Narzędzia duchowego rozpoznania

          Kto szuka odpowiedzi, czy Bóg istnieje, niech otworzy okno i spojrzy na piękny widok, który cieszy wzrok. Kto uważa, że Świat zrodził się sam, bez twórczej koncepcji i osobistego zaangażowania musi mieć w sobie wielką wiarę swojej idei. Jednak jeżeli w swoim sumieniu  dokonał się akt wiary, choćby wątpliwy, niedoskonały to w konsekwencji należy przyjąć zamysł Stwórcy. Wiara nie wymaga jedynie akceptacji Przyczyny Sprawczej. Ona wynika z logiki przyczyny i skutku. Wiara wymaga wysiłku woli. Trzeba odczytać w swoich najgłębszych zakamarkach duszy wolę Stwórcy, który przemawia do nas. Trzeba przyjąć, że wiara jest w nas. Wszystko rozgrywa się w naszym sumieniu. Religia jest tylko zwiastunem, że coś jest na rzeczy. Jest sygnałem i przypomnieniem. Bóg nie odzywa się do nas na sposób ludzki. Dzieli nas bariera rzeczywistości, ale Bóg dał nam narzędzia duchowego rozpoznania. Nierozsądne jest pomijanie tych darów.

          Nie wszyscy akceptują Pismo Święte. Dla wielu jest nudną literaturą. Dla innych jest barierą nie do pokonania. Trudno jest się połapać w meadrach  literackich. Apokalipsy są niestrawne. Według filozoteizmu treść PŚ jest zbiorem ludzkich odczuć, odbiorem głosu Boga. Tak to odczytali ludzie. Wszelkie pretensje trzeba kierować do niedoskonałości ludzkiej. Nieliczni dopatrują się  wielkiej inteligencji, zdolności artystycznych w obrazowaniu spraw bożych. Trzeba zaufać tym zdolnościom.  Jeżeli są one nieprzekonywujące, to trzeba poddać się własnemu rozeznaniu. Trzeba tylko trochę wysiłku woli, a Bóg sam skieruje nas do siebie. On dał nam życie i Jemu bardziej zależy na każdej powołanej istocie. On ma plan, koncepcję. Gdyby byłe one złe, to Bóg nie mógłby się nazywać Bogiem. On z definicji jest doskonały i nieskończony. To On pierwszy uruchomił uczucie miłości, którym zaraził ludzkość. On pierwszy pokazał co znaczy Miłosierdzie. To wszystko dał człowiekowi, aby mógł Go naśladować. Bóg udowodnił przez swojego Syna Jezusa Chrystusa, że w każdym człowieku widzi swojego dziedzica. Tylko: "głupi w swoim sercu: [mówi] «Nie ma Boga»" (Ps 14,1).