Podobnie
jak trudno jest opisać energię, tak samo siła jest pojęciem tajemniczym.
Energia jest zdolnością do wykonania pracy, a siła jest działaniem, które musi
być związane z ciałem. Bez przyłożenia siła nie występuje. W przyrodzie występują siły naturalne, jak
np. siły grawitacji (ciężar), siły elektromagnetyczne (oddziaływania między
ładunkami elektrycznymi) oraz ze świata mikro: słabe i mocne oddziaływania
jądrowe. Zgodnie z trzecią zasadą dynamiki każde działanie generuje siły
przeciwstawne (siły sprężystości, zachowawcze, potencjalne). Wynikają one z
reakcji na akcję (np. nacisk itp.). Ciekawą grupą sił są tzw. siły pozorne.
Powstają one z dynamiki ruchu w układach nieinercjalnych (poruszających się ze
zmienną prędkością). Np. siły odśrodkowe,
siły bezwładności (siły coriolisa[1]
łączące zjawisko odśrodkowe z bezwładnością ciał). Siła bezwładności powstaje w
układach, gdzie występuje przyspieszenie (dodatnie lub hamujące). To co jest
najciekawsze to to, że nie zawsze człowiek potrafi rozeznać, czy ma do czynienie
z siłą pozorną, czy naturalną. W nauce powstało pojęcie sił równoważnych.
Powoduję one subiektywne odczucia, niekiedy dezinformację. Hamujący pociąg daje
wrażenie siły grawitacyjnej ściany wagonu. Siły odśrodkowe są zbawienne ze
względu na utrzymanie orbit ciał niebieskich. Siły odśrodkowe zostały
wykorzystane w ruchach satelitów, czy w lotach kosmicznych. Obecność sił świadczy o
wielkości Wielkiego Projektanta Wszechświata. One to dynamizują świat.
Energia uzdalnia do wysiłku, a siły wykonują ciężką pracę. Jedno i drugie jest
narzędziem wykorzystywanym przez świat w jego dynamice. Narzędzia te zostały
udostępnione człowiekowi. On czyni z nich użytek dalszego rozwijania świata.
Wiele osób próbowało rozgryźć naturę siły grawitacyjnej. Póki co, nie ma
lepszej definicji jak określenie, że jest to siła (tautologia – masło maślane)
przyciągania pomiędzy dwoma dowolnymi masami, a jej wartość określa prawo Newtona.
F = G Mm/r²
Istota siły grawitacji jest zawarta w tym wzorze.
Nie znamy drugiej, innej siły, która by podlegała temu prawu. Prawo Newtona
przedstawia naturę siły grawitacji. Dwie dowolne masy przyciągają się, czyli
wszystko co ma masę, objawia wzajemne przyciąganie się. Trzeba przyznać, że
definicja ta nie rozwiązuje zagadki. Próba ujęcia grawitacji w zawiły opis
zjawisk nieliniowych w Ogólnej teorii Względności nie bardzo jest czytelny i
przekonywujący, choć pod względem matematycznym poprawny. Wobec oglądu
immaterialnego (materia jest wytworem energetycznym) masa jest zjawiskiem
dynamicznym (przez pole Higgsa), a więc burzy niejako powyższy piękny wzór
Newtona. Ogólna Teoria Względności odeszła (przynajmniej w rozważaniach) od
źródła grawitacji jaką są masy, a dostrzega siły grawitacyjne w działaniach
krzywoprzestrzeni. Formułuje też pogląd zgodny z filozoteizmem, że każdy
rodzaj energii wytwarza oddziaływania grawitacyjne. Jak podają zwolennicy
OTW czterowektor kombinacji energii i pędu jest źródłem oddziaływania
grawitacyjnego. Hipoteza ta znalazła
potwierdzenie w empirycznie zmierzonym efekcie ugięcia promienia świetlnego w
pobliżu Słońca.
Wiele osób przyjmuje przekazy o cudach
sensacyjnych i głęboko w nie wierzą. Tymczasem Bóg bez przerwy dostarcza nam
cudownych dowodów swojej obecności. Takim cudem jest energia oraz prawa
przyrody. Na naszych oczach, bez przerwy, dzieją się cuda boskiej życzliwości
dla człowieka. Wystarczy jedynie spojrzeć na otaczający świat i dostrzec tam
stale zadziwiające, cudowne zjawiska.
[1] Podmywanie
brzegów rzek płynących w kierunku północno-południowym na skutek zmiany
średnicy obrotu ziemi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz