Łączna liczba wyświetleń

czwartek, 13 kwietnia 2017

Izrael pod niewolą grecką


         Odbudowa Świątyni przeciągała się. Budowniczy trafiali na różne przeszkody. W roku 515 przed Chr. odbudowana została poświęcona. Do Jerozolimy wrócił Ezdrasz. Był on mężem stanu., uczonym, pisarzem, pełniący w praktyce także funkcję głowy państwa Nadał kierunek dalszego rozwojowi. Od jego czasów można mówić o narodzeniu się judaizmu. On również skompilował materiały z którego wykonano redakcję Pisma Świętego za czasów niewoli i nadał Pismu obecny kształt. Bóg spełnił obietnicę, że wyzwolił swój lud z Babilonu i przywrócił w Jerozolimie czystą formę uwielbienia. Ezdrasz zmarł w Jerozolimie, choć według innego przekazu, jego grób ma się znajdować w Szatt-el-Arab nad rzeką Tygrys. (Zob. też Ezra).
       Po wojnach grecko-perskich Judea weszła w skład królestwa Seleucydów. Na początku zachowała niezależność i autonomię. W latach 175-164 p.n.e. w królestwie Seleucydów sprawował rządy Antioch IV. Był on zwolennikiem hellenizacji Judei. Żydom był nieprzychylny. Sprofanował żydowską świątynię w Jerozolimie. Z Jerozolimy uczynił greckie miasto pod nazwą Antiochia Judejska. Żydzi podjęli walkę o niepodległość i po zwycięstwie w 164 r. p.n.e. Jerozolima stała się stolicą żydowskiego państwa Machabeuszy. Rozpoczęły się rządy dynastii Hasmoneuszy, tj. rodu kapłańskiego Machabeuszy. Antioch IV Po zwycięstwie nad Egiptem Antioch IV wyruszył przeciw Izraelowi i przeciwko Jerozolimie. Wtargnął do świątyni i zabrał złoty ołtarz i świecznik razem z tym wszystkim, co do niego należało, stół pokłatny, naczynia do ofiar płynnych, czasze, złote kadzielnice, zasłonę, wieńce, złote ozdoby świątynnej fasady – i wszystko połamał i przetopił. Zabrał srebro, złoto i kosztowne naczynia; zabrał też ukryte skarby, które odnalazł. Zabrawszy to wszystko, odszedł do swojego kraju, a [w Jerozolimie] uczynił rzeź. Na Izrael zaś spadła głęboka żałoba po wszystkich ich siedzibach. Wprowadził też  podatek i zbudował fortece w Jerozolimie. Antioch IV próbował zakazać publicznego świętowania żydowskiego prawa i kultu. Najprawdopodobniej w celu zapewnienia sobie kontroli nad Żydami, sprofanuował Wzgórze Świątynne .Na ołtarzu zabito w ofierze świnię, a następnie wystawiono posąg Zeusa, któremu nakazano składać ofiary. Prześladowca zakazał obrzezania i posiadania Tory pod karą śmierci (wg Józefa Flawiusza).  Tym razem Bóg milczał. Światem żydowskich zaczął rządził okrutny los. Cierpienia, poniewierka i okrucieństwo zostało im przypisany. Czy za ich krzywdy można winien Boga? Wykluczone. Ich los podpada pod uniwersalne zasady istnienia i bytu człowieczego. Za daną człowiekowi wolność w życiu musi sobie radzić sam. Tylko pokora, żarliwość w modlitwie może odmienić ich los. Teza wybranego narodu historycznie wraz z upływem czasu blednie. Żydzi źle odczytali zamysły Boga. Zgubiła ich pycha. Ciekawe, że sami nie wyciągnęli wniosków z własnych doświadczeń opisanych w księgach biblijnych (np. budowy wieży Babel).
        Katolików, którzy sprofanowali i profanują  Kościół Chrystusowy instytucjonalną kopią czekają ciężkie czasy, chyba, że ofiara Krzyża obejmie i te przewinienia i  błędy wiernych.
 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz