Cette étude est un grand appel à l'amour mutuel humaine.
Mis à part que Dieu est amour, l'amour comme la relation entre interpersonnelle est inhabituel, ce qui lui donne un sens à l'existence humaine. Vous ne pouvez pas croire en l'existence de Dieu, mais quand quelqu'un
comprend ce qu'il est amour, est déjà très
proche de la vérité la plus importante de l'univers. Pourquoi? Parce que l'homme aimant témoigne de lui-même. Il
se met à la tête de la vie,
et parce qu'il n'y a pas appréciable devient automatiquement le maître de ce monde.
Dieu a créé le monde et de mettre à sa tête un homme. Sam
attend de voir des
solutions eschatologique. Les
athées savent seulement que
l'homme est la mesure de toutes choses.
Croyants et incroyants combine humanisme. S'il y a une bonne volonté des deux côtés - est suffisant. Christ a
racheté les deux.
Jésus était un grand révolutionnaire. Il ne fonctionne pas l'arme, mais la force de sa personnalité. Catéchèse officielle tente
d'atténuer sa conduite. Malheureusement,
vous ne pouvez pas cacher. Il a pleinement montré qui
est l'homme et qui est le Saint-Esprit.
Purifier la religion juive contre les abus humaine. Le même Père céleste a
défendu l'image de Dieu tyran.
Sans la notion de
Jésus de l'homme serait incomplet.
L'homme est resté sur le banc créature intelligente hautement développé, et
par Jésus sait qu'il est le fils
et héritier du Créateur. Jésus-Christ a donné la
dignité de l'existence humaine.
Est dans
l'Écriture peut trouver des
réponses à ce dilemme humain?
Jésus dit
simplement: Il est impossible qu'il n'arrive pas des scandales (Luc 17:1). Il savait que
l'homme serait exposer à de nombreuses situations,
le choix commun serait le moindre mal. Lorsque les soldats
de David avaient faim, Dieu a
permis de manger pains à Nob, destiné seulement pour les prêtres:
Le prêtre lui donna du pain pain consacré, car il n'y avait là d'autre pain que
du pain de proposition (1 Samuel 21:7).
Jésus se réfère à cet événement, pour justifier
le comportement de leurs étudiants
affamés qui ont brisé les oreilles Sabbat et décortiqué,
en disant: N'avez-vous
pas lu ce que fit David, lorsqu'il eut faim, lui et ceux qui étaient avec lui;
comment il entra dans la
maison de Dieu, et mangea les pains de proposition, qu'il ne lui était pas
permis (Matthieu
12:3-4).
Dieu ne colle pas aux règles rigides; Il est également arrivé que modifié leurs décisions (par exemple. À propos de manger de la viande). Christ se réfère à cet événement (Matthieu 12:3) expliquant
la vraie valeur de la loi. Ils servent le bien de
l'homme, et il est pas
formellement un subordonné. Un
homme doit utiliser la raison.
Dieu nous demande à la raison,
pas une foi aveugle ( dewotyzm).
S'il vous plaît ne pense pas que je ferme mes
yeux sur le péché. Oeil cool je vois
la puissance du bien et du mal vigueur. Je souhaite que Dieu prend en compte les droits des dilemmes, des faiblesses, des espoirs et des désirs.
Tous les événements ne peuvent être mis dans le cadre
des droits de l'homme. Certains exigent un choix de conscience. Bien sûr, les
choix humains ne doivent pas aimer,
mais vous devez garder la
tolérance et respecter les opinions
des autres. Dans les cas sensibles,
laisser évaluation Dieu. Pas tout le monde voit la même chose. Ne
soyons pas juges de la conscience
humaine. Si la jeune fille
violée ne veut pas donner naissance à un enfant, quitter son choix. Dieu
ferme naître petite
âme. Si in vitro apportent les parents Heureusement,
il nous vous reste plus qu'à passer sur le sacrifice de Jésus. Elle naître
embryons peuvent donner plus de bonheur et un laissez-passer au ciel sans passer par les épreuves de la vie.
Tous ceux qui prennent des décisions héroïques,
rejoindre dans le sacrifice de Jésus. Cela tombe bien, mais pas tout le monde peut
le faire. Les gens sont des êtres
humains, avec tous les bagages
de faiblesse. Sainteté ont une route longue et sinueuse. Que d'autres vivent pour
leur propre compte. Dieu est de
nous rendre compte de notre amour
pour nos frères et sœurs, pas de notre enseignement de l'enseignement et de
la sagesse. Prions pour ceux qui
sont aveugles et myopes.
Il apprivoise Peter, qui a
coupé la garde de l'oreille.
Pas de la façon et pas cette méthode. Je trouve
qu'il est difficile de reconnaître que les manifestations prof. Christine Pavlovich, président
Lech Walesa et
d'autres défenseurs zélés de la
«normalité» déplaire à Dieu.
Ils ont cet examen est entouré. Gardez à l'esprit que le plus grand péché que Dieu peut tirer le bien. Il a pardonné les charmes de même David Bethsabée,
qui ont envoyé la mort de son mari Urie. Nous
devons apprendre à faire confiance au Créateur. Il nous comprend
vraiment.
Ma foi adopté parents pourraient échapper si je voulais
voir les effets du Créateur.
Je me suis ouvert la case appropriée. La lumière qui est venu à travers n'a pas devenir un grand flux de causes et d'effets. J'inondé avec des exemples de la sagesse de Dieu
et de la structure logique du monde.
Vous avez seulement besoin de se plonger
dans le monde de la nature.
Tout est bon escient meublé. Sans Dieu, vous pouvez même ne pas être expliquées par des
différences entre les sexes. La
nature est sans âme. Rien de ce
qu'elle n'a pas wykombinuje
parce qu'il a toujours tendance à
le niveau d'énergie plus faible. Travaux besoin d'inverser
le processus. Le monde est plein
de la sagesse de Dieu. Vous
voulez seulement de le lire. Je
remercie Dieu d'avoir m'a permis
de certains de ses secrets, et
il a ouvert mes yeux.
Cela m'a suiveur chaud.
Après la théologie diplôme, oui j'eu beaucoup de doutes, mais je croyais tout
coeur catéchèse proclamé. Quand je commençais à faire
face à la connaissance des différentes sources, le doute exacerbé. Je l'avoue, ce fut une période très difficile dans ma vie. Je ne pense pas que je
pourrai jamais porter atteinte à l'enseignement
de l'Eglise. Je me suis rendu célèbres
théologiens, prêtres et essayé de parler de
mes doutes. Réunions estiment aussi pathétique. Je ne l'ai pas entendu
de preuve convaincante que je
me trompe. Je ne pouvais pas comprendre que l'objet de la foi est basée sur une compilation de preuves de la foi de
milliers d'années. La tradition
naissante absorbée vérité révélée (lire), mais les légendes et les mythes. La religion naissante était
condamné dès le début de préjugés
et de leurs propres visions des auteurs, dont
ils étaient nombreux. Il est étrange
que dans cette forme a atteint le
XXIe siècle. Je mets beaucoup de questions. Pourquoi objet de la foi n'a pas été constamment surveillé et corrigé par des personnes qualifiées à cet effet?
Pensées terrifiantes étaient que la religion a les ponts infantile. Dieu
a été utilisé pour mettre en valeur
leurs propres idées humaines. Dans sa «bouche» placé
dans leurs propres mots et des
concepts. Nous pouvons dire que
Dieu est considéré comme un
théâtre de marionnettes.
Au moment de mon écriture essais théologique un des théologien
polonais exceptionnelle Prof .. Thomas Węcławski (spécialisée dans professeur de théologie dogmatique et fondamentale à l'Université eux. Université Adam Mickiewicz
de Poznan, un ancien prêtre catholique, co-fondateur du Laboratoire de questions de délimitation des UAM,
traducteur, maintenant appelé le Thomas Polak) a annoncé
le départ de la prêtrise parce qu'ils ont cessé de croire en la divinité du Christ . Après de nombreuses années et réflexion approfondie je suis arrivé à la conclusion qu'en raison de conscience ne doit pas avoir été dans mon action représenter institutions
et la communauté ecclésiale. Je fini et fermé mon activité sacerdotale. Je vais travailler au
public uniquement sur ma propre
responsabilité (Tomasz Węcławski).
Je pense que ce la façon dont la science était en quelque sorte semblable à la mienne.
Il a perdu la foi en Jésus par la lecture critique des Ecritures sacrées. Est-ce
moi, ou avoir à répondre?
La foi
en Dieu est avec moi bien en place en raison des sciences naturelles (!). Croire Dieu, je ne doute pas. Dieu
est une nécessité logique au sens
du fonctionnement du monde[1].
Et Jésus? Qui est
vraiment? Je commencé
à chercher des réponses très
soigneusement et avec des doutes.
Sautant par-dessus une période de
recherche (vous pourriez écrire un livre sur le sujet) d'admettre que non seulement n'a pas perdu la foi en Jésus, mais d'approfondir la connaissance de Lui. Cela m'a donné la
confiance est ces Ecritures sacrées "infantiles".
Pourquoi? Parce que
l'on compare l'ensemble des informations,
il peut être une conclusion merveilleuse
que l'idée d'être avec le Christ comme Dieu a un sens.
Je dirai plus. Je ne peux pas imaginer un concept différent de combiner le surnaturel avec le réel. Nous pensons professeur Węcławski désolé qui ne
persévèrent pas dans la recherche et se sont perdus quelque part. Je le
comprends parfaitement. Si
j'eu l'occasion, et il se sentait
comme elle aime beaucoup lui parler.
Tłumaczenie
Niniejsze opracowanie jest wielkim
apelem do wzajemnej ludzkiej miłości. Pomijając, że sam Bóg jest Miłością, to
miłość jako relacja interpersonalna jest czymś niezwykłym, co nadaje sens
istnieniu człowieka. Można nie wierzyć w istnienie Boga, ale gdy ktoś pojmuje,
co to jest Miłość, jest już bardzo blisko najważniejszej Prawdy wszechświata.
Dlaczego? Bo miłując człowiek daje świadectwo o sobie samym. Sam siebie stawia
na czele istnień, a ponieważ nie ma znaczniejszych, automatycznie staje się
panem tego świata.
Bóg stworzył Świat i postawił na
jego czele człowieka. Sam oczekuje na rozwiązania eschatologiczne. Ateiści
wiedzą jedynie, że człowiek jest miarą wszechrzeczy. Wierzących i niewierzących
łączy humanizm. Jeżeli istnieje dobra wola z obu stron – wystarczy. Chrystus
odkupił jednych i drugich.
Jezus był wielkim rewolucjonistą.
Nie działał orężem, ale siłą swojej osobowości. Katecheza oficjalna próbuje
łagodzić Jego postępowanie. Niestety nie można tego ukryć. On w pełni pokazał
kim jest Człowiek i kim jest Duch Święty. Oczyszczał
religię żydowską z ludzkich nadużyć. Tym samym bronił Ojca Niebieskiego od
wizerunku Boga tyrana. Bez Jezusa wiedza o człowieku byłaby niepełna.
Człowiek pozostałby na stanowisku istoty inteligentnej wysoko rozwiniętej, a
dzięki Jezusowi wiadomo, że jest synem i dziedzicem Stwórcy. Jezus Chrystus
nadał godność istnieniu ludzkiemu.
Czy w Piśmie świętym można znaleźć
odpowiedzi na ludzkie rozterki?
Jezus powiedział wprost: Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia (Łk 17,1). Wiedział, że człowiek będzie narażany na wiele
sytuacji, że częstym wyborem będzie mniejsze zło. Kiedy żołnierze Dawida byli
głodni, Bóg zezwolił na zjedzenie chlebów pokładnych w mieście Nob,
przeznaczonych wyłącznie dla kapłanów: Dał więc kapłan ów święty chleb, gdyż
nie było innego chleba prócz pokładnego (1 Sm 21,7). Jezus nawiąże
do tego wydarzenia, aby usprawiedliwić zachowanie swych głodnych uczniów,
którzy w szabat zrywali i łuskali kłosy, mówiąc: Nie czytaliście, co uczynił
Dawid, gdy był głodny, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego i jadł
chleby pokładne, których nie było wolno jeść jemu ani jego towarzyszom, tylko
samym kapłanom? (Mt 12,3–4). Bóg nie trzyma się sztywnych przepisów; zdarzało się też, że zmieniał swoje decyzje
(np. na temat spożywania mięsa).
Chrystus odwołuje się do tego wydarzenia (Mt 12,3n) tłumacząc prawdziwą
wartość przepisów prawa. Mają one służyć dobru człowieka, a nie bezdusznie go
sobie podporządkowywać. Człowiek musi posługiwać się rozumem. Bóg wymaga od
nas rozsądku, a nie ślepej wiary (dewotyzmu).
Proszę nie myśleć, że przymykam oko
na grzeszność. Chłodnym okiem dostrzegam siłę dobra i siłę zła. Ufam, że Bóg
bierze pod uwagę ludzkie rozterki, słabości, nadzieje i pragnienia.
Nie wszystkie zdarzenia można ująć w ramy ludzkiego prawa. Niektóre
wymagają wyboru sumienia. Oczywiście wybory ludzkie nie muszą się
podobać, ale trzeba zachować tolerancję i uszanować cudze poglądy. W
przypadkach drażliwych pozostawić Bogu ocenę. Nie wszyscy widzą tak samo. Nie
bądźmy sędziami ludzkich sumień. Jeżeli
zgwałcona dziewczyna nie chce urodzić dziecka, zostawmy jej możliwość wyboru.
Bóg zagospodaruje nienarodzoną duszyczkę. Jeżeli in vitro przyniesie rodzicom szczęście, to zdajmy się na Ofiarę
Jezusa. Ona nienarodzonym zarodkom może da więcej szczęścia i glejt do nieba,
bez potrzeby przechodzenia przez próby życia.
Wszyscy, którzy podejmują heroiczne decyzje, włączają się
w Ofiarę Jezusa. To jest wspaniałe, ale nie wszyscy to potrafią. Ludzie są
tylko ludźmi, z całym bagażem słabości. Do świętości mają daleką i krętą drogę.
Pozwólmy innym żyć na własny rachunek. Bóg będzie nas rozliczał z naszej
miłości do braci i sióstr, a nie z naszym pouczeń dydaktycznych i mądrości.
Módlmy się za tych, którzy są ślepi i krótkowzroczni.
Jezus poskromił Piotra, który uciął ucho strażnikowi. Nie
tędy droga i nie ta metoda. Trudno mi uznać, że protesty pani prof. Krystyny
Pawłowicz, pana prezydenta Lecha Wałęsy i innych nadgorliwych obrońców
„normalności” podobają się Bogu. Oni
ten egzamin oblewają. Należy pamiętać, że z największego grzechu Bóg potrafi
wyprowadzić dobro. Wybaczył nawet Dawidowi zauroczonemu wdziękami Batszeby,
który wysłał na śmierć jej męża Uriasza. Musimy nauczyć się ufać Stwórcy. On
nas naprawdę rozumie.
Moja wiara przyjęta od rodziców
mogłaby się ulotnić, gdybym nie chciał zobaczyć skutków działania Stwórcy.
Otworzyłem sobie właściwe okienko. Światło, które weszło przez nie stało się
wielkim strumieniem przyczyn i skutków. Jestem zalany przykładami mądrości Boga
i logicznej konstrukcji świata. Wystarczy tylko wniknąć w świat przyrody.
Wszystko jest mądrze urządzone. Bez Boga nie da się wytłumaczyć nawet
odmienności płci. Sama przyroda jest bezduszna. Nic sama nie wykombinuje, bo
zawsze zmierza do najniższego poziomu energetycznego. Dzieła wymagają procesu
odwrotnego. Świat jest pełen mądrości Boga. Wystarczy tylko chcieć ją odczytać.
Dziękuję Bogu, że dopuścił mnie do swoich niektórych tajemnic i otworzył mi
oczy. Ma we mnie gorącego zwolennika.
Po skończonych studiach
teologicznych, owszem miałem wiele wątpliwości, ale całym sercem wierzyłem
głoszonej katechezie. Kiedy zacząłem konfrontować wiedzę z różnymi źródłami,
wątpliwości zaostrzyły się. Przyznaję, że był to bardzo trudny okres w moim
życiu. Nie przypuszczałem, że kiedykolwiek przyjdzie mi podważać naukę
Kościoła. Odwiedzałem znanych mi teologów, kapłanów i próbowałem rozmawiać o
moich wątpliwościach. Spotkania oceniam jako żałosne. Nie usłyszałem żadnego
przekonywującego dowodu, że się mylę. Nie mogłem pojąć, że przedmiot wiary opiera
się na kompilacji przesłanek wiary z tysięcy lat. Rodząca się Tradycja
wchłaniała Prawdy objawione (odczytane), ale i legendy, i mity. Rodząca się
religia od początku była skażana przesądami i własnymi wizjami autorów, których
było wielu. Aż dziw bierze, że w tej postaci dotarła do XXI wieku. Stawiałem
sobie wiele pytań. Dlaczego przedmiot wiary nie był na bieżąco kontrolowany i
korygowany przez ludzi do tego uprawnionych? Przerażające były myśli, że
religia ma w sobie pokłady infantylne. Bóg został wykorzystany do
zaprezentowania własnych, ludzkich pomysłów. W Jego „usta” wkładano własne
słowa i koncepcje. Można powiedzieć, że Boga traktowano jak kukiełkę w teatrze.
W czasie mojego pisania esejów
teologicznych jeden z wybitnych polskich teologów prof. Tomasz Węcławski
(specjalizujący się w teologii dogmatycznej i fundamentalnej, profesor
zwyczajny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, były katolicki
prezbiter, współtwórca Pracowni Pytań Granicznych UAM, tłumacz; dziś nazywa się
Tomasz Polak) ogłosił odejście od kapłaństwa, ponieważ przestał wierzyć w
boskość Chrystusa. Po wieloletnim i
gruntownym zastanowieniu doszedłem do przekonania, że z racji sumienia nie
powinienem już w moim działaniu reprezentować instytucji i wspólnoty kościelnej.
Zakończyłem i zamknąłem moją działalność kapłańską. Zamierzam działać
publicznie wyłącznie na moją własną odpowiedzialność (Tomasz Węcławski).
Myślę, że jego droga naukowa w jakiś
sposób była podobna do mojej. Stracił wiarę w Jezusa przez krytyczne odczytanie
Pism świętych. Czy mnie to też miało spotkać?
Wiara w Boga jest u mnie mocno osadzona z racji nauk
przyrodniczych (!). Wierząc Boga nie mam żadnych wątpliwości. Bóg jest logiczną
koniecznością w rozumieniu funkcjonowania Świata[1]. A Jezus? Kim tak naprawdę jest? Zacząłem szukać odpowiedzi bardzo ostrożnie
i z wątpliwościami. Przeskakując okres poszukiwań (można napisać na ten temat
książkę) przyznam, że nie tylko nie
straciłem wiary w Jezusa, ale pogłębiłem o Nim wiedzę. Tę pewność dały mi
właśnie te „infantylne” święte Pisma. Dlaczego? Bo dopiero zestawiając ze sobą
wszystkie informacje, można dojść do wspaniałego wniosku, że idea Chrystusa
jako współistotnego Bogu jest sensowna. Powiem więcej. Nie wyobrażam sobie
innej koncepcji powiązania świata nadprzyrodzonego z rzeczywistym. Bardzo jest
mi żal profesora Węcławskiego, który nie wytrwał w poszukiwaniach i gdzieś
zabłądził. Doskonale go rozumiem. Gdybym miał możliwość, a on ochotę, to bardzo
chciałbym z nim porozmawiać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz