Giovanni Pico della Mirandola
(1463–1494), wybitny przedstawiciel włoskiego Odrodzenia. Podejmował dialog na
temat czym jest człowiek. Według niego, człowiek nie został stworzony jako coś,
ale powołany do tego, aby sam siebie tworzył. W
swoich pracach przedstawia człowieka jako istotę autonomiczną, niezależną od
Boga: każdy jest kowalem swojego losu. Filozoteizm mówi podobnie z
jednym zastrzeżeniem. Bóg powołał człowieka do wielkiej godności. Dając mu
wolność wystawił go na wielką próbę. Człowiek nie tylko ma modernizować świat,
ale sam siebie doskonalić. Mirandola miał rację. Człowiek sam siebie tworzy.
Trudno jednak przyznać mu rację, że człowiek jest istotą autonomiczną. Wszystko
co się dzieje w przestrzeni Bożej opatrzności jest z nim integralnie związane.
Niccolo di Bernardo dei Machiavelli (1469–1527), prawnik, filozof,
pisarz społeczny i polityczny, historyk i dyplomata florencki, jedna z postaci
włoskiego Odrodzenia. Uważał, że polityka – będąc pewną „sztuką” – nie podlega
ocenom moralnym. Od jego nazwiska powstał termin „makiawelizm”. Władca powinien
postępować według rozumnej oceny sytuacji państwa, racją stanu, a nie zasadami
moralnymi. Prawdą jest, że inne decyzje podejmuje władca, a inne
pojedynczy człowiek. Władza jednak nie może być zwolniona z zasad moralnych,
które porządkują świat.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz