Prawa przyrody są proste ale rzeczywistość jest złożona i
skomplikowana. Dla przeciętnego człowieka czas jest wielkością intuicyjną i ma
wymiar absolutny, bezwzględny. Każdy
odczuwa upływ czasu. Co to jest czas? Dziecko nie rozumie, że coś się wydarzy
za 5 godzin. Co się kryje za pojęciem 5 godzin? Gdy nikt mnie nie pyta,
wiem, co to jest czas. Kiedy jednak chcę to wyjaśnić,
to nie wiem – wyznaje św. Augustyn.
Sam upływ czasu jest niedefiniowalny. Człowiek posługuje
się tym pojęciem, ale nie jest on rozumiany.
Do XX wieku czas miał wymiar absolutny. Uważano, że
wszędzie płynie tak samo. Doświadczenia wykonane już w XIX wieku pokazały że
nie jest to prawda. Czas nie jest wielkością absolutną i podlega zmianie. Dla
uczonych i świata nauki był to szok. Odkrycie wykraczało poza to, co wszyscy
odczuwamy.
Kolejne doświadczenia
potwierdzały odkrycie. Nauka otrzymała niezbite dowody. Czas nie jest
absolutny. Czas się zmienia. Człowiek, kolejny raz okazał się miernym
detektorem, czułym na ułudy świata. Różnica w czasach ujawnia się w sytuacjach
szczególnych (zależy od miejsca i wielkich prędkości) i dlatego człowiek na co
dzień nie odczuwa tych zmian. Nie będąc przyzwyczajany, nie doskonali swoich
percepcji. W tym względzie został uśpiony. Wiedza o zmieniającym się czasie
tłumaczy wieczność, albo stan przed pojawieniem się Wszechświata. Z punktu
widzenia wiary wiedza o czasie jest bardzo istotna. Rozumiejąc mechanizm czasu można zrozumieć, że Bóg
nie jest w czasie. Wieczność nie jest linią czasową. To doskonałe posiadanie
życia całkowitego na raz – nieogarnione teraz. Z względów również
nienaukowych, a wypływających z wiary, warto zapoznać się z naukowym
tłumaczeniem czasu.
W fizyce czas to wielkość
fizyczna określająca następstwo zdarzeń oraz odstępy między zdarzeniami
zachodzącymi w tym samym miejscu. Został on włączony w pojęcie
czasoprzestrzeni. Jest jednym z jego elementów, parametrem. Tym samym podlega
prawom fizycznym np. ulega transformacji między układami odniesienia. Czas
oznacza zmianę. Jak nie ma zmian, to nie ma czasu. Na czas ma wpływ pole grawitacyjne. Wynika z tego, że jest
zmienny w zależności od środowiska. Np. na słońcu czas się spóźnia. Są obszary,
w których nie ma w ogóle czasu (czarne dziury).
Każdy proces jest rozciągnięty w czasie. Każde działanie
ma początek w przeszłości, a koniec w przyszłości. Można powiedzieć, ze każdy
człowiek podróżuje w czasie.
To co obecnie fascynuje to to, że ludzkość wkracza w
świat, który niegdyś wydawał się bajką. Gdyby nie wiedza i umiejętność
przeliczanie czasu nie byłaby możliwość orientacja za pomocą GPS.
Martwi może jedynie definicja wieczności. Nieogarnione
teraz niweluje nadzieje, z którą człowiek wiąże zmiany na lepsze. Wieczne
szczęście pozbawione jest ludzkich emocji, z które na ziemi są tak fascynujące.
Człowiek w przyszłym stanie egzystencji (po śmierci) musi się przestawić, wręcz nauczyć się innego przeżywania
szczęścia. Pocieszam wszystkich, że Bóg zapewne i to zapewni swojemu
stworzeniu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz