Grawitacja

       Od dawna zastanawiam się jak odległe ciała niebieskie wiedzą o swoim istnieniu? W obwodzie zamkniętym co inicjuje przepływ prądu?  Skąd elektrony "wiedzą" aby ruszyć się w danym kierunku? Chodzi tu o informację o relacji między obiektami. Rozum ludzki ogarnia sytuację natychmiastowo. Obwód zamknięty, prąd może płynąć. Pomiędzy ciałami wytwarza się pole grawitacyjne, skąd wzajemne przyciąganie? Dla rozumu jest to proste, ale jak reagują obiekty? Czy przekazywanie informacji trwa w czasie? Jak szybko i w jaki sposób informacje docierają?

       W fizyce znane jest zjawisko splotu kwantowego. Reakcja jest natychmiastowa, a co w skali większej? Wydaje się, że informacja jest dziedziną wymagającą własnej teorii.

        Informacje są odbierane ze stanu Prawdy, wirtualnego zapisu rzeczywistości i nie tylko. 

        Jedną z teorii tłumaczących są pola oddziaływania. Otaczają one obiekt i  rozszerzają swój wpływ na dalsze rejony. To one są nośnikiem informacji. Przestrzeń jest pełna przenikających się pól różnego pochodzenia, od pól grawitacyjnych, magnetycznych i elektrycznych. Rozchodzenie informacji przenosi się z prędkością nie większą od prędkości światła, chyba, że pochodzi od zupełnie nowych nieznanych źródeł (np. splątania kwantowe). Zjawiska nadprzyrodzone również charakteryzują natychmiastowością. Uwarunkowania prędkości z przestrzeni rzeczywistej nie obowiązują. Wtedy Bóg rzekł: «Niechaj się stanie światłość!» I stała się światłość (Rdz 1,6).  W tym zdaniu ukryta jest zasada, a nie opis historyczny. Przestrzeń jest pełna wszelakich fluktuacji różnego pochodzenia, które przenikają przez siebie. Dzisiejszy człowiek umie wydobywać z tego chaosu informacyjnego pożądane informacje, selekcjonować je, wzmacniać i oczyszczać z szumów zakłócających. Ciekawa jest istota informacji, skąd się ona bierze, jaka jest jej geneza. Nie wszystko można dziś wytłumaczyć. Zawodzą nawet modele matematyczne. Do dnia dzisiejszego niejasna jest grawitacja. Poszukuje sie jej kwantowego wytłumaczenia. Do tego wymyślono hipotetyczne grawitony, które nie zostały jeszcze wykryte.  We współczesnej fizyce grawitację opisuje ogólna teoria względności. Oddziaływanie grawitacyjne jest w niej skutkiem zakrzywienia czasoprzestrzeni przez różne formy materii. Trzeba pamiętać, że czasoprzestrzeń nie jest faktem rzeczywistym tylko sposobem tłumaczącym zjawisko. W ramach fizyki klasycznej grawitacja jest opisana prawem powszechnego ciążenia sformułowanym przez  I. Newtona.

Obecnie brak jest spójnej teorii pozwalającej w dodatku na przewidywanie wyników doświadczeń, która unifikowałaby ogólną teorię względności i mechanikę kwantową.

        Z punktu odniesienia boskiego grawitacja  jest czynnikiem spinającym byty materialne. Jej znaczenie jest oczywiste. W dynamicznym obrazie świata ma sens i praktyczne znaczenie. Można w nim dopatrzyć się pewnego kunsztu koncepcyjnego. Dynamiczny wszechświat rozciągnięty od nieskończoności po nieskończoność uzyskuje swój kształt i formę. Pozwala na bytowanie, życie i realizacje innych bożych zamysłów.  

      Grawitacja jest powszechna, ale pozostaje w swej istocie dyskretna. Nie dysponuje ogromną siłą, ale za to działa na dalekie obszary. Jest elegancka i dostojna. Wraz z zasadami ruchu obrotowego powoduje kosmiczny taniec ciał niebieskich jak układy planetarne, podwójne gwiazdy.   Grawitacja przyczynia do obrazu świata i wyrażenia jego piękna.