Pierwsza myśl najlepsza

     Mówi się, że pierwsza myśl jest najlepsza. Czy tę rację można zastosować do pierwszych wersetów Starego Testamentu? W tym duchu jego czytanie pokazuje najistotniejsze elementy stworzenia. Budulcem Świata jest energia promienista: "Wtedy Bóg rzekł: «Niechaj się stanie światłość!»" (Rdz 1,3). Podstawową zasadą funkcjonowania wszechświata jest symetria. Złamanie jej niejednokrotnie stało się twórcze i dało impuls do nowego. Bóg oddzielił:

światło od ciemności,

noc od dnia,

wieczór od poranka,

morza i oceany od lądów,

niebo od ziemi,

świat lądowy od świata wodnego,

mężczyznę i kobietę.

          Łamanie symetrii przyczyniło się do tworzenia się gatunków i różnorodności: "i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków" (Rdz 1,12); "Bóg uczynił różne rodzaje dzikich zwierząt, bydła i wszelkich zwierząt pełzających po ziemi." (Rdz 1,24).

          Pierwszą "koncepcja " Stwórcy" było jarskie pożywienie człowieka: "Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem" (Rdz 1,29). Bardzo szybko człowiek poszerzył pożywienie o dania mięsne, bo już w wersecie: "W pocie więc oblicza twego będziesz musiał zdobywać pożywienie" (Rdz 3,19) mowa jest o zdobywaniu pożywienia. Po potopie Bóg ugiął się pod naporem ludzkich potrzeb: "Wszystko, co się porusza i żyje, jest przeznaczone dla was na pokarm, tak jak rośliny zielone, daję wam wszystko" (Rdz 9,3 ).

       Co się wydarzyło, że przepadła ta pierwsza piękna idea jarskiego pokarmu?

Czy Bóg musiał zmienić swoją koncepcję, czy nie przewidział potrzeb białkowych? Trudno Boga oskarżać za swoistą nieporadność. Musi byś inne wytłumaczenie.

            Wydaje mi się, że w pierwszej myśli pokazany został ideał. Można go odczytać jako wzór, paradygmat i zadanie dla człowieka. Tak chciał Stwórca i tego oczekuje od człowieka, aby sam wrócił do tego ideału. Księga  Rodzaju podpowiada: "póki nie wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty"  (Rdz 3,19), co należy tłumaczyć, póki nie wrócisz do moich pierwszych założeń, do moich ideałów.

          Jak pokazuje historia, Bóg wielokrotnie zezwalał i zezwala na ludzkie inicjatywy, choć niektóre są po prostu grzeszne, ale zarazem zostawił nam czas, aby ludzkość sama mogła naprawić swoje błędy.