Pierwsza próba katechizmu cz 5

        Mówienie o koncepcji Boga w Jego Objawieniu się w człowieku jest ludzkim punktem widzenia i wyrazem jego pragnień. Nie jest znany żaden  fakt historyczny, aby Bóg przemówił do człowieka ludzkim głosem. Ten zamysł Boga odczytali natchnieni hagiografowie ze Stanu Prawdy. Odczytanie to pozostaje w ramach wiary. Można przyjąć że nastąpiło ujawnienie zamysłu bożego, albo było to ludzkie pragnienie. Idea jest piękna i pomysł genialny.

          Paruzja Boga (zejście Boga na ziemię). Bóg schodzi na ziemię  w postaci ludzkiej i w ten sposób wchodzi w dialog z człowiekiem. Antropologia Boga. To co nieuchwytne zostaje zmysłowe. Człowiek może spotkać się z Bogiem twarzą w twarz. Bogu przypisana jest postać, twarz i ludzkie odczucia. O Bogu można mówić jak o człowieku. Kandydat który miałby udostępnić swoje ciało przebóstwieniu musiał być święty za życia. Takim Człowiekiem był Jezus. On to natchniony Duchem Świętym przyjął na siebie to zadanie. Dał od siebie więcej niż od Niego oczekiwano. Ofiarował swoje życie na pokonanie grzeszności. Jego dar został przyjęty przez Boga-Ojca, który ten dar uczynił skutecznym. Tajemnicą jest ile w Jezusie było własnej inicjatywy, a ile bożego zamysłu. Stało się coś niezwykłego. Jezus pokazał przy tym na co człowieka stać, jak wielkim może być człowiek. Jezus wart jest swojej religii. Całe misterium wcielenia jest podstawą wiary chrześcijańskiej. Wiara ta jest tak silna, że zakorzeniła się w sercach wyznawców bardzo silnie. Na dowód prawdziwości zamysłu bożego ludzie szukali poświadczenia, dowodów. Bóg musiał sygnalizować swój zamysł? Obiektem poszukiwań stała się Tora, Pięcioksiąg Starego Testamentu. Tora pisana została dla narodu żydowskiego. Dla nich ważne było błogosławieństwo Boga dla narodu wybranego. Chrześcijanie doszukali się treści mesjańskich. Ta podwójna płaszczyzna poszukiwań skutkowała nadużyciami. Przykładem są słowa Izajasza o narodzeniu Ezechiasza króla Achaza i jego żony Abij. Żydzi dopatrują się znaku trwałości dynastii Dawidowej. Chrześcijanie zaś  odczytali to jako zapowiedź narodzenia się Syna Bożego: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel (Iz 7,14). Do tego podczas tłumaczenia z hebrajskiego na grecki pomylono się i wprowadzono zamieszanie i insynuację  o dziewiczym poczęciu Syna Człowieczego.  Żydzi oczekują do dzisiaj zapowiadanego Mesjasza, chrześcijanie przyjęli tę postać za zapowiedzianego Syna, w którym wcielił się Bóg Ojciec.

        Mesjasz żydowskim obrazowany jest jako Wybawca z mieczem, a chrześcijanie jako Wybawcę od ludzkiej grzeszności.

         Prawda biblijna jest podzielna. Świadczy o jej kunszcie i złożoności. Składa się z wielu warstw Prawdy.   

***

Tym tekstem przerywam dalszą redakcję i czekam na słowa komentarza. Bez Waszej zachęty nie będę kontynuował dalszych prac.