Łączna liczba wyświetleń

środa, 11 sierpnia 2021

Zachwyt

 

          Wracam do moich tematów, do mojego podziwu Świata. Kiedy widzę wzajemne powiązania, relacje w przyrodzie, piękno i logiczność. Jak do tego dodam imponderabilia, zjawiska nieuchwytne, tajemniczość, prawa prawdopodobieństwa, rachunek statystyczny, magiczność i koloryt świata, to jestem pełen podziwu dla Konstruktora tej rzeczywistości. Zachwyt upaja mnie. Odczuwam dumę, że jestem uczestnikiem tej wielkiej machiny. Każdy ludzki pomysł odbieram w tym samym zachwycie.

 

Abraham

 

           Przyjmując, że historia Abrahama została opracowana (na kanwie mitów pochodzenia obcego)  w okresie niewoli babilońskiej, treść tej historii trzeba odczytywać według intencji autora. Co autor miał do przekazania?

          Genealogia rodziny Abrahama zaczyna się od Teraha. Gdy umarł ojciec Terah i brat Haran na scenie historii pozostała rodzina Abrama i siostrzeniec Lot (syn Harana). Żoną Abrama była Sara,j córka (siostrzenica) Nachora, drugiego brata Nachora. Była ona niepłodna. Ten motyw niepłotności, wielokrotnie powtarzany w historii biblijnej, miał służyć do pokazania nadzwyczajnego daru Boga. Terah wraz z rodziną z Ur chaldejskiego  udał się Charanu i tam się osiedlił. Abraham został majętnym spatkobiercą. Było go stać, aby udać się z całym dobytkiem  do Kanaanu. Hagiograf przypisał Abramowi Objawienie się Boga i wezwania Abrama do roli Patriarchy narodu wybranego. Zadaniem jego było głoszenie i rozpowszechnienie Nowiny istnienia jedynego Boga: "Pan rzekł do Abrama: «Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem" (Rdz 12,1–2)

          Niepodobne jest odtworzenie momentu przekazu. Opis przytoczony w Księdze Rodzaju należy traktować jako obraz literacki i przyjąć ją za Prawdę Objawioną. Być może Abram na skutek wieści nadchodzących z Egiptu o Bogu Atonie uległ iluminacji i odczytania w sumieniu Prawdy monoteistycznej. Tego nie można rozstrzygnąć. Ważne jest, że pojawiła się monoteistyczna myśl. Jest jeden Stwórca. Bóg postanowił ujawnić swoje istnienie wybierając osobę zdolną do tego przedsięwzięcia. Postać Abrama została obnażona cechami wierności. Ważny jest przekaz, że Bóg pobłogosławił Abrama, tym samym okazał zaufanie do  niego (do jego narodu).

"Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi»" (Rdz 12,3).

Jak później zostanie to opisane. Bóg zawiódł się na wybranym narodzie. Wyplewienie religii politeistycznej okazało się trudniejsze niż sądzono. Członkowie rodziny, uczestnicy wyprawy, wbrew nakazowi zachowywali pamięć o swoich bożkach. Równolegle kultywowano dwie religie. 

 

adres e-mail: p.porebski@onet.pl Prywatne konto bankowe SWIFT BPKOPLPW 13102026290000950200272633 https://zrzutka.pl/z/pawel1949

 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz