Za aktem sprawczym kryje się Logos

        AS. Einstein mówił, że Bóg jest wyrafinowany, a nie jest złośliwy. Posłużył się wyższą skomplikowaną matematyką, którą można jednak uprościć. Bogu przypisuje się, że zawiera prawdy oczywiste jak: 2 + 2 = 4. Św. Augustyn twierdził, że pojęcia matematyczne były zawsze u Boga.

        Podobnie jak teoria względności wymaga całkowicie zmiany opisu zdarzeń fizykalnych, tak  Świat w oglądzie dynamicznym wymaga zmiany podejścia teologicznego.

        Przy dynamicznym opisie Świata i Boga nie należy szukać początku Świata

w zdarzeniach fizykalnych, w tym szukanie punktu osobliwego[1], ale szeroko pojętych relacji między zdarzeniami. Pierwsze słowa Ewangelii Jana podpowiadają, że za aktem sprawczym kryje się Logos  (J 1,1), a więc Słowo, które samo stanowi rozumny czynnik sprawczy. Pan jest Stwórcą wszystkiego. Pan to sprawił i jest cudem w oczach naszych (Mk 12,11). Wszystko co istnieje nosi Jego ślady. Wszystko jest ze sobą w jakieś relacji.  Pan zaś jest Duchem, a gdzie jest Duch Pański - tam wolność (2 Kor 3,17) Sensu istnienia należy szukać w działaniu stwórczym, które ciągle trwa. Bóg nie zamknął przed człowiekiem theatrum świata nadprzyrodzonego, ale wymaga on nas nowej iluminacji. W Logosie powinno się szukać wytłumaczenia ładu (kosmosu) wszechświata. Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący (Ap 1,8).

Logos jest terminem oznaczającym wewnętrzną racjonalność i uporządkowanie czegoś: świata, duszy ludzkiej, wypowiedzi, argumentu. W filozofii chrześcijańskiej bywa utożsamiany z wypowiedzianym przez Boga Słowem, z którego wywodzi się świat. Religia nosi znamiona racjonalności. Za tym kryje się mądrość i autorytet Boga.

Logos mówi o prawdziwości - poprzez prawa myślenia, poznania i mówienia - jest przedmiotem właściwym logiki. Jest  przedmiotem fizyki (rozumianej w sensie pierwotnym, przedsokratycznym, jako nauka o physis); wreszcie jest zasadą kierującą do celu, określa sens każdej rzeczy, a zatem także cel i powinności człowieka. Jest przedmiotem etyki.

      Fizyka wskazuje, że Świat jest statystycznie jednorodny. Nie ma w nich chaosu. Teologia potwierdza kto jest tego przyczyną (kosmosu).

W myśli stoickiej: "Logos nie zatrzymuje się na poznaniu, lecz ma w sobie również impuls do działania. [...] Według Zenona [...] logos rządzi zarówno w Kosmosie, jak i w człowieku oraz dostarcza nam klucza do uchwycenia nie tylko znaczenia świata, lecz także naszej duchowej egzystencji, jak również do poznania naszego rzeczywistego przeznaczenia.

---

[1]  W oglądzie dotychczasowym  w punkcie osobliwym załamuje się struktura czasoprzestrzenii, bo pole grawitacyjne jest zbyt duże i sugeruje jego kwantowy charakter.  Natura tego zdarzenia nie jest znana.  Powstałą dziurę w wiedzy nie godzi się upychać Bogiem. W sukurs przychodzi dynamiczna teoria wszechświata.