Masa

      Masa jest miarą bezwładności. Najlepiej jest odczuwalna przy gwałtownym hamowaniu. Jej wielkość można mierzyć przez jej ciężar (m = G /g ciężar prze przyspieszenie ziemskie) albo skutkami zdarzenia z przeszkodą. Każda ciało materialne posiada masę. Jest odczuwalna na skutek grawitacji.

Czym ona jest w istocie?

          Masa jest dosyć tajemniczą wielkością. Wiemy, że jest, i wiemy, że objawia się nam na dwa sposoby, ale to "czym" jest masa - właściwie do końca nie wiadomo.

        Fizycy określają ją jako wielkość fizyczną. Wpływa na oddziaływania grawitacyjne pomiędzy ciałami. To wielkość skalarna. Co wpływa na jej wielkość?

       W szczególnej teorii względności jest utożsamiana z energią spoczynkową. Suma mas spoczynkowych produktów nie jest równa sumie mas spoczynkowych substratów (masa spoczynkowa nie jest addytywna), nawet w układzie izolowanym (nie wymieniającym energii). Ta zależność  widoczna jest w reakcjach jądrowych. Czy masa wskazuje na istnienie niezależnego substratu jakim jest materia? Pracę Einsteina wskazują, że masa ma swoje odzwierciedlenie w energii. Materia jest produktem struktury energetycznej. Masa jest tylko parametrem (własnością), który przypisywany jest cząstce zwanej materialnej. Masa spoczynkowa nie zmienia się wraz z ruchem układu (niezmiennik relatywistyczny). Wraz z prędkością cząstka nabiera energie dodaną związaną z prędkością.

       Masę mierzy się w kilogramach według umownego wzorca wykonanego ze stopu platyny i irydu umieszczonego w Sevres pod Paryżem.

        Przez przyrównanie masy do energii (Einstein) można powiedzieć, że w masie ukryta jest energia, stąd masę można rozpatrywać jako wielkość energetyczną. Ze wzoru E = m ∙ c² wynika również, że masa nie ma swojej wizualizacji, jest przeźroczysta jak czysta energia. Masa nie jest dowodem na istnienie substratu materialnego. Wpisuje się w obraz dynamiczny Świata. Świat zbudowany jest tylko z mocy Stwórcy, w postaci energii. Tym samym można powiedzieć, że struktura świata jest prostsza i składa się tylko z jednego składnika – energii.

          We współczesnej fizyce cząstek elementarnych, opartej na kwantowej teorii pola uważa się, że masa nie jest fundamentalną własnością cząstek materii, ale jest nabywana przez oddziaływanie z polem Higgsa.

         Heisenberg mówił: "Musimy zapomnieć o filozofii Demokryta i koncepcji fundamentalnych cząstek elementarnych". Może był blisko dynamicznego obrazu świata?

       Albert Einstein ujawnił ogromny magazyn energii, którą Stwórca tchnął swoją mocą. Energia został ukryta w masie. Bóg nie stworzył materii jako osobnego substytutu, ale dostarczył odpowiedniego paliwa. Paliwo (energia) ma postać dynamiczną (pole Higgsa). Z niego mogą kreować się cząstki, które nazywamy cząstkami materialnymi.  Dynamiczna zmiana pola Higgsa w próżni

niezależnie od położenia i kierunku ruchu nadaje cząstce masę spoczynkową. Za tę zmianę odpowiada cząstka oddziaływania zwaną cząstką Higgsa. 4 lipca 2012 roku na konferencji prasowej w CERN wstępnie ogłoszono doświadczalne potwierdzenie istnienia nowo odkrytej cząstki elementarnej o masie 125 GeV, będącej przypuszczalnie bozonem Higgsa.

       Masa jest więc wielkością dynamiczną (przez komplementarność z energią), świadczy o dynamicznej strukturze świata. Dynamiczny obraz Świata najlepiej tłumaczy rzeczywistość i zawartą w niej koncepcję Stwórcy. Bóg posiadający moc tchnął ją w postaci energii i tak powstał Świat. Wszystko co się działo później jest konsekwencją  i skutkiem tego jednego zdarzenia, które wypłynęło z woli Boga.

       Opisywany świat inaczej niż jego oblicze dynamiczne jest pełne niedomówień, ułudy, przybliżeń, a nawet i fałszu. Trzeba o tym pamiętać przy szkolnej edukacji młodzieży. Młodzież powinna mieć inne, nowe spojrzenie na Wszechświat.  Młodzież trzeba zachęcać do iluminacji, do nowego spostrzegania Świata na sposób fenomenologiczny (bez obciążeń dotychczasowej edukacji).      Przykładem był Johannes Kepler (1571 – 1630), głęboko wierzący: "Traktuję religię poważnie i nie igram z nią", a mimo to swoimi pracami naruszył autorytet Kościoła.