Il y a la cause efficiente (Dieu)
comme une nécessité logique de l'existence du monde.
La cause du monde réel doit venir de l'extérieur, de sorte qu'il est transcendantale [1].
Il est impossible de le reconnaître,
car il est situé au-dessus de l'humain, l'expérience sensuelle. Cependant, il doit être, car il indique le simple bon sens. La cause efficiente est
appelé Dieu (le Créateur, l'Absolu). Dieu est une idée absolument de nécessité logique et nécessaire
de l'existence du monde.
Pour les croyants, il sera l'objet de la foi, pour les athées hypothèse expliquant. Dieu
a droit à l'existence nécessaire,
à d'autres êtres possibles [2]
(Avicenne, 980–1037).
Bien que Dieu est
parlé comme un être spirituel (photo
ontologique), le plus représentatif
est le concept de non-être en termes l’Acte
agissant (image dynamique de Dieu), qui se trouve dans les effets de son action.
Créateur sera toujours insaisissable
pour les gens, et cela est dû à la relation entre la Créateur et création. La
connaissance de Dieu ne peut venir que de l'observation des effets de ses actions. Pour parler de Dieu il faut créer dans l'esprit de son
image (abstrait) est pas nécessairement spatial. En raison des différentes compétences et les capacités de l'homme, cette
image est toujours subjective. Pour parler de Dieu doit développer un plan de
référence commun, sachant que chacun a sa propre vision. Il faut donc beaucoup
de tact et de respect mutuel que la discussion n'a pas créé aversion mutuelle. Parler de Dieu ne se terminent jamais, parce qu'il y aura toujours quelqu'un qui peut
dire quelque chose de nouveau et intéressant.
Dieu lui-même, pour la compréhension de l'être humain, a peu à dire sur
lui-même. Son espace surnaturel est
complètement différent que réelle. En aucun cas, ne peut traduire le monde
transcendantal à l'image de sensuel. La seule chose que on peut supposer est qu'il existe. Pour un homme, Il restera toujours un mystère.
Filozoteizm souligne qu'il
y a d'abord Dieu, et le monde est son plan. On peut dire que le royaume de Dieu est une réalité (existe réellement)
et la vérité indiscutable, et le monde créé par l'idée (concept dynamique).
Tłumaczenie
Pierwszy aksjomat filozoteizmu
Istnieje Przyczyna sprawcza (Bóg)
jako logiczna konieczność istnienia świata.
Przyczyna świata rzeczywistego musi pochodzić z zewnątrz, a więc jest transcendentna [1].
Nie sposób ją rozpoznać, bo jest usytuowana ponad
ludzkim, zmysłowym doświadczeniem. Ona jednak musi być, bo tak wskazuje
zwykły zdrowy rozsądek. Przyczynę sprawczą nazwano Bogiem (Stwórcą, Absolutem). Bóg
jest ideą bezwzględnie potrzebną i logiczną koniecznością istnienia świata. Dla
wierzących będzie ona przedmiotem wiary, dla ateistów hipotezą tłumaczącą. Bogu
przysługuje istnienie konieczne, pozostałym bytom tylko możliwe[2]
(Awicenna, 980–1037).
Choć o Bogu mówi się jako Bycie
duchowym (obraz ontologiczny), to
bardziej reprezentatywne jest pojęcie Nie-bytu w sensie Aktu
działającego (dynamiczny obraz Boga), który odkrywa się w skutkach Jego
działania.
Stwórca zawsze będzie dla ludzi
nieuchwytny, a wynika to z relacji
między stwarzającym a stworzonymi. Wiedza o Bogu może pochodzić jedynie z
obserwacji skutków Jego działań. Aby o Bogu mówić, musi wykreować się w
umyśle Jego obraz (abstrakcyjny) niekoniecznie przestrzenny. Ze względu na
różne zdolności i umiejętności człowieka, obraz ten jest zawsze subiektywny.
Aby mówić o Bogu należy wypracować wspólną płaszczyznę odniesienia, wiedząc, że
każdy ma swój własny ogląd. Trzeba więc dużo taktu i wzajemnego poszanowania,
aby dyskusja nie tworzyła wzajemnych niechęci. Dyskusja o Bogu nigdy się nie
skończy, bo zawsze znajdzie się ktoś, kto może o Nim powiedzieć coś nowego i
interesującego.
Sam Bóg, dla zrozumienia ludzkiego,
niewiele ma do powiedzenia o sobie. Jego przestrzeń nadprzyrodzona jest
zupełnie inna niż rzeczywista. W żaden
sposób nie da się przełożyć świata transcendentalnego na obraz zmysłowy.
Jedynie co można przyjąć to to, że istnieje. Dla człowieka zawsze pozostanie On
zagadką.
Filozoteizm podkreśla, że istnieje przede wszystkim Bóg, a świat jest
Jego zamysłem. Można powiedzieć, że królestwo Boga jest realnością (faktycznie
istnieje) i bezsporną Prawdą, a świat stworzony jest ideą (koncepcją
dynamiczną).
[1]
Transcendentna – pochodząca z zewnątrz
i poza zasięgiem zmysłowego doświadczenia.
[2] Hasło: Awicenna [w:] Encyklopedia katolicka,
tom I, Wyd. TN KUL, Lublin 1985, kol. 1184.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz