d'humidité) sèche à un manque de recherche continue. Faible implication dans la foi signifie qu'il sera noyé par les difficultés
et les responsabilités quotidiennes. Dieu prend la place du
héros de l'émission. Lorsque
le regarder, il revient avec l'idée pour le héros sur
le temps de projection. Alors,
l'homme cherche à d'autres
valeurs et les affaires courantes l'absorber. Michael Heller, professeur d'astrophysique et le prêtre
a dit lors d'une conférence à l'Université Jagellonne (le thème de "Les limites de l'espace"): Quand je étudie
la nature, en essayant d'en
quelque sorte «suspendre» ma foi.
Parce que quand le traitement,
par la théorie de l'exemple. La relativité d'Einstein, je ne dois pas
me demander si je crois en Dieu ou non. Je ne partage pas cette approche. Il est impossible
de suspendre la croyance pendant un certain temps. Je ne comprends pas.
L'auteur de l'Evangile écrit que parmi les auditeurs sont
ceux qui dans leur cœur va passer transformation spirituelle. Parmi les apparaîtra comme
serviteurs de Dieu plus tard.
Sur les
mots étranges de Jésus: Il vous
a été donné de connaître les mystères du royaume de Dieu; mais pour les autres,
cela leur est dit en paraboles, afin qu'en voyant ils ne voient point, et qu'en
entendant ils ne comprennent point (Luc 8:10; Matthieu 13:13; Marc 4,11),
ce qui est une citation du livre d'Isaïe
(6,9) ont
déjà écrit et expliqué lors de la discussion l'Evangile de Matthieu et l'Évangile selon Marc. Indépendamment
des études herméneutiques (à des fins d'étude et
de façon d'écrire, genres
littéraires, les circonstances de l'émergence de textes, l'interprétation des significations
cachées) est intéressante compréhension de connaissances sur le royaume de Dieu. Du texte,
il montre que les
mystères de Dieu sont révélés à différents niveaux de la conscience humaine. On peut
demander, qui est donné de
connaître les mystères du ciel? Il
semble que cela dépend de l'homme
lui-même, comment peut ouvrir à la vérité. Dieu
parle à l'homme ne sont
pas une voix humaine, mais sa
voix peut être lu à partir de
l'état de la vérité. Il est assez intéressant, bien que la traduction alambiquée. «Parole» de Dieu est la
vérité absolue. Si l'homme est le
prédestiné (adopté) peut être lu. Il peut également lire les à tort ou à tort
traduire en langage humain. Certains de sorte qu'ils ont des connaissances sur le monde du surnaturel, mais ne peut pas le lui dire. Certains se sentent «Dieu» presque palpable, mais ne pas en parler, ils
ne peuvent pas. La foi est une
relation personnelle entre l'homme et Dieu. Relation avec lui peut être une intimité incroyable
(ou même mariage mystique). Un exemple est Jésus. Il
possédait cette grâce était
encore en vie.
Tłumaczenie
Jezus wędrował przez miasta i wsie. Głosił Ewangelię. Z
Nim byli Jego uczniowie oraz kilka kobiet, które im usługiwały. Autor pisze o
Marii Magdalenie, którą uleczył; o Joannie, żonie Chuzy, zarządcy u Heroda oraz
o Zuzannie.
Jezus wysoko cenił kobiety. Wiedział, że nie jest jeszcze
czas, aby zmienić wobec nich obyczaje. Gdzie mógł, to okazywał im szacunek i
uznanie.
Perykopa Przypowieść o siewcy
(Łk 8,4–8) jest jedną z przepiękniejszych przypowieści, pokazującą podejście do
religii. Ujawnia całą prawdę o społeczeństwie i jego różnym stopniu
zaangażowania religijnego. Niektórzy nie chcą nic słyszeć o Bogu twierdząc, że
szkoda na to czasu (ziarno podeptane na drodze lub wydziobane przez ptaki).
Cała wiedza jest nieracjonalna, nieuchwytna i jakby z księżyca. Nie potrafią rozeznać
prawdy, odróznić skutków od przyczyny. Nie dostrzegają obecności i działania Boga w świecie rzeczywistym.
Wszelkie informacje o Bogu są bezsensowne, nierealne. Uważają, że religia jest
bajką stworzoną przez człowieka.
Wiele osób przyjmuje Boga z racji
istnienia świata, rozumując poprawnie, że musi być tego jakaś przyczyna. Taka
wiara niepielęgnowana (ziarno uschnięte
przez brak wilgoci) wysycha z braku kontynuowania poszukiwań. Słabe
zaangażowanie w wiarę powoduje, że zostaje ona zagłuszona przez codzienne trudy
i obowiązki. Bóg zajmuje miejsce bohatera serialu. Kiedy się go ogląda, wraca
się myślą do bohatera na czas projekcji. Potem człowiek zmierza do innych
wartości i sprawy bieżące pochłaniają go. Michał Heller, profesor astrofizyki i
kapłan, powiedział kiedyś na wykładzie
UJ (przy temacie „Granice kosmosu”): Kiedy badam przyrodę, staram
się niejako „zawiesić” moją wiarę. Bo przecież kiedy zajmuję się np. teorią
względności Einsteina, nie muszę się zastanawiać, czy wierzę w Boga, czy nie. Nie podzielam takiego
podejścia. Nie sposób zawiesić wiarę na jakiś czas. Ja tego nie pojmuję.
Autor Ewangelii pisze, że wśród słuchających są tacy, którzy w swoim
sercu przejdą przemianę duchową. Wśród podobnych pojawią się późniejsi słudzy
Boga.
Na temat dziwnych słów
Jezusa: Wam dano poznać tajemnice królestwa Bożego, innym zaś w przypowieściach,
aby patrząc nie widzieli i słuchając nie rozumieli (Łk 8,10; Mt 13,13; Mk 4,11),
które są cytatem z Księgi Izajasza (6,9n) już pisałem i tłumaczyłem przy
omawianiu Ewangelii wg Mateusza oraz Ewangelii wg Marka. Niezależnie od
badań hermeneutycznych (badanie celu i sposobu pisania, gatunków literackich,
okoliczności powstawania tekstów, interpretacji zakrytych znaczeń) ciekawe jest
pojmowanie wiedzy o królestwie Bożym. Z tekstu wynika, że tajemnice Boskie
są ujawniane na różnych poziomach ludzkiej świadomości. Można zapytać, komu
jest dane poznanie tajemnic Nieba? Wydaje się, że zależy to od samego
człowieka, na ile może otworzyć się na Prawdy. Bóg do człowieka nie
przemawia głosem ludzkim, ale Jego głos można odczytywać ze stanu Prawdy.
To dość ciekawe, choć zawiłe tłumaczenie. „Słowa” Boga to absolutne Prawdy.
Jeżeli człowiek jest do tego predestynowany (przysposobiony) może je odczytywać.
Może też odczytać je błędnie lub błędnie
przekładać na język ludzki. Niektórzy więc mają wiedzę o świecie
nadprzyrodzonym, ale nie potrafią jej przekazać. Niektórzy czują „Boga” niemal
namacalnie, ale nie opowiedzą o tym, nie potrafią. Wiara jest relacją
osobistą między człowiekiem a Bogiem. Relacja z Nim może być niesamowitą
zażyłością (wręcz ślubem mistycznym). Przykładem jest Jezus. On posiadł tę
łaskę jeszcze za życia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz