Le monde est perçu par les sens. George
Berkeley (1685–1753) de Cloyne l'habitude de dire: Les choses existent
seulement dans la mesure où ils sont perçus (lat. esse est percipi). En dépit de la conception même de l'esprit
humain, à chaque homme le monde semble être un peu différent, parce que
subjectivement. Tout le monde a la mentalité différent,
chacun a son propre point de vue. Les sens ne fournissent que des apparences. Chacun
a son propre point de vue, mais tout le monde ne voit quelque chose hors de lui
(Bruno Jasieński 1901–1938); Le monde est ma vision
(Arthur Schopenhauer 1788–1860). Avant l'onction de David, Dieu parle à
Samuel, et pas seulement parce que l'homme voit <comment il voit Dieu>,
l'homme regarde l'apparence extérieure, mais l'Éternel regarde au cœur (1
Samuel 16:7). Mais personne ne nie l'existence du monde. Il est une réalité
humaine. Le monde doit aussi avoir sa cause. Parce que nous appartenons au
monde de la réalité, la raison en est une. Il est la raison pour laquelle il
n'y a aucun moyen de savoir, mais si on peut apprendre à connaître les qualités
Provoque-Créateur? Qui êtes-vous donc, pour provoquer Dieu aujourd'hui et
pour vous placer devant les hommes au-dessus de Dieu ? Vous essayez de
comprendre Yahweh le Tout-Puissant, et vous ne connaitrez jamais rien. Le fond
du coeur de l’homme, vous ne l’atteignez pas, et les les propositions de son
esprit, vous ne les démêlez pas. Et Dieu qui a fait tout
cele, comment le chercherez-vous ? son esprit, comment le
connaitrez-vous ?ses desseins, comment les contemplerez-vous ?Non
contrariez, mes fréres, d’aucune façon, Yahweh notreDieu. Car s’il ne lui plait
pas denous porter secours dans les cinq jours, il a bien le pouvoir de venir à notre aide à l’epoque de son choix
ou de nous réduire à néant devant nos ennemis. Quant à vous ne jouez pas avec
les conseils deYahweh notreDieu, car on ne peut comme homme acculer Dieu, ni
comme un fils d’homme le sommer (Judith 8,12–16). Chaque
homme a reçu le don de la vue d'ensemble rationnelle du monde. Stupide
[déjà] sont naturellement toutes les personnes qui ne connaissent pas Dieu des
biens visibles ne parvenaient pas à se rendre à celui qui cherche du travail ne
savent pas Développeurs (Sages 13:1). Par la taille, la beauté, cohérence du Monde on peut conclure que le
Créateur existe et a la sagesse. Ceci implique la déclaration qu'il est le sens
de notre personnage de personne humaine. Pour que, pour créer un monde, il
fallait être grand architecte, constructeur, esthète, mathématicien, physicien. En outre, l'homme
lui-même est la preuve de l'existence de Dieu. Il a une âme, l'intelligence, la
raison, l'intuition, le sentiment, la conscience, la volonté, désir de bonheur,
le paradis et l'immortalité. Il rencontre sa propre existence, une personne. Faisons
l'homme à notre image, selon notre ressemblance (Genèse 1:26). Ces qualités
et les attributs ne sont pas nées de processus évolutifs, mais ont été l'homme
est donné par le Créateur.
L'esprit
L'esprit est le résultat de la
structure, les processus biologiques et chimiques
dans le cerveau. Ce côté charnel de
l'homme.
Il a la capacité de penser, de raisonner, de la mémoire, les sentiments,
des émotions, des idées et créer des peintures abstraites. Il
utilise des termes qui sont acquis
pendant la vie. Fortement associé à la vibration de tout le corps. L'esprit peut accumuler des mauvaises pensées hostiles à l'homme. Il
peut être une relique d'un ancien
dressage (de bourreau
interne). Il révèle si de fausses informations sur la personnalité (ego) homme.
L'esprit est un produit de l'évolution et
l'applique à tous les animaux. La
plupart développé en un des
créatures humanoïdes, qui ne signifie pas que les autres animaux sont privés de son développement ultérieur. Avec la mort
de l'esprit de corps mourants. Une conscience, qui dans la vie a été associée
avec le corps est libéré et devient la propriété de l'âme.
La surexploitation de l'esprit affecte l'humeur
et de la conscience, qui a une origine différente. L'esprit peut également contraindre la conscience. L'esprit est un outil merveilleux quand il utilise réellement. Il peut également se gouverner et alors
l'homme peut devenir son esclave.
Méditation ou d'autres formes de formation
permettent à la libération temporaire de la pensée, donnant un sentiment de bonheur et de joie
(méthode de ZEN). Il est dit que une personne éprouve illumination, quand monte
dessus de la pensée. La pensée ne peut
pas exister sans la conscience, mais la conscience peut faire sans penser. L'esprit a
un impact sur les émotions humaines. Des emotions expriment souvent
plus proche de la vérité que l'esprit.
Les désirs de
l'esprit et souvent la cause de
malaise. Les désirs sont une forme de souffrance: les racines sont atteints dans les
désirs et faim (Bouddha).
Énergie physique
L'onde électromagnétique à être comprise comme l'énergie
rayonnante. Elle est appelée ainsi. énergie propre. Dans le domaine de 380 à 740 nm[1]
est perçu par les sens que la lumière. Chaque longueur d'onde est par ailleurs perçue par l'esprit et donne l'impression de différentes couleurs.
Dieu, par la
puissance possession lancé
une extraordinaire capacité (de
l'énergie), ce qui crée les fondements de
la matière et de dynamisme dans
le monde et vivant, sans leur propre préjudice. Son
essence est derrière le rideau de
la raison humaine (E. Kant).
Selon le plan Designer ingénieux, le
Créateur insuffla son pouvoir
sous la forme d'énergie physique. Imposée
par la loi (de la
nature), la relation a évolué, en partie, les objets matériels. Peut-être que tout a commencé avec la création d'une certaine tension (manque
de symétrie) sous la forme d'énergie potentielle. L'énergie potentielle se transforme en énergie cinétique (ou autre), acquiert les caractéristiques cinétiques et dynamiques, provoque son écoulement (mouvement). Quand on parle de Dieu comme premier Motionnaire, vous
pouvez avoir la pensée de la
dépréciation de l'équilibre (déséquilibre
de symétrie), qui a initié la conversion de l'énergie potentielle en énergie cinétique.
L'énergie est devenue le fondement de la réalité réelle. Énergie rayonnante a la propriété étonnante. Se propage à travers
l'espace, comme si jamais il y avait un seul système de référence (l'univers).
Łukasz Buczyński est
un partisan de l'existence de l'éther
et affirme que le système de coordonnées cartésiennes est au repos dans l'éther et est absolue.
Le deuxième pouvoir secret est qu'il ne porte jamais sur, ne détruit
pas, mais simplement transformée en une autre forme d'action. L'énergie est
seulement dispersé, le maintien de leur valeur calculée en unités d'énergie. Il
est un concept inhabituel. Son indestructibilité indique son origine divine.
L'énergie est la dynamique de Dieu, le moteur de l'appui du monde dans sa
construction. L'énergie ne peut être assimilée à Dieu. Dieu est au-delà du
pouvoir et règne sur elle. De Sa cela dépendra si retire son fonctionnement. L'énergie
est donc l'origine surnaturelle. L'existence du monde dépend pas sur les
lois de la nature, mais de la volonté du Créateur. L'énergie ne peut exister
seul. Elle-meme en tant que telle ne existe pas. Peut-être à cause de cela, jusqu'à aujourd'hui,
pas clairement sa définition[2].
L'énergie
est en soi un sans âme. Créée par la règle du créateur pour le déplacement
de l'énergie au niveau d'énergie plus faible (d'équilibre), il a intensifié et
rationalisé il. L'énergie doit être soutenu en permanence dans leur existence.
Sans Dieu, sans cette relation, et donc sans la volonté de Père céleste aurait
été anéantie. La relation est quelque chose insaisissable. Il peut être
diagnostiquée seulement après les effets qu'elle provoque. Dieu seul geste peut
détruire le monde, sans aucune explosion ou d'une catastrophe.
[1] Nm - un nanomètre est de 1 mètre au moins
9 pouvoir, est de 10 angströms, est un
millionième de millimètre.
[2] De même
que la déconnexion de
la puissance de l'électro-aimant,
ce qui provoque la disparition du champ
magnétique.
Tłumaczenie
Zmysły
Świat odbierany jest zmysłami. George Berkeley (1685–1753) z Cloyne
mawiał: Rzeczy istnieją tylko o
tyle, o ile są postrzegane (łac.
esse est percipi). Mimo takiej samej konstrukcji umysłu ludzkiego, każdemu
człowiekowi świat jawi się trochę inaczej, bo subiektywnie. Każdy sądzi
według siebie, każdy ma swój własny punkt widzenia. Zmysły dostarczają tylko
pozorów. Każdy ma swój punkt widzenia, ale nie każdy z niego coś widzi
(Bruno Jasieński 1901–1938); Świat jest moim wyobrażeniem (Arthur
Schopenhauer 1788–1860). Przed namaszczeniem Dawida Bóg mówi do Samuela: nie
tak bowiem człowiek widzi <jak widzi Bóg>, bo człowiek patrzy na to, co
widoczne dla oczu, Pan natomiast patrzy na serce (1 Sm 16,7). Nikt jednak
nie zaprzecza istnieniu Świata. Jest on dla człowieka realnością. Świat też
musi mieć swoją przyczynę. Ponieważ należymy do tej realności Świata, Przyczyna
jest jedna. Istoty przyczyny nie sposób poznać, ale czy możemy poznać przymioty
Przyczyny-Stwórcy? Kim wy właściwie jesteście, żeście wystawiali na próbę w
dniu dzisiejszym Boga i postawili siebie ponad Boga między synami ludzkimi?
[...] Nie zbadacie głębokości serca ludzkiego, ani nie przenikniecie myśli jego
rozumu, jak więc wybadacie Boga, który wszystko to stworzył, jak poznacie Jego
myśli i pojmiecie Jego zamiary? [...] Gdyby nawet nie zechciał nam pomóc w tych
pięciu dniach, to ma On moc obronić nas w tych dniach, w których zechce, albo
zgubić nas na oczach naszych wrogów. Wy zaś nie wymuszajcie zarządzeń od Pana
Boga naszego, ponieważ nie można uzyskać nic od Boga pogróżkami jak od
człowieka ani Nim rozporządzić jak synem ludzkim (Jdt 8,12–16).
Każdy człowiek otrzymał dar rozumowego oglądu Świata. Głupi [już] z natury są
wszyscy ludzie, którzy nie poznali Boga: z dóbr widzialnych nie
zdołali poznać Tego, który jest, patrząc na dzieła nie poznali
Twórcy (Mdr 13,1). Z wielkości, piękna,
logiczności Świata możemy wywnioskować, że Stwórca istnieje i ma w sobie
mądrość. To z kolei implikuje stwierdzenie, że jest On w naszym ludzkim
rozumieniu osobą, personą. Aby tak stworzyć Świat, trzeba było być wspaniałym
architektem, konstruktorem, estetą, matematykiem, fizykiem. Również sam
człowiek jest dowodem na istnienie Boga. Posiada on duszę, intelekt, rozum,
intuicję, uczucie, sumienie, wolę, pragnienie szczęścia, raju i
nieśmiertelności. Poznaje własne istnienie, osobę. Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego
Nam (Rdz 1,26). Te przymioty i atrybuty nie powstały z procesów
ewolucyjnych, ale zostały człowiekowi dane przez Stwórcę.
Umysł
Umysł jest wynikiem struktury
biologicznej, procesów chemicznych zachodzących w mózgu. To cielesna strona
człowieka. Posiada zdolność do
myślenia, rozumowania, zapamiętywania, odczuwania emocji, tworzenia idei i
obrazów abstrakcyjnych. Operuje pojęciami, które nabywa się w trakcie życia.
Mocno powiązany jest z wibracją całego ciała. Umysł
może gromadzić złe myśli wrogie człowiekowi. Może być reliktem dawnej tresury
(wewnętrzny dręczyciel). Ujawnia wtedy fałszywe informacje o osobowości (ego)
człowieka.
Umysł jest
produktem ewolucyjnym i dotyczy wszystkich zwierząt. Najbardziej rozwinął się w
istotach człekokształtnych, co nie znaczy, że inne zwierzęta są pozbawione
dalszego jego rozwoju. Wraz ze śmiercią ciała umysł zamiera. Świadomość, która
za życia była związana z ciałem uwalnia się i staje się własnością duszy.
Nadmierna eksploatacja umysłu ma
wpływ na samopoczucie oraz na świadomość, które ma inne pochodzenie. Umysł może
też zniewalać świadomość. Umysł jest wspaniałym
narzędziem, gdy się nim właściwie posługuje. Może też rządzić się sam i wtedy
człowiek może stać się jego niewolnikiem. Medytacje lub inne formy treningów
pozwalają na czasowe uwalnianie się od myślenia, dając odczucie szczęścia i radości
(metoda ZEN). Mówi się, że człowiek doznaje oświecenia, gdy wznosi się ponad
myśl. Myśl nie może istnieć bez świadomości, natomiast świadomość może obejść
się bez myśli. Umysł ma wpływ na ludzkie emocje. Emocje często wyrażają bliższą
prawdę niż umysł. Pragnienia pochodzą z umysłu i często powodują złe
samopoczucie. Pragnienia są pewną formą cierpienia: Korzenie cierpienia są w
pragnieniach i w łaknieniach (Budda).
Energia fizykalna
Przez energię fizykalną-promienistą należy rozumieć falę elektromagnetyczną.
Jest ona tzw. energią czystą. W zakresie 380–740 nm[1]
jest postrzegana przez zmysły jako światło. Każda długość fali jest inaczej
odbierana przez umysł i daje wrażenie różnych kolorów.
Bóg przez posiadaną moc uruchomił
niezwykłą zdolność (energię), która stwarza podwaliny materii oraz dynamizuje
świat i ożywia, bez żadnego własnego uszczerbku. Jej istota jest za zasłoną
ludzkiego rozumu (E. Kant).
Według zamysłu genialnego
Projektanta, Stwórca tchnął swoją moc w postaci energii fizykalnej. Przez
narzucone prawa (przyrody), relacje przekształciła się częściowo w obiekty
materialne. Być może wszystko zaczęło się od wykreowania pewnego napięcia
(braku symetrii) w postaci energii potencjalnej. Energia potencjalna przemienia
się w energię kinetyczną (lub inną),
nabiera właściwości kinetycznych i dynamicznych, powoduje jej przepływ (ruch).
Kiedy mówi się o Bogu jako Pierwszym Poruszycielu, to można mieć na myśli
zaburzenie stanu równowagi (zachwianie symetrii), która zainicjowała przemianę
energii potencjalnej na kinetyczną.
Energia stała się fundamentem
rzeczywistości realnej. Energia promienista posiada osobliwą właściwość. Rozchodzi
się w przestrzeni zawsze tak, jakby istniał tylko jeden układ odniesienia
(wszechświat). Łukasz Buczyński
jest zwolennikiem istnienia eteru i twierdzi, że Kartezjański układ
współrzędnych znajduje się w spoczynku w eterze i jest absolutny.
Drugą tajemnicą energii jest to, że nigdy nie zużywa się, nie
niszczy, a jedynie przemienia się w inną formę działania. Energia ulega jedynie
rozproszeniu, zachowując swoją wartość liczoną w jednostkach energetycznych. To
niezwykła koncepcja. Jej niezniszczalność wskazuje na jej boskie pochodzenie.
Energia jest bożą dynamiką, motorem podtrzymywania świata w jej konstrukcji. Energię
nie można utożsamiać z Bogiem. Bóg jest ponad energią i nad nią panuje. Od
Jego woli zależy, czy cofnie jej funkcjonowanie. Energia jest więc
pochodzenia nadprzyrodzonego. Istnienie świata zależy nie od praw przyrody,
ale od woli Stwórcy. Energia nie może istnieć samodzielnie. Sama jako
taka nie istnieje. Być może, z tego powodu, do dzisiaj, brak jednoznacznej jej
definicji.
Energia jest sama w sobie bezduszna. Ustanowiona przez Stwórcę
zasada zmierzania energii do najniższego poziomu energetycznego (stanu
równowagi) zdynamizowała ją i ukierunkowała. Energia musi być bez przerwy podtrzymywana w swym istnieniu. Bez Boga, bez tej
relacji, a więc bez woli Ojca Niebieskiego uległaby unicestwieniu[2].
Relacja jest czymś nieuchwytnym. Może być rozpoznana wyłącznie po skutkach
jakie wyrządza. Bóg jednym gestem woli
może świat unicestwić, bez żadnej eksplozji
ani katastrofy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz