Evangile selon s. Marc 45 i tłumaczenie

          Plus tard dans la péricope A Gethsémani (Marc 14:32–42) par émission important message de Jésus: Veillez et priez, afin que vous ne tombiez pas en tentation; l'esprit est bien disposé, mais la chair est faible (Marc 14,38). La tentation est l'attractivité du mal. Qu'est-ce qu'il est?

          Voilà comment il est que certaines choses sont merveilleux homme, l'autre bonne, nuisible ou même mauvais. L'homme est sans cesse contraint de faire un choix. L'attractivité du mal est une tentation, qui doit tendre à l'homme. Son existence est naturel. Ne pas être attribuée à quiconque action délibérée (par ex. Le diable). Mal fournit souvent des incitations agréables. Cela ne signifie pas qu'ils sont éthiquement correct. Le corps humain est disposé à des stimuli plus forts, parce qu'ils activent les processus métaboliques. Le corps veut quelque chose de différent que le cœur humain. Ce conflit est le plan de Dieu pour l'homme à avoir jamais opté pour. Ils montrent qu'il est plus proche de la perfection spirituelle, ou plus proche de l'instinct animal.

          Corps des élèves sont fatigués. Ils veulent que le rêve. Esprit perd le corps. Au lieu de cela accompagner Jésus dans Sa crainte, s'endormir et ils sont difficile à réveiller. Enfin, Jésus a été brutalement interrompu leur sommeil est suffisant: L'heure est venue; voici, le Fils de l'homme est livré aux mains des pécheurs. Levez-vous, allons; voici, celui qui me livre s'approche (Marc 14:41-42).

          Un autre pericopes L’arrestation de Jésus (Marc 14:43–50) est un organisme indépendant edité par Marc. Il est également une histoire personnelle:  Un jeune homme le suivait, n'ayant sur le corps qu'un drap. On se saisit de lui;
mais il lâcha son vêtement, et se sauva tout nu (Marc 14:51-52). Il est supposé que ce jeune homme était lui-même un évangéliste. Marc était le fils de Marie (Actes 12:12) de Béthanie. La famille a été lié avec Barnabas. Jésus a visité avec Maria, la même chose pourrait rencontrer Marc. Auteur laisse une trace qu'il avait vu de ses propres yeux Jésus. Il est difficile de dire si il a participé à sa mission.

          Le simple arrestation de Jésus est similaire à la description dans Matthieu. Douteux seulement une phrase: Mais c'est afin que les Écritures soient accomplies (Marc 14:49; Matthieu 26:54). Il est clair que Matthieu et Marc ont utilisé les mêmes sources de connaissances, ou que l'un d'entre eux est le premier auteur, et l'autre a utilisé les travaux de la première. Personnellement, je vois ce style de Matthieu. Dans sa conception théologique autant qu'il dépendait de faire les prophéties de l'Ancien Testament.

Tłumaczenie

          W dalszej części perykopy Modlitwa i trwoga konania (Mk 14,32–42) autor przekazuje ważne przesłanie Jezusa: Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe (Mk 14,38). Pokusa to atrakcyjność zła. Na czym ona polega?      

          Tak to już jest, że niektóre rzeczy są dla człowieka wspaniałe, inne dobre, szkodliwe czy wręcz złe. Człowiek jest ciągle zmuszany do podejmowania wyboru.

          Atrakcyjność zła jest pokusą, z którą musi zmierzać się człowiek. Jej istnienie jest naturalne. Nie należy doszukiwać się celowego działania kogokolwiek (np. szatana).  Zło niejednokrotnie dostarcza bodźców przyjemnych. Nie znaczy to jednak, że są one etycznie poprawne. Ciało ludzkie jest łase na silniejsze bodźce, bo one aktywizują przemiany metaboliczne. Ciało co innego pragnie niż ludzkie serce. Konflikt ten jest z zamysłu Bożego, aby człowiek ciągle dokonywał wyboru. One pokazują, czy jest on bliżej doskonałości duchowej, czy bliżej instynktu zwierzęcego.

          Ciała uczniów są zmęczone. Domagają się snu. Duch przegrywa z ciałem. Zamiast towarzyszyć Jezusowi w Jego trwodze, zasypiają i ciężko ich dobudzić. Wreszcie Jezus przerywa brutalnie ich sen: Dosyć. Przyszła godzina, oto Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników. Wstańcie, chodźmy, oto zbliża się mój zdrajca (Mk 14, 41–42).

          Kolejna perykopa Pojmanie Jezusa (Mk 14,43–50) jest samodzielną redakcją Marka. Jest w niej też wątek osobisty: A pewien młodzieniec szedł za Nim, odziany prześcieradłem na gołym ciele. Chcieli go chwycić, lecz on zostawił prześcieradło i nago uciekł od nich (Mk 14,51–52).  Przyjmuje się, że tym młodzieńcem był sam ewangelista. Marek był synem Marii (Dz 12,12) z Betanii. Rodzina była spokrewniona z Barnabą. Jezus gościł u Marii, tym samym mógł spotkać się z Markiem. Autor zostawia ślad, że widział na własne oczy Jezusa. Trudno jednak powiedzieć, czy uczestniczył w Jego misji.

          Samo pojmanie Jezusa jest podobne do opisu u Mateusza. Wątpliwe jedynie jest zdanie: Ale Pisma muszą się wypełnić (Mk 14,49; Mt 26,54). Widać wyraźnie, że Mateusz i Marek korzystali z tego samego źródła wiedzy, lub że jeden z nich jest pierwszym autorem, a drugi korzystał z prac pierwszego. Osobiście dostrzegam w tym styl Mateusza. W jego koncepcji teologicznej bardzo mu zależało na  nawiązywaniu do proroctw Starego Testamentu.