Perykopa Chytry Herod (Łk 13,31–33) zaskakuje kilkoma aspektami. Dziwne, że to właśnie faryzeusze przychodzą i próbują ostrzec Jezusa przed Herodem Antypasem: W tym czasie przyszli niektórzy faryzeusze i rzekli Mu: «Wyjdź i uchodź stąd, bo Herod chce Cię zabić» (Łk 13,31). Widać, nie wszyscy faryzeusze byli wrogo nastawieni do Jezusa. Dobrze jest przy tej okazji trochę stonować negatywne nastawienie do faryzeuszy. Jezus krytykował faryzeizm, a nie personalnie faryzeuszy. Jak wspominałem, faryzeusze byli pobożnymi i gorliwymi wyznawcami Jahwe. Ich nadgorliwość przeradzała się jednak w karykaturę wiary, i to było przedmiotem krytyki Jezusa. Jezus nie zląkł się Heroda Antypasa. Przeciwnie stawia jasno sprawę, że ma jeszcze to i to do zrobienia. Dziś, jutro i pojutrze jest określeniem symbolicznych okresu czasu (nieokreślonego). Trzeci dzień symbolizuje dzień śmierci Jezusa. Koniec perykopy prawdopodobnie jest dopiskiem Łukasza: bo rzecz niemożliwa, żeby prorok zginął poza Jerozolimą (Łk 13,33). W owych czasach było przekonanie, że w Jerozolimie ginęli prorocy wysłani przez Boga: Jeruzalem, Jeruzalem! Ty zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie są posłani! (Mt 23,37; Łk 13,34), w mieście świętym, a zarazem zbuntowanym i przeznaczonym na upadek (ale też mającym oglądać chwalebne przyjście Pana).
W perykopie Nowe uzdrowienie w szabat (Łk 14,1–6) powtórzone jest stanowisko Jezusa w sprawie uzdrawiania w szabat. Kiedy wymaga tego sytuacja trzeba działać i w szabat.
Perykopa Skromność (Łk 14,7–11) jest uniwersalnym instruktażem, jak postępować rozsądnie w życiu, aby godnie się zaprezentować, a i doznać zaszczytu wobec innych: «Jeśli cię kto zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by czasem ktoś znakomitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: "Ustąp temu miejsca!"; i musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce. Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. Wtedy przyjdzie gospodarz i powie ci: "Przyjacielu, przesiądź się wyżej!"; i spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony» (Łk 14,8–11).
Jezus zachęca do zapraszania do stołu osoby biedne, ułomne i chore. Zapłaty nie będzie za życia, ale uczynek będzie wynagrodzony przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych (Łk 14,14).
W Przypowieści o uczcie (Łk 14,15–24) Jezus poucza, że Królestwo Boże zaprasza do ucztowania. Nie należy się temu sprzeciwiać, bo jest to zniewaga dla gospodarza. Nikt inny, niezaproszony nie skosztuje strawy przygotowanej przez Boga. Nierozsądne jest odmawianie zaproszenia gospodarzowi. Na ucztę Królestwa Bożego Bóg zaprasza wszystkich przez swoje sługi (kapłanów). Królestwo Niebieskie jest otwarte dla każdego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz