Łączna liczba wyświetleń

piątek, 24 lipca 2015

Lumière i tłumaczenie




          Laissant la lumière de sa source de tout système de référence, complètement coupé de lui et se propage comme si elle appartenait à l'univers. De ne pas prendre leur source de vitesse. Il est immédiatement au-delà de son contrôle. Dans le vide de la vitesse de l'univers de la lumière est constante < c > (Albert Einstein) [1]. En examinant la lumière dans d'autres systèmes, vous avez à faire la transformation. La lumière dans d'autres systèmes que dans le système de l'univers, a toujours vitesse apparente (est transformé). La vitesse apparente peut  avoir  une vitesse différente de < c >. Il peut être inférieure ou supérieure à  < c >. En plus de l'aspect physique extraordinaire, la lumière est enracinée dans la transcendance. Sa force vient de la puissance de Dieu, dont il lancé. La lumière est divine pointe. Il est le plus grand phénomène naturel, il est un don divin, est un concept de chef-d'œuvre de Dieu.
          L'énergie radiante est l'une des formes d'énergie. Il peut prendre plusieurs formes fonctionnement: chaleur, mécanique, potentiel, nucléaires, chimiques, etc.
          La lumière est la nature corpusculaire-ondes. Il est son autre mystère. Il a la capacité d'accumuler, ce qui donne les panneaux de particules (matière). Le substrat, un substitut, les blocs de construction de la matière est énergie pure. Imposée par Dieu a permis aux propriétés quantiques "couper" l'énergie sur les particules individuelles.
          Light (énergie) est donc un outil essentiel de l'action de Dieu dans le monde réel physique. Soutenir l'action de l'énergie, Dieu est, inévitablement, partout présente.

Espace

             L'espace ne existe pas propre une existence, il est donc un concept abstrait. L'espace se produit quand quelque chose remplit. Ceci est une zone (la place de l'image) les coordonnées géométriques limitées (x, y, z), qui peut être déterminée par la distance entre les objets ou les points. De même, ils ne disposent pas de leur propre concept de l'existence: l'espace de travers, l'espace-temps. Ces termes sont des instruments mathématiques seulement traduire phénomènes (dépendance) modèle, et pas des phénomènes (objets) en termes réels. Compte tenu de ces concepts pour de vrai stimulé de nombreux artistes à créer des mythes modernes (films et la science-fiction) sur les possibilités de transition entre les mondes, comme remonter dans le temps et de regarder vers l'avenir. Combinaisons de temps "retour" de revenir physique pour le passé - sont la fantaisie dans le domaine de la science-fiction [2] (Vol Cz. Bartnik.).
          N’existe pas d'importance, mais il y a des conglomérats énergétiques qui simulent la matière. Seulement à travers ces capacités énergétiques peut parler de l'espace. Bien en eux-mêmes sont vides, ils prennent de l'espace par un champ de son influence et l'interaction (quarks). Ainsi, nous pouvons parler de la microscopique transparente, mais pas vide.

Énergie spirituelle

            Dieu insuffla dans le monde de l'énergie spirituelle qui est responsable de l'état de conscience et la relation entre les gens et entre l'homme et le Créateur. Quant au fond, il est méconnaissable. Il est en observant les effets de leurs actions. L'énergie spirituelle sera discuté dans le chapitre: Monde surnaturel.

Les modèles conceptuels

          La science cherche à décrire objectivement les processus et les phénomènes physiques. Malheureusement, ce ne sont pas si simples. Il y a des limites qui ne peuvent pas encore être dépassées. Pour capturer la micro et macro phénomènes sont en cours de développement de leurs modèles conceptuels. Ceux-ci ont l'avantage de pouvoir décrire les formules mathématiques (espace-temps est la création d'un mathématique). Par exemple. Géoïde est une telle ovale solide (modèle), qui ressemble beaucoup à celui de la terre. La notation mathématique permet toutes sortes d'expériences théoriques, des calculs, émettre des hypothèses, y compris les formulaires de la base de calcul de l'anomalie magnétique et de la gravité. La même chose est vraie avec les modèles de la atomes, l'espace, espace guingois, l'espace-temps, heure locale. Grand malentendu est qu'ils ont été présentés au monde comme les descriptions du réel. Théorie relativiste ne constitue pas une représentation de la réalité, mais il est seul instrument de sa traduction. Dans ce contexte, les concepts de la transition entre les mondes, remonter dans le temps, la vitesse supraluminique, la dilatation du temps, la contraction des longueurs, etc. enthousiasme scientifique était super. Cependant confondu avec le monde réel de l'imaginaire (conceptuel). Sous l'influence de la recherche critique des médias est né de la littérature de science-fiction, qui stimule l'imagination humaine ou carrément stupide.
          Les modèles conceptuels sont utiles aussi dans la théologie. Avec eux, dépeint un monde surnaturel qui ne peut être décrit sur une manière sensuelle.
       La doctrine chrétienne a travaillé sur leurs propres modèles, par exemple. Immaculée Vierge Marie, l'Annonciation de Marie, le bon larron, le monde des anges, Satan, etc. Ces modèles sont traités comme sa propre existence des entités ou des descriptions des événements réels.
          Filozoteizm rejette certains modèles de Christian. Par nécessité, a introduit son propre, comme. Image lumineuse du monde du surnaturel, fonctionnelles (accidents non-être), l'état de la Vérité, l'état Bien suprême.
          Certains peuvent objecter que la foi doit être rationnelle du tout dispense de modèles conceptuels, et exploiter seulement des descriptions du réel. Malheureusement, des années de filozoteizm de recherche ont confirmé la nécessité de tirer profit des outils de l'esprit, y compris la capacité d'abstraction, la définition des termes. La différence entre les modèles filozoteizm chrétienne et sur la base du fait que filozoteizm admet ouvertement à cela. Les modèles sont des outils de compréhension, et ne sont pas réelles descriptions de la réalité.

[1] Vous avez probablement fait une erreur à la vitesse constante de la lumière dans chaque cadre de référence.
[2] Czesław Stanisław Bartnik, dogmatique catholique, Volume I, éd. KUL, Lublin, 1999, p. 256


Tłumaczenie


Światło

          Światło opuszczając swoje źródło z dowolnego układu, całkowicie odcina się od niego i rozchodzi się tak, jakby przynależało do układu Wszechświata. Nie zabiera ze sobą prędkości źródła. Jest od razu od niego niezależne. W próżni układu Wszechświata prędkość światła jest stała < c > (Albert Einstein)[1]. Badając światło w innych układach, trzeba dokonywać jego transformacji. Światło w innych układach niż w układzie Wszechświata, ma zawsze prędkość pozorną (przetransformowaną). Prędkość pozorna może mieć prędkości różne od < c >. Może być ona mniejsza lub większa od < c >. Oprócz niezwykłej fizykalności, światło jest osadzone w transcendencji. Jego siła wynika z mocy Boga, jaka go zainicjowała. Światło to boska wskazówka. To największy fenomen przyrody, to boski dar, to majstersztyk koncepcyjny Boga.
          Energia promienista, to jedna z form energii. Może ona przybierać różne formy funkcjonowania: energia cieplna, mechaniczna, potencjalna, jądrowa, chemiczna itp.
          Światło posiada naturę korpuskularno-falową. To jej kolejna tajemnica. Posiada zdolność kumulowania się, co daje znamiona cząstek (materialnych). Podłożem, substytutem, budulcem materii jest czysta energia. Narzucone przez Boga właściwości kwantowe pozwoliły „kroić” energię na poszczególne cząstki.
          Światło (energia) jest więc podstawowym narzędziem bożego działania w fizykalnym świecie rzeczywistym. Podtrzymując działanie energii, Bóg jest, siłą rzeczy, wszędzie obecny. 


Przestrzeń

          Przestrzeń nie istnieje własnym istnieniem, jest więc pojęciem abstrakcyjnym. O przestrzeni można mówić, gdy coś ją zapełnia. To obszar (miejsce, ramy) ograniczony współrzędnymi geometrycznymi: (x,y,z), w którym można określać odległości między obiektami lub punktami. Podobnie nie mają własnego istnienia pojęcia: krzywoprzestrzeń, czasoprzestrzeń. Pojęcia te są tylko instrumentami matematycznymi tłumaczenia zjawisk (zależności) modelowych, a nie zjawisk (obiektów) rzeczywistych. Przyjmowanie tych pojęć za realne pobudziło wielu twórców do tworzenia współczesnych mitów (filmów i literatury science fiction) o możliwościach przechodzenia między światami, jak cofanie się w czasie lub wybieganie w przyszłość. Kombinacje o czasie „do tyłu”, o fizycznym powracaniu do przeszłości – są fantazją z dziedziny science fiction [2] (Cz. Bartnik).        
          Materia nie istnieje, ale istnieją konglomeraty energetyczne, które symulują materię. Tylko przez te zdolności energii można mówić o przestrzeni. Choć same w sobie są puste, to zajmują jakąś przestrzeń przez pole swojego oddziaływania i wzajemnych relacji (kwarki). Tym samym można mówić o przestrzeni mikroskopowej przeźroczystej, ale nie pustej.      

Energia duchowa

           Bóg tchnął w świat również energię duchową, która odpowiada za stan świadomości oraz relacji między ludźmi oraz między człowiekiem a Stwórcą. Co do istoty jest ona nierozpoznawalna. Istnieje przez obserwację skutków swoich działań. Energia duchowa omówiona zostanie w rozdziale: Świat nadprzyrodzony. 

Modele konceptualne

          Nauka zmierza do obiektywnego opisu procesów i zjawisk fizykalnych. Niestety nie jest to takie proste. Istnieją granice, które nie można jeszcze przekroczyć. Aby uchwycić zjawiska mikro i makro opracowywane są ich modele konceptualne. Mają one tę zaletę, że można je opisywać wzorami matematycznymi (czasoprzestrzeń jest tworem matematycznym). Np. geoida to taka bryła owalna (model), która najbliżej przypomina ziemię. Zapis matematyczny pozwala na najprzeróżniejsze eksperymenty teoretyczne, obliczenia, stawianie hipotez, w tym stanowi podstawę wyliczania anomalii magnetycznych czy grawitacyjnych. Podobnie jest z modelami budowy atomów, przestrzeni, krzywoprzestrzeni, czasoprzestrzeni, czasu lokalnego. Wielkim nieporozumieniem jest, że zostały one zaprezentowane światu jako opisy rzeczywiste. Teoria relatywistyczna nie stanowi odwzorowania rzeczywistości, lecz jest tylko instrumentem jej tłumaczenia. Na tym tle pojawiły się koncepcje przechodzenia między światami, cofanie się w czasie, prędkości nadświetlne, dylatacja czasu, skrócenie odległości itd. Entuzjazm naukowy był wielki. Pomylono jednak świat rzeczywisty z urojonym (konceptualnym). Pod wpływem bezkrytycznego przekazu badań naukowych zrodziła się literatura science fiction, która pobudza ludzką wyobraźnie albo wręcz ogłupia.
          Modele konceptualne  przydają się również w teologii. Za ich pomocą obrazuje się świat nadprzyrodzony, który nie można opisać na sposób zmysłowy.
        Doktryna chrześcijańska dopracowała się własnych modeli, np. Niepokalana Maryja Panna, Zwiastowanie Maryi, dobry łotr, świat aniołów, szatana itd. Modele te traktowane są jako byty istiejące własnym istnieniem lub są opisami zdarzeń rzeczywistych.    
         Filozoteizm odrzucił niektóre modele chrześcijańskie. Z konieczności wprowadził własne, np. świetlisty obraz świata nadprzyrodzonego, funkcjonały (przypadłości nie-bytu), stan Prawdy, stan Dobra Najwyższego.
        Niektórzy mogą postawić zarzut, że wiara rozumna powinna w ogóle zrezygnować z modeli konceptualnych, a operować tylko opisami rzeczywistymi. Niestety, lata badań filozoteistycznych potwierdziły konieczność skorzystania z narzędzi umysłu, w tym ze zdolności do abstrahowania, definiowania pojęć.  Róźnica między modelami chrześcijańskimi a filozoteistycznymi polegają na tym, że filozoteizm otwarcie się do tego przyznaje. Modele są narzędziami rozumienia, a nie faktycznymi opisami rzeczywistości.



[1] Prawdopodobnie popełnił błąd określając stałą prędkość światła w każdym układzie odniesienia.
[2] Czesław Stanisław Bartnik, Dogmatyka katolicka, tom I, Wyd. KUL, Lublin 1999, s. 256.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz