Łączna liczba wyświetleń

niedziela, 26 lipca 2015

Existence,Vie i tłumaczenie


          La vie est un concept biologique et est utilisé pour décrire les processus physiques et chimiques hautement organisées, à base de protéines et d'acides nucléiques. Elle se manifeste processus végétatifs, y compris la reproduction de l'espèce.
          Dans la philosophie fonctionne la notion de l'existence  (lat. Existentia) et fait partie des concepts métaphysiques fondamentaux. Chaque être est constitué de l'essence – ce qui est cette entité, et l'existence de - le fait d'être. Chaque être est donc l'essence (essentia) un existant. Thomas d'Aquin croit qu'il n'y a qu'un Dieu et les autres entités ne reçoivent que l'existence de Dieu. Dans cette phrase peut avoir plusieurs raisons.
          Un des mystères de Dieu est de créer l'existence d'un être et de le lier avec la reprise de matière corporelle. Un et deuxieme sont des dons de Dieu. Création d'un être spirituel a les caractéristiques de l'éternité, alors que la renaissance de la matière finie est un cadeau qui dure toujours. Cependant, elle nécessite la puissance divine. Est la personne mais ne peut pas composer un virus qui est l'élément intermédiaire? L'avenir nous dira quoi d'autre est un homme de talent. Car il est un homme nouveau doit être le souffle de Dieu, comme un cadeau autonome, émanation de la nature dans un être spirituel séparé ayant le libre arbitre. L'âme humaine appartient à un zygote particulier, qui est déjà animé la matière.
          La renaissance de la matière est un acte créatif séparée, ce qui permet l'initiation des processus biologiques. Pour cela, vous avez besoin est une impulsion divine extraordinaire (vis vitalis la force de vie, entéléchie d'Aristote, l'élan vital de Bergson), que l'homme ne possède pas. À la suite de l'intervention divine se pose solution biologique (cellulaire), qui, dans un stade ultérieur de l'activité soumise aux lois de la nature et les processus biologiques. Celui-ci Dieu a permis la possibilité d'interférence par l'homme.
          La matière ne peut se comporter comme la chose de la vie autonome (par exemple: des virus), mais qui est de la vie comme un don de Dieu indépendante. Corps biologique est constitué d'une pluralité de cellules d'animation. Une cellule implémente seulement indépendamment un végétative plan et rien de plus. Un tel scénario végétatives virus de report. Ce sont des molécules organiques complexes composées de protéines et d'acides nucléiques. Ils contiennent du matériel génétique sous la forme d'ARN ou d'ADN, présentent des caractéristiques des deux organismes cellulaires et de la matière non vivante. Les virus ne possèdent pas de métabolisme qui doit être exclu de la grappe des êtres vivants. Cependant, il existe active. Les virus ne sont pas capables de se répliquer de façon autonome. Reproduire le matériel génétique fonction de l'environnement, en utilisant un appareil de reproduction qui est contenue dans les cellules affectées. Les virus se développent donc sur les propriétés et les caractéristiques des victimes. Ce sont des parasites. Sur sa surface les protéines qui permettent l'attaque par les cellules respectives. Les virus peuvent aussi rester dans un état d'inactivité pour des milliers d'années.
          Typiquement, les virus sont considérés comme vivant dans les définitions fonctionnelles de la vie ne se produisent pas dans la structure (propagation, le métabolisme, la croissance, ...). Virus dans la définition des positions de carry caractéristiques héréditaires fonctionnels, sont capables de se reproduire et sont soumis à l'évolution. Ce sont des formes extra-cellulaires de la vie sur Terre.
          Créateur est pas un magicien qui appelle quelque chose à partir de rien. Dieu a établi les règles de l'évolution. Les virus sont une autre étape et du matériel évolutif, qui a été développé de façon naturelle. Leurs caractéristiques de base signifient qu'aujourd'hui, ils génèrent les mêmes règles que les premiers spécimens. Modification de la biotique provoque la génération actuelle et encore d'autres variantes virales.
           La présence du virus devrait être traitée comme un processus normal. Cette connaissance devrait sensibiliser l'homme sur la menace. En protégeant votre propre corps peut les empêcher de dégénérer.
          Sur la question de savoir si les scientifiques peuvent relancer la question, la réponse devrait être – oui[1]. On peut initier processus chimique-biologique qui a créé l'illusion de la vie. Plus, les virus construits peuvent être animés par un organisme vivant et de faire des ravages. Cela est très dangereux. Recherches et expérimentations en cours. L'homme peut également dupliquer une cellule vivante qui peut lui servir implants. Possibilités humaines sont énormes. Si il est avéré que l'homme peut commencer processus de la vie, la solution résultante ne serait pas, cependant, des signes de l'éternité.
          La vie est apparue sur terre seulement à un certain stade de son développement (du Cambrien rencontre des traces de vie dans les fossiles[2]). Le monde organique est renouvelable. Pourquoi n'est question du vieillissement? Ce qui meurt? Quel est l'élément de la vie la matière? Vie en contradiction avec les lois de la nature (la loi de l'entropie). Toutes ces merveilles de la nature supposés avec humilité, ne sachant pas leur essence profonde.


[1] L'hypothèse que le VIH est d'origine humaine.
[2] L'Encyclopédie Catholique Volume II. Université catholique de Lublin en 1985, col. 571.


Życie



         Życie jest pojęciem biologicznym i  używane jest do opisu procesów fizyczno-chemicznych wysoko organizowanych, opartych na białkach i kwasach nukleinowych. Objawia się procesami wegetatywnymi, w tym powielaniem gatunku.
         W filozofii funkcjonuje pojęcie istnienia (łac. existentia) i należy do fundamentalnych pojęć metafizycznych. Każdy byt składa się z istoty – tego, czym ten byt jest, i istnienia – faktu bycia. Każdy byt jest więc istotą (essentia) istniejącą. Tomasz z Akwinu uważał, że istnieje jedynie Bóg, zaś inne byty tylko otrzymują istnienie od Boga. W tym zdaniu może być wiele racji.
          Jedną z tajemnic Boga jest kreowanie istnienia bytu oraz wiązanie go z ożywieniem materii cielesnej. Jedno i drugie jest darem od Boga. Kreowanie bytu duchowego ma znamiona wieczności, natomiast ożywienie materii jest darem skończonym, który nie trwa wiecznie. Wymaga on jednak boskiej inicjacji. Czy człowiek jednak nie potrafi skomponować wirusa, który jest elementem pośrednim? Przyszłość pokaże do czego jeszcze jest zdolny człowiek.          Aby pojawił się nowy człowiek musi nastąpić tchnienie Boga, jako samodzielny dar, emanacja natury w osobny byt duchowy posiadający wolną wolę. Dusza ludzka przynależy do konkretnej zygoty, która jest już ożywioną materią.
          Ożywienie materii jest osobnym aktem twórczym, pozwalającym na inicjację procesów biologicznych. Do tego potrzebny jest nadzwyczajny boski impuls (vis vitalis – siła życiowa, entelechia Arystotelesa, élan vital Bergsona), którego człowiek nie posiada.  W wyniku boskiej ingerencji powstaje twór biologiczny (komórka), który w dalszym etapie aktywności podlega prawom przyrody i procesom biologicznych. Do tych ostatnich Bóg dopuścił możliwość ingerencji przez człowieka.
          Materia może zachowywać się jak samodzielna istota żyjąca (np. wirusy), ale nie stanowi to o życiu, jako o samodzielnym darze od Boga. Organizm biologiczny składa się z wielu ożywionych komórek. Jedna komórka realizuje samodzielnie jedynie pewien plan wegetatywny i nic więcej. Taki scenariusz wegetatywny realizują wirusy. Są to skomplikowane cząsteczki organiczne zbudowane z białek i kwasów nukleinowych. Zawierają materiał genetyczny w postaci RNA  lub DNA, wykazują zarówno cechy komórkowych organizmów żywych, jak i materii nieożywionej. Wirusy nie wykazują metabolizmu, co powinno je wykluczyć z gromady istot żyjących. Są jednak aktywne. Wirusy nie są zdolne do samodzielnego rozmnażania się.  Reprodukują materiał genetyczny w zależności od środowiska, korzystając z aparatu kopiującego jaki jest zawarty w zaatakowanych komórkach. Wirusy żerują więc na właściwościach i cechach ofiar. Są pasożytami. Na swojej powierzchni mają białka, które pozwalają atakować odpowiednie komórki. Wirusy mogą też przebywać w stanie nieaktywności przez tysiące lat.
           Zazwyczaj wirusy są uznawane za żywe w funkcjonalnych definicjach życia, nie występują zaś w strukturalnych (rozmnażanie, metabolizm, wzrost,...). Wirusy w definicji funkcjonalnej przenoszą cechy dziedziczne, potrafią się powielać i podlegają ewolucji. Są to przedkomórkowe formy życia na Ziemi.
          Stwórca nie jest czarodziejem, który powołuje cokolwiek z niczego. Bóg ustanowił reguły ewolucyjne. Wirusy są kolejnym etapem i  materiałem ewolucyjnym, który powstał drogą naturalną. Ich podstawowe cechy powodują, że i dzisiaj generują się one według tych samych reguł co pierwsze osobniki. Zmiana przestrzeni biotycznej powoduje, że obecnie generują się i inne jeszcze odmiany wirusów.
          Obecność wirusów należy traktować jako proces normalny. Wiedza na ten temat powinna uczulić człowieka na zagrożenia jakie niosą. Chroniąc własne ciało można nie dopuścić do ich eskalacji.
          Na pytanie, czy naukowcy mogą ożywić materię, odpowiedź powinna być twierdząca[1]. Można tak zainicjować proces chemiczno-biologiczny, że powstanie złudzenie życia. Więcej, skonstruowane wirusy mogą być ożywiane przez organizm żywy i czynić spustoszenia. To jest bardzo groźne. Badania i eksperymenty trwają. Człowiek może też powielać komórki żywe, które mogą posłużyć mu jako implanty. Możliwości człowieka są ogromne. Gdyby okazało się, że człowiek potrafi uruchomić procesy życiowe, to powstały twór nie miałby jednak znamion wieczności.
          Życie pojawiło się na ziemi dopiero na pewnym etapie jej rozwoju (od kambru spotyka się ślady życia w pastaci skamielin [2]). Świat organiczny jest reprodukowalny. Dlaczego materia starzeje się? Co obumiera? Co to jest pierwiastek życia materii? Życie zaprzecza prawom przyrody (prawo entropii). Wszystkie te dziwy przyrody przyjmuje się z pokorą, nie znając ich dogłębnej istoty.



[1]  Istnieje przypuszczenie, że wirusy HIV są dziełem człowieka.
[2]  Encyklopedia katolicka II tom. KUL Lublin 1985, kol. 571.
 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz