Objawienie naturalne

          Dość często można spotkać kapłanów, którzy noszą przy sobie Pismo święte (brewiarz),  czy inne nabożne dzieła. W wolnej chwili sięgają do literatury, aby nacieszyć umysł prawdami religijnymi, czy innymi nabożnymi tekstami. Treść ich jest przekazem poglądów religijnych opracowanych bardzo dawno temu przez naszych przodków. Religia kojarzy się z wiedzą starą jak świat.  Nabiera, przez to, charakteru ezoterycznego (gnozy). Im starsze źródła, tym przekaz jest bardziej tajemniczy.

          Nowe religie jakie powstały w XIX-XX w. traktowane są nieprzychylnie i z obawą. Najczęściej uważa się je za sekty: Scjentyzm, New Age, teologia wyzwolenia, Antropozofia, świadkowie Jehowy, Bogoiskatielstwo i inne. Podobnie i ja jestem ostrożny i daleki do głoszonych nowych doktryn.

          Moje zainteresowania idą w kierunku korzeni i źródeł fenomenu religijnego. Tym źródłem jest Objawienie naturalne, jakie jest dane każdemu człowiekowi. Ono jest motorem myśli religijnych i w następstwie, formowania religii wspólnotowej. Ta droga poszukiwawcza o tyle jest ciekawa, że fenomen Objawienia naturalnego można badać i dziś. Objawienie naturalne jest stałym darem Boga. Inną sprawą jest, na ile człowiek otwiera się na wewnętrzną ukrytą prawdę.

          Objawienie naturalne jest pewnym zaprogramowanym niepokojem jakie rodzi się w sercu każdego człowieka. Tam podświadomie stawiane są pytania skąd się bierze, dlaczego istnieje i jaki jest sens i cel życia.  Myśl o Stwórcy nasuwa się sama z prostych rozważań logicznych, bo skutek musi mieć swoją przyczynę. Poza logiką, rodzi się w człowieku uczucie, które jest niewytłumaczalnym fenomenem. Powstaje potrzeba wspólnotowa. Człowiek musi być z kimś związany. Jest on istotą dialogiczną. Ta potrzeba relacji jest bodźcem do kreowania Boga. Kreowanie Boga jest trafieniem w Prawdę Jego istnienia. Człowiek nie stwarza więc Boga ale Go odczytuje, odnajduje i zauważa Jego skutki.

          Ważne jest, że zaprogramowanie Objawienia naturalnego w każdym człowieku  nie jest jego determinacją. Człowiekowi pozostawiona jest decyzja wiary, wolność wyboru. To kolejny dar Boga i Jego ogromny szacunek do stworzenia jakim jest człowiek.

         Dziś nauka potwierdza, że można podświadomie kształtować umysł człowieka, czyniąc z niego aparaturę zdalnie kierowaną. Bóg z łatwością mógłby zapisać w umyśle Prawdę o swoim istnieniu. Zapis ten byłby nieusuwalnym kodem, ale wtedy człowiek nie byłby człowiekiem tylko istotą człekopodobną.