Uwaga. Cytaty z Syllabusa
są opiniami z którymi Kościół się nie zgadza!
S. Ludzie mogą znaleźć drogę do wiecznego zbawienia i
osiągnąć to wieczne zbawienie przez praktykowanie jakiejkolwiek religii.
Należy mieć przynajmniej zasadną nadzieję co do
zbawienia wiecznego tych wszystkich, którzy w żaden sposób nie przynależą do
prawdziwego Kościoła Chrystusowego.
F. Jestem zwolennikiem apokatastazy, czyli poglądu,
o zbawieniu wszystkich ludzi (idea pustego piekła). W Polsce przedstawicielem
teologii apokatastazy jest ks. prof. Wacław Hryniewicz.
S. Protestantyzm nie jest niczym innym, jak tylko jedną
z różnych form tej samej prawdziwie chrześcijańskiej religii, w której tak samo
można się podobać Bogu, jak i w Kościele katolickim.
F. I słusznie.
S. Kościół nie jest społecznością prawdziwą i doskonałą,
w pełni wolną; nie posiada własnych, stałych praw nadanych przez boskiego
Założyciela; do władzy świeckiej należy określenie praw Kościoła i granic, w
których może on z nich korzystać.
F. Kościół uzurpuje sobie prawa nadane przez Jezusa
Chrystusa. Źródła ewangeliczne nie dają jednak w 100 % pewności. W ewangeliach
są również koncepcje ewangelistów. Słowa Jezusa mogły ulec zmianie podczas
redakcji, korekcji i podczas tłumaczeń ewangelii. Przyjmując słowa Jezusa
literalnie Kościół naraża się na nadużycia i manipulacje. Warto prowadzić
dalsze badania nad wyłuskaniem prawdziwych słów Jezusa, bo mają w sobie wartość
niezwykłą.
S. Władzy kościelnej nie wolno wykonywać bez pozwolenia i
zgody rządu świeckiego.
F. Jestem przeciwnikiem jakiekolwiek ingerencji władzy
świeckiej w sprawach Kościoła na szczeblu doktryny wiary, obrzędów, kultu i
administracji zasobami kapłańskimi. Dramat ten trwa od IV wieku, kiedy to
Kościół stał się właścicielem państwa kościelnego.
S. Kościół nie ma władzy ustalania z mocą dogmatu, że
religia Kościoła katolickiego jest jedynie prawdziwą.
F. Tak może myśleć tylko ten, kto nosi w sobie pychę.
S. Obowiązek [wierności wierze], jakiemu podlegają
katoliccy nauczyciele i pisarze, ogranicza się do tego, co zostało jako dogmat
wiary podane do wierzenia nieomylnym orzeczeniem Kościoła.
F. Wszystkiego czego dotknął się człowiek staje się
niedoskonałe i omylne. Nie ma więc nieomylnego orzeczenia Kościoła, a dogmaty
są tylko zbliżeniem do prawdy (św. Tomasz z Akwinu), lub nie mają jej wcale.
S: Papieże rzymscy i sobory
powszechne wykraczały poza granice swej władzy, przywłaszczały sobie prawa
władców, a nawet błądziły w ustaleniach dotyczących wiary i moralności.
F: Zbyt ogólnikowe, aby odnieść się szczegółowo
S: Kościół nie ma prawa do używania siły, ani żadnej
władzy doczesnej bezpośredniej lub pośredniej.
Oprócz władzy należącej do godności biskupów, jest im
przypisana inna, doczesna, przyznana wprost lub milcząco przez władzę świecką,
którą owa władza świecka może swobodnie odwołać.
F: Używanie siły jest oznaką słabości. Władza polega
przede wszystkim na służbie innym.
S: Kościół nie ma naturalnego
i legalnego uprawnienia do nabywania i posiadania.
F: A niby dlaczego? Kościół instytucjonalny jest podmiotem
też gospodarczym. Powinien posiadać takie same prawa i obowiązki jak inne
podmioty.
S: Słudzy Kościoła i papież rzymski powinni być
wykluczeni od odpowiedzialności i władzy w sprawach doczesnych.
F: Odwrotnie, powinni być odpowiedzialni za moralną stronę
egzystencji społeczeństwa, wiernych.
S: Biskupi nie mają prawa ogłaszania bez pozwolenia rządu
nawet listów apostolskich.
Łaski [przywileje, nominacje] przyznane przez papieża
rzymskiego mają być uważane za nieważne, jeśli je uproszono bez pośrednictwa
rządu.
Immunitet Kościoła i duchownych
opiera się na prawie świeckim.
F: Kościołowi, który działa w
przestrzeni duchowej należy się swoboda działania pod warunkiem, że Kościół
cieszy się zaufaniem społecznym. Wszelkie swobody w działaniu powinny być
objęte konkordatem.
S: Należy całkowicie znieść,
nawet bez porozumienia ze Stolicą Apostolską i mimo jej sprzeciwu, sądownictwo
kościelne w sprawach doczesnych, czy to cywilnych czy karnych, dotyczących osób
duchownych.
Osobisty immunitet, na mocy którego duchowni są wyłączeni
od obowiązku służby wojskowej, może być zniesiony bez żadnego naruszania
naturalnego prawa i sprawiedliwości; postęp społeczny domaga się tego
zniesienia, zwłaszcza w społeczeństwie o liberalnej formie rządów.
F: Na terenie Państwa Watykańskie nie. Poza nim, wyłącznie
w sferze praw i obowiązków wynikających z przynależności do Kościoła.
S: Zarządzanie nauczaniem kwestii teologicznych nie
należy wyłącznie i z właściwego i przyrodzonego prawa do jurysdykcji władzy
kościelnej.
F: Wszelkie sprawy związane z teologią należą wyłącznie do
Kościoła.
S: W średniowieczu przeważał
pogląd tych, którzy porównywali papieża rzymskiego do udzielnego księcia
rządzącego Kościołem powszechnym.
F: Kościół zapracował sobie na taką opinię.
S: Nic nie stoi na przeszkodzie, by na mocy dekretu
soboru powszechnego lub postanowienia ogółu ludów, godność papieska została
przeniesiona z biskupa i miasta Rzymu na innego biskupa i miasto.
F: To sprawa wyłącznie Kościoła.
S: Decyzje soboru narodowego nie podlegają dalszej
dyskusji i administracja świecka może wymagać, by według nich postępowano.
Można ustanawiać Kościoły narodowe niezależne od władzy
papieża rzymskiego i całkiem oddzielone.
F: Sobory narodowe, jak i
Kościoły narodowe to nieporozumienie. Kościoły narodowe to inne religie (choć
mogą być chrześcijańskie).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz