L'enseignement de Jésus, Matthieu présenté dans une épreuve Sermon sur la montagne
(Matthieu 5:1–11). Il est considéré comme un code de la morale chrétienne, qui consiste à
remplir dans l'esprit de l'amour
de la vieille lettre de la loi: Ne croyez pas
que je sois venu abolir la Loi ou
les Prophètes. Ne croyez pas que je sois venu pour abolir la loi ou les prophètes; je
suis venu non pour abolir, mais pour accomplir (Matthieu 5:17). Cet auteur de la coquetterie
de ces mots. Il a apporté 613 canons de la loi
juive à deux. Ceci est une révolution. Mais elle
l'a rencontré agression de la part du judaïsme défendre les anciennes vérités.
Les Béatitudes définit l'espace
de l'enseignement de Jésus. Vous
pouvez voir que applique uniquement aux questions spirituelles. Les sources de ces
enseignements peuvent être lus dans l'Ancien Testament: Encore un peu de temps, et le
méchant n'est plus; Tu regardes le lieu où il était, et il a disparu. 11 Les
misérables possèdent le pays, Et ils jouissent abondamment de la paix. (Psaumes 37:10–11); Moïse était un homme fort patient, plus qu'aucun
homme sur la face de la terre (Nombres 12:3).
Jésus montre la gamme de ses intérêts. Ce thème prend également Luc (Luc 6,20-21)
dans quatre bénédictions et quatre exhortations (Malheur
à vous ...). Les Béatitudes sont le respect des Dix
Commandements. Encouragés à suivre la voie de l'amour. Toute activité humaine
doit être accompagnée. Le monde entier doit embrasser ce sentiment. L'amour
doit être adressée non seulement aux personnes, mais toutes sortes de
phénomènes qui se connectent avec le Créateur. La route tracée par Jésus est un
modèle qui est pas facile à incorporer dans la vie courante. Saints dans la vie
ne sont pas et ne peuvent pas exister. Les gens sont trop occupés bibelots et
prose de la vie. La lecture des textes de l'Évangile doit être correctement
distinguer des mots issus de la spiritualité, par opposition à la prose
quotidienne. Par exemple. Ne pas confondre avec les bénédictions de tristesse
malheureusement ordinaires. Tristesse découle de souffrance spirituelle à la
suite de vigueur méchanceté dans le monde et par conséquent la souffrance du
Christ sur la croix.
Afin de remplir la bénédiction, vous
devez
vous débarrasser de la peur: Que votre coeur ne se trouble point, et ne s'alarme
point (Jean
14:27). Il devrait être ouvert à la Providence de Dieu, qui donne la force
et le courage de surmonter les
difficultés. Une attitude importante
est l'humilité dans le service des autres. Paul écrit aux Philippiens: lequel, existant en forme de Dieu,
n'a point regardé comme une proie à arracher d'être égal avec Dieu, mais s'est dépouillé lui-même, en prenant
une forme de serviteur, en devenant semblable aux hommes; et ayant paru comme
un simple homme, il s'est humilié
lui-même, se rendant obéissant jusqu'à la mort, même jusqu'à la mort de la
croix. (Philippiens 2:6–8). Jésus a dit
à propos de lui-même: je suis doux et humble de cœur
(Mt 11,29).
Tłumaczenie
Nauczanie Jezusa Mateusz przedstawił w jednym wydarzeniu Kazania
na górze (Mt 5,1–11). Uchodzi
ono za kodeks moralności Chrześcijańskiej, która polega na wypełnieniu duchem
miłości dawnej litery Prawa: Nie sądźcie, że przyszedłem
znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić (Mt
5,17). To kokieteria autora tych słów. Jezus sprowadził 613 kanonów prawa
żydowskiego do dwóch. To rewolucja. Za to spotkała Go agresja ze strony
judaizmu broniącego starych prawd.
Osiem błogosławieństw określa
przestrzeń nauczania Jezusa. Widać, że dotyczy wyłącznie spraw
duchowych. Źródła tych pouczeń można odczytać już w Starym Testamencie: Jeszcze
chwila, a nie będzie przestępcy: spojrzysz na jego miejsce, a już go nie
będzie. Natomiast pokorni posiądą ziemię i będą się rozkoszować wielkim
pokojem (Ps 37,10n); Mojżesz zaś był człowiekiem bardzo skromnym,
najskromniejszym ze wszystkich ludzi, jacy żyli na ziemi (Lb 12,3).
Jezus pokazuje zasięg swoich zainteresowań. Temat ten
podejmuje również Łukasz (Łk 6,20–21) w czterech błogosławieństwach i w czterech napomnieniach
(Biada wam ...). Błogosławieństwa są doskonałym wypełnieniem Dziesięciu Przykazań.
Zachęcają do kroczenia drogą Miłości. Każdej czynności ludzkiej powinno ona
towarzyszyć. Cały świat trzeba ogarniać tym uczuciem. Miłość powinna być
kierowana nie tylko do ludzi, ale wszelakich zjawisk, które łączą się z
Stwórcą. Droga wytyczona przez Jezusa jest wzorcem, który niełatwo wcielić w
bieżącym życiu. Świętych za życia nie ma i być nie może. Ludzie są zbyt zajęci
drobiazgami i prozą życia. Czytając teksty ewangeliczne należy właściwie
odróżniać słowa wynikające z duchowości, w odróżnieniu od prozy codziennej. Np.
nie można mylić smutku z błogosławieństw ze smutkiem zwyczajnym. Smutek duchowy
wynika z cierpienia na skutek panującej na świecie nieprawości i w konsekwencji
cierpienia Chrystusa na krzyżu.
Aby wypełniać błogosławieństwa, trzeba pozbyć się lęku: Niech się nie
trwoży serce wasze ani się lęka (J 14,27). Należy otworzyć się na
Opatrzność Bożą, która daje siłę i odwagę w pokonywaniu trudności. Ważną
postawą jest pokora w służbie innym. Paweł napisał w liście do Filipian: On
będąc w postaci Boga nie uznał swojej równości z Bogiem za coś, co trzeba
bezwzględnie utrzymać, ale sam siebie ogołocił przyjąwszy postać sługi, i stał
się podobny do ludzi, tak że zewnętrznie wyglądał [tylko] na człowieka. Uniżył
samego siebie stając się posłuszny aż do śmierci i to śmierci na krzyżu (Flp
2,6– 8). Sam Jezus mówił o sobie: jestem cichy i pokornego serca (Mt
11,29).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz