Prędkość w niebie

        Prędkość jest definiowana ilorazem przebytej drogi do czasu. Czas w świecie nadprzyrodzonym nie istnieje. Nie można więc mówić o prędkości. Informacja nie jest nawet przenoszona. Wszystko dzieje się jednocześnie. Modlitwy modlących docierają do Boga wszystkie w tym samym momencie. To świadczy, że w Niebie nie ma zdarzeń. Niebo jest stanem statycznym w odróżnieniu do świata stworzonego, które jest pełen dynamiki. Czas oczyszczenia ma miejsce poza Niebem. Niebo jest rajem i stanem szczęścia obcowania z Stwórcą. Na sposób ludzki perspektywa niezbyt ciekawa. Ludzie przyzwyczajeni są do działania i zbierania owoców ze swej działalności, a tu sama kwintesencja – pełne szczęście.

          Inność światów jest przyczyną braku wzajemnym kontaktów między nimi. Nie ma się czemuś dziwić, są one tak różne. Nie ma mowy o zrozumienie. jedynym punktem zaczepienia jest Stwórca. Ponieważ człowiek przyzwyczajony jest do swojej powłoki cielesnej czuje się w niebie niekomfortowo. Dlatego Bóg obiecał mu nowe Niebo i nowa ziemię: I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły i morza już nie ma (Ap 21,1). Świat stworzony będzie funkcjonował od nowa. Czy będą zachowane dotychczasowe prawa i zasady – nie wiadomo. Domyślam się, że inna będzie optyka. Cokolwiek napiszę będzie to czysta futurologia i gdybanie. Możemy mieć ufność, że będzie to Świat lepszy i piękniejszy. Nadal będą dla człowieka ważne  słowa Boga, Jego pragnienia: Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą (Mt 24,35). Bóg jest Istotą spinającą istnienie Świata i człowieka.

     Jak się uważnie czyta Pismo Święte, tam wszystko jest napisane. Dlatego zachęcam do jego czytania i przeżywania. Człowiek już teraz ma możliwość odczuwać szczęście niebios. Trzeba się ćwiczyć w przeżywaniu, w mistyce. Niektórzy przeżywali różne stopnie wtajemniczenia mistycznego (św. Teresa Wielka, św. Jan od Krzyża, św. Mała Tereska, św. Katarzyna ze Sieny, Ojciec Pio i wielu innych) . Uczmy się od nich, jednocześnie uważając na pobożne książki, które wydawane są w celach komercyjnych. Nie trzeba szukać sensacji a duchowego pocieszenia. Książka książce nierówna.