Quand un homme parle à un autre homme est réglé pour le transfert des informations spécifiques. Sur la question
reçoit une réponse précise. La conversation avec Dieu est basée sur des principes totalement différents. L'écoute
de Dieu est la lecture de
l'état de la Vérité. La
vérité est un état de l'espace
dans lequel est contenue la
connaissance de la réalité actuelle et le divin. On y trouve des réponses aux questions posées à Dieu. La lecture de la réponse dépend de la sensibilité, les compétences et les
habiletés du bénéficiaire.
L'autre façon de
converser avec Dieu est la raison de l'incertitude quant à la vérité de Dieu,
qui est, sa réponse a été effectivement lu. Plus la foi une personne a, plus
sensibilisé à la «voix» de Dieu et plus il est facile de lire les informations
correctes. Dieu doit être lu dans son cœur et la conscience.
Dieu ne punit pas que quiconque, car
il est tout amour[1].
Avec Dieu, il n'y a pas de représailles[2]. Par Dieu il faut doit
être ouvert. Il faut donner à Dieu "opportunité" pour parler à
l'homme. Plus une personne ouverte
à Dieu, plus on peut lire la
sagesse de Dieu, car Il
a montré à eux (Romains
1:19); En raison de la grandeur et la beauté des créatures font, par analogie, contempler
leur Créateur (Exode 13 :5). Cependant, il faut savoir que pas parce que
l'homme voit <comment il voit Dieu>, l'homme regarde
l'apparence extérieure, mais l'Éternel regarde au cœur (1 Samuel 16.7).
Plus d'une personne pose la question,
comment lire la «parole» de Dieu? D'abord, il faut avoir ce désir très. La
volonté d'ouvrir la route, après quoi ils peuvent fouetter l'esprit humain, mais la «parole» de Dieu.
Les fidèles d'autres églises ont des capacités similaires. Sans la foi en Jésus, le
Fils de Dieu, tout ne peut pas être
lu correctement. Lire la vérité d'une manière imparfaite ont été transférés à croire. Ainsi sont nés la légende, par exemple.
A propos du messie, Prométhée, Osiris, Mithra,
Apollu, Adonis et Orphée. Seul Jésus-Christ se raidit tous les messages dans la photo de droite.
Bon - un cadeau donné par Dieu
Il fautvez savoir que chaque bonne
idée vient de Dieu lui-même. Un homme lit et volontiers éventuellement
introduit dans l'action. Toute bonne qui rend un homme une chaîne de causes
et effets grâce au Créateur. L'homme crédité sa volonté seuls les initiés
et approuve. Bien-être humain est placé dans la volonté de l'homme, mais
l'énergie est l'œuvre d'un Dieu bon. Mauvaises actions ne sont d'origine
humaine. Cette clé peut comprendre un grand nombre de phénomènes religieux. Si
quelqu'un pense qu'il est l'auteur de la bonne chère et la grâce de Dieu ne lui
est pas nécessaire pour, il est cruellement trompé. Tout ce qui fait (dit-il)
un homme est avec l'approbation de Dieu. L'homme lui-même est incapable de
prononcer un seul mot, si elle ne lui fut pas donné du ciel: Ne prenez pas
tout ce qu'un homme peut, si il est pas donné du ciel (Jean 3 :27); Dieu
l'avait abandonné, l'exposant de cette manière pour tenter de révéler
pleinement les intentions de son cœur (2 Corinthiens 32:31). Sans la grâce
de Dieu, l'homme est incapable de faire le bien. Il a perdu sa subjectivité et
reste la seule créature de singe. Ceux qui se détourna de Dieu ne sont pas
privés de sa grâce, et que la grâce ne nous affaiblissent. Les plus grands
criminels ne bénéficient pas de don de la grâce, donc ne font pas bon, que du
mal.
Divine auteur bien peut comprendre pourquoi pas par les œuvres de
l'humanité sera sauvé.
L'auteur est un Dieu bon, et
non l'homme. Et si par
la grâce, il est pas en raison de
travaux, autrement la grâce ne serait plus la grâce (Romains 11 :6). Non actes, et
la grâce de la foi vont garantir le salut de l'homme. Le mot
foi contient la
volonté de faire le bien. L'homme
sans la grâce de Dieu peut exister seulement au niveau des animaux.
Volonté de Dieu - le Suprême Bon état
La volonté de Dieu est la suprême Bon état: Il est le Seigneur!
Laissez-les faire ce qu'il considère
comme bonne (1 Samuel 3:18). Ceci est
la meilleure solution à un problème
donné (problème), en tenant
compte de toutes les options possibles. Pour connaître la volonté de Dieu, il faut lire cet
état. Cette capacité a chaque homme, un de plus, un de moins: transformés par le
renouvellement de votre esprit, que vous discerniez quelle
est la volonté de Dieu, ce qui
est bon, agréable et parfait ce
(Romains 12:2). Jésus
possédait cette capacité d'une manière parfaite. Il lit dans les moments de prière. Dans le jardin de Gethsémani, il dit: Que ta volonté soit faite
(Matthieu 26:47; Marc 14:36; Luc 22:42).
[1]
Il est pas Il [Dieu] a
précipité un homme en enfer,
mais l'homme se condamne dans le vide sans fond, ou le désespoir de finalement
perdre la vie, dans ce désespoir est considéré comme une pénalité importante. - Voir. mot de passe: Hell [dans] l'Encyclopédie
Catholique, Volume XV Ed. TN KUL, Lublin 2011, col. 470.
[2] Il doit également être nettoyé avis
de suggestion populaire
et entièrement faux que Dieu a puni l'homme en
échange de son mal (Jacek Salij,
route Seeker, Ed.
Sur le chemin, Poznań 1988, p. 63).
Głos Boga – stan Prawdy
Kiedy człowiek rozmawia z drugim człowiekiem nastawiony jest na przekaz
konkretnej informacji. Na postawione pytanie otrzymuje konkretną
odpowiedź. Rozmowa z Bogiem opiera się
na zupełnie innych zasadach. Słuchanie
Boga jest odczytywaniem stanu Prawdy. Stan Prawdy
jest pewną przestrzenią,
w której zawarta jest wiedza o rzeczywistości realnej i boskiej. W niej
znajdują się odpowiedzi na postawione Bogu pytania. Odczytanie odpowiedzi zależy od wrażliwości, zdolności i
umiejętności odbiorcy. Ten inny sposób rozmowy z Bogiem jest powodem
niepewności, czy Prawda Boga, czyli Jego odpowiedź została właściwie odczytana.
Im większą wiarę ma człowiek, tym bardziej uwrażliwia się na „głos” Boga i
łatwiej jest mu odczytać tę właściwą informację. Boga
należy odczytywać sercem i w swoim sumieniu.
Bóg nikogo nie karze, bo jest samą
Miłością[1].
U Boga nie ma odwetu [2].
Na Boga trzeba się otworzyć.
Należy dać Bogu „szansę”, aby przemówił do człowieka.
Im bardziej człowiek otworzy się na
Boga, tym więcej może odczytać z bożej mądrości: gdyż On im to ujawnił
(Rz 1,19); Bo z wielkości i piękna stworzeń poznaje
się przez podobieństwo ich Stwórcę. (Wj
13,5). Trzeba jednak wiedzieć, że nie tak bowiem
człowiek widzi <jak widzi Bóg>, bo człowiek patrzy na to, co widoczne dla
oczu, Pan natomiast patrzy na serce (1 Sm 16,7). Niejedna osoba zadaje pytanie, jak
odczytywać „słowa” Boga? Najpierw trzeba tego bardzo pragnąć. Pragnienie
otwiera autostradę, po której mogą śmigać myśli ludzkie, ale i „słowa” Boga.
Wierni z innych kościołów mają
podobne możliwości. Bez wiary w Jezusa,
Syna Bożego, nie wszystko można właściwie odczytać. Odczytane prawdy w sposób
niedoskonały przekazywane były do wierzenia. W ten sposób rodziły się legendy,
np. o mesjaszu, Prometeuszu, Ozyrysie, Mitrze, Apollu, Adonisie czy
Orfeuszu. Dopiero Jezus Chrystus spiął
wszystkie przekazy we właściwy obraz.
Dobro – dar dany przez Boga
Należy wiedzieć, że każda dobra myśl od samego Boga pochodzi. Człowiek
ją odczytuje i z własnej woli ewentualnie wprowadza w czyn. Każde dobro, jakie czyni człowiek, jest w łańcuszku skutków i przyczyn
zasługą Stwórcy. Człowiek swoją wolą jedynie dobro inicjuje, aprobuje. Dobro
człowieka jest umiejscowione w woli człowieka, natomiast energia dobra jest
dziełem Bożym. Złe uczynki są pochodzenia
tylko ludzkiego. Tym kluczem można zrozumieć wiele zjawisk religijnych. Jeżeli
ktoś uważa, że jest autorem dobrej myśli i łaska Boga nie jest mu do tego
potrzebna, to jest w wielkim błędzie.
Wszystko, co czyni (mówi) człowiek jest z
przyzwolenia bożego. Sam człowiek nie jest w stanie wymówić ani jednego słowa,
gdyby nie było mu to dane z Nieba: Nie
może człowiek niczego wziąć, jeśli mu nie jest dane z nieba (J 3,27); Bóg opuścił go, wystawiając go w ten sposób na próbę, aby ujawniły
się w pełni zamiary jego serca (2 Krn 32,31). Bez łaski Boga człowiek nie jest zdolny do czynienia dobra.
Zatraca swoją podmiotowość i pozostaje tylko istotą człekokształtną. Ci, którzy
odwrócili się od Boga nie są pozbawieni Jego łaski, a jedynie sami tę łaskę
osłabiają. Najwięksi zbrodniarze nie korzystają z daru łaski, dlatego nie
czynią dobra, tylko zło.
Boskie autorstwo dobra pozwala zrozumieć, dlaczego nie
przez uczynki ludzkość będzie zbawiona. Autorem dobra jest sam Bóg, a nie
człowiek. Jeżeli zaś dzięki łasce, to już
nie ze względu na uczynki, bo inaczej łaska nie byłaby już łaską (Rz 11,6).
Nie uczynki, a łaska wiary będzie gwarantem zbawienia człowieka. W słowie wiara
zawiera się wola czynienia dobra. Człowiek bez łaski Boga może egzystować tylko
na poziomie zwierząt.
Wola Boga – stan Dobra
Najwyższego
[1] To nie On [Bóg] strąca
człowieka do piekła, lecz sam człowiek skazuje się na bezdenną pustkę, czyli
rozpacz z definitywnie przegranego życia, w tej rozpaczy upatruje się istotną
karę. – zob. hasło: Piekło [w:] Encyklopedia katolicka, tom XV, Wyd. TN KUL, Lublin 2011, kol. 470.
[2] Należy ponadto oczyścić
opinie z popularnej, a zupełnie fałszywej sugestii, jakoby Bóg karał człowieka
w zamian za jego zło (Jacek Salij, Szukającym drogi, Wyd. W drodze,
Poznań 1988, s. 63).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz