To, co mnie niepokoi to obserwacja powszechnej stagnacji intelektualnej, społecznej. Wielu nastawiło się tylko na ochronę zdobytych rubieży, majątku, stanowiska. Cieszą się tym co posiadają, reszta jest mniej ważna. Wielu nie interesuje, że Świat się zmienia, że człowiek marzy, sięga do gwiazd i planuje podróż na marsa. Ile osób obawia się szczepionki covid 19, a nie podchodzi do niej jak do tryumfu nauki. Ile osób uratowano dzięki szczepionkom. Teorie spiskowe tryumfują w głowach niedouczonych, nieufnych, zastraszonych. Są tacy jszcze, że podważają nawet lądowanie ludzi na księżycu w 1969 roku.
Kiedy słucham ludzi z mojego bliskiego rocznika, to wstydzę się za nich. Dużą rolę odgrywa w tym tzw. lenistwo poznawcze. Ludziom starym się nie chce. Uważają, że swoje przeżyli, zrobili swoje i to im wystarczy. Przeważnie przyjemność czerpią z jedzenia. Stąd tyle tłuściochów i grubasów chodzi na tym świecie. Dla mnie, bliskie mi roczniki już za życia umierają. Biedacy nie wiedzą, albo nie kumają, że na podróż w wieczność trzeba się przygotować. Zasób wiedzy w świadomości jest jedyną wartością, którą można przemycić na inny Świat. Może będą one i tam potrzebne.
Gdyby naszła ich refleksja ile jeszcze można by uczynić dobra na końcówce życia? Wokół nas są wielu, którzy potrzebują wsparcia, nie tylko finansowego. Brakuje im czułości, interakcji słownej, opieki. Nie wiedzą, że dobro jest funkcjonałem, który się rozchodzi i inspiruje do dalszego dobra. Nie wiedzą, albo nie chcą wiedzieć, bo tak jest im wygodnie. Kto boi się śmierci nie zasługuje na miano syna Bożego i ucznia Chrystusa. Tam czeka nas spełnienie Bożej obietnic: " Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie" (Mt 5,12). Kwintesencją ludzkiej egzystencji jest wieczność. Wszystko, co się obserwuje wskazuje na to, że Istnieje Stwórca, który w swej koncepcji zabezpieczył swoją Miłość dla szczęścia swoich stworzeń. Człowiek jest bytem niemal doskonałym, ale niech to nie prowadzi do pychy, ale do służby dla innych. Podobieństwo do Stwórcy zawiera się w ludzkim życiu. Przez wiarę i dobre uczynki można zbliżyć do boskiej doskonałości. Kto nie widzi w tym szczęścia i radości niech zostanie tam gdzie jest.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz