Autres péricopes transmettent des instructions sur la façon de procéder dans la
vie, ce qui est important et ce qui l'est pas. Publié: Le disciple n'est pas
plus que le maître (Luc 6:40) dans le sens d'une riche expérience de la vie. La sagesse difficile à apprendre. Elle est acquise par
l'expérience, la réflexion et l'exploration du sujet. Pour vraiment comprendre il
faut immerger dans l'essence du phénomène. Touch la
plus petite particule de choses, pour
la confronter avec toute la réalité. Pour ce Il faut du temps.
Un étudiant peut dépasser la reconnaissance de la compétence des enseignants stimuli
sensoriels, les réflexes, l'ingéniosité. Luc était
sur la sagesse acquise.
Les observations montrent que les gens aiment vraiment
à enseigner aux autres. Tout le monde,
il semble que la vision du monde est le meilleur. Pendant ce temps, ils ne perçoivent pas qu'ils sont exposés à des modes de pensée, verrouillage cognitive. Souvent, ils sont sourds à la nouvelle apparence et les faits. Ils se regardent et ne voient pas, écoutent et ne pas
entendre. Si Luc
écrit: Hypocrite, ôte
premièrement la poutre de ton œil
(Luc 6:42), cela signifie que on ne devrait pas faire entièrement confiance à leurs propres vues. Le
monde est encore plein de mystères et on doit
avoir l'humilité qui est loin de la vérité absolue (vrai dans asymptote). Chaque événement a différents visages. À propos de toutes les choses
qu’on peut parler de différentes perspectives. Chacun peut également fournir
une partie de la vérité. Tout en
étudiant les doctrines
philosophiques de la philosophie accordés
presque tous les droits de pièce. Nul ne peut être rejetée, sous-estimé. Il faut accepter l'hypothèse que
ce soit quelqu'un est vrai.
Quand on dit la survie, par
exemple survie endormi (névrotique), il semble souvent sourires sur les visages des auditeurs. On est dit: «possédé». Avec l'indulgence pour écouter les histoires des autres. Conditions de leurs
compétences et leurs capacités incrédulité
que quelque chose de semblable pourrait
arriver à quelqu'un. On ne peut pas
le croire, mais reconnaître qu'il est
la vérité de quelqu'un d'autre dans laquelle on croit. Ma mère (91 ans) en
2013. A mille fois en faveur des anciens jours
d'événements extraordinaires de sa vie. Certains ne peuvent pas entendre plus. Je suis le
contraire. Je reconnais que ceci
est la vérité. Elle ne croit pas
que ce soit de leur vie, ils ont
fait les effets de sa vie.
Ils ont un sens pour
elle. Personne est en mesure de vérifier la crédibilité des
histoires similaires, de sorte et pour cette raison ils ne peuvent pas
être niée.
À juste titre, Luc
écrit: Car chaque arbre se connaît à son fruit (Luc 6:44).
Ceci est l'un des très bonnes preuves de l'existence et la véracité du phénomène. Sur ce principe, il est
basé sur le test de la véracité
des miracles de guérison par
l'intercession, utilisé pour béatification
et de canonisation candidats.
L'enseignement de Jésus est une explication de ce qui est humain. La loi naturelle est une grâce de Dieu. La sagesse dépend aussi de la maîtrise de l'esprit. Un
attrape en vol essence
des choses, d'autres ont besoin de temps. Beaucoup dépend de la volonté de leur propre consentement. Il faut être toujours ouverte. L'entêtement avec elle, met réellement les gens dans des situations conservatrices. Respecter l'histoire, la
sagesse de nos ancêtres, il faut constamment efforcer
vers la nouvelle.
Tłumaczenie
Dalsze perykopy przekazują pouczenia na temat jak postępować w życiu, co
jest ważne, a co nie. Napisano: Uczeń nie
przewyższa nauczyciela (Łk 6,40) w sensie bogatego doświadczenia życiowego.
Mądrości trudno jest się nauczyć. Zdobywa się ją przez doświadczenie, refleksje
i zgłębienie tematu. Aby zrozumieć naprawdę, trzeba zanurzyć się w istotę
zjawiska. Dotknąć najmniejszą cząstkę rzeczy, skonfrontować ją z całą
rzeczywistością. Na to potrzeba czasu. Uczeń może przewyższać nauczyciela
biegłością rozeznawania bodźców zmysłowych, refleksem, pomysłowością. Łukaszowi
chodziło o mądrość nabytą.
Z
obserwacji wynika, że ludzie bardzo lubią pouczać innych. Każdemu wydaje się,
że jego ogląd świata jest najlepszy. Tymczasem nie dostrzegają, że sami
narażeni są na schematy myślowe, blokady poznawcze. Niejednokrotnie głusi są na
nowe spojrzenia i fakty. Patrzą, a nie widzą, słuchają, a nie słyszą. Jeżeli
Łukasz pisze: Obłudniku, wyrzuć najpierw
belkę ze swego oka (Łk 6,42), to znaczy, że należy nie do końca ufać
własnym poglądom. Świat jest jeszcze pełen tajemnic i trzeba mieć w sobie
pokorę, że daleko jeszcze do poznania prawdy absolutnej (prawda w asymptocie).
Każde zdarzenie ma różne oblicza. O każdej rzeczy można mówić z różnych
perspektyw. Każdy też może przekazywać cząstkę prawdy. Podczas studiowania
doktryn filozoficznych prawie każdej filozofii przyznawałem kawałek racji.
Nikogo nie można odrzucać, bagatelizować. Trzeba przyjmować z założeniem, że
jest to czyjaś prawda. Kiedy opowiadane są przeżycia, np. senne (neurotyczne),
to często pojawiają się uśmiechy na twarzy słuchaczy. Mówi się: „nawiedzony”. Z pobłażaniem słucha się cudzych opowiadań.
Względem własnych umiejętności i
możliwości niedowierza się, że coś podobnego mogło się komuś wydarzyć.
Można nie wierzyć, ale uznawać, że jest to cudza prawda, w którą ktoś wierzy. Moja
matka (91 lat w 2013 r.) po tysiąc razy opowiada z dawnych czasów niezwykłe
wydarzenia z jej życia. Niektórzy nie mogą już tego słuchać. Ja przeciwnie.
Przyjmuję, że są to jej prawdy. Ona w nie wierzy, ona nimi żyje, one czyniły
skutki w jej życiu. One mają dla niej jakiś sens. Nikt nie jest w stanie
sprawdzić wiarygodność podobnych opowieści, a więc i z tego powodu nie można im zaprzeczać.
Słusznie pisze Łukasz: Po owocu
bowiem poznaje się każde drzewo (Łk 6,44). To jeden z bardzo dobrych
dowodów zaistnienia i prawdziwości zjawiska. Na tej zasadzie opiera się badanie
prawdziwości cudów uzdrowień za wstawiennictwem, stosowanych przy beatyfikacji
i kanonizacji kandydatów.
Nauczanie Jezusa jest wyjaśnianiem tego, co jest już u człowieka. Prawo
naturalne jest łaską od Boga. Mądrość zależy też od biegłości umysłu. Jeden
chwyta w lot istotę rzeczy, inni potrzebują czasu. Dużo zależy od własnego
przyzwolenia woli. Trzeba być zawsze otwartym. Uparte trwanie przy swoim, w
gruncie rzeczy stawia człowieka w sytuacji konserwatysty. Szanując historię,
mądrość naszych przodków, trzeba stale zmierzać ku nowemu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz