Siły pozorne

            W rzeczywistości funkcjonują siły takie jak: siła odśrodkowa, Coriolisa, bezwładności. Ze względu na brak naturalnych ich źródeł nazywane są siłami pozornymi. One są przykładem dynamicznego obrazu Świata. Siłę odśrodkową odczuwa się np. na karuzeli. Pojawia się ona wraz z ruchem kołowym. Ma ona charakter tajemniczy. Krążącego coś wypycha na zewnątrz ruchu obrotowego. Podobne odczucia mają kierowcy po skręcaniu kierownicy. Siła Coriolisa odpowiada na podmywanie brzegu rzeki na skutek zmiany promienia od środka ziemi. Na półkuli północnej rzeki płynące na północ mają podmywany prawy brzeg (brzeg stawia opór wodzie), a płynący na południe lewy brzeg (brzeg popycha wodę). Na półkuli południowej jest odwrotnie.

          Siła bezwładności ujawnia się podczas hamowania pojazdu, przy starcie samolotu. Siły te powstają na skutek ruchu, a nie z przyczyn środowiskowych. Przeciwieństwem sił pozornych są siły grawitacji, elektryczne, jądrowe. Siły te istnieją dopóki istnieją źródła. Dla sił pozornych źródłami są ruchy (a raczej zmiana ruchu), a więc dynamika.

          W odczuciu ludzkim siły pozorne są tajemnicze (złudne), przychodzą nie wiadomo skąd. Pozostaje tylko ich odczuwanie.

          Można podać wiele przykładów złudzeń, z którymi ma do czynienia człowiek. To powoduje, że świat ma charakter bajkowy. Dzisiaj nie zaskakują takie słowa jak: "stoliczku nakryj się". Teoretycznie  jest to możliwe. Praktycznie trochę gorzej, ale to na skutek  technologii. Przyjdzie czas, że takie "sztuczki" staną się realne.

            Człowiek żyjący w świecie złudzeń musi się w nim aklimatyzować. Bez tej umiejętności szukałby kontaktu z własnym odbiciem lustrzanym.  Pozorność w świecie mówi też o koncepcji Stwórcy. Stwórca użył ją zasłaniając ją niemożnością linearnego działania świata. To przekłada się na różne dziedziny życia, kultury, a także religię. Dlatego religia, która mówi o prawdziwym Bogu ma bajkowy charakter. Nie wszystko można powiedzieć wprost. Nie wszystkim dane jest zrozumieć mechanizmy świata. Dla znających się na tym, jest poligonem wszelakich podniet i zachwytów. Kto może tak patrzeć niech patrzy.  Dla mnie zasada działania żurawia jest przedmiotem zachwytu. Za jego pomocą można podnosić o wiele większe ciężary niż może człowiek udźwignąć. Czy to intrygujące! Podobnie wielokrążek umożliwia wynoszenie do góry znaczne ciężary, a to tylko wielokrążek.

           Jeszcze w XIX wieku (na początku) nie wiedziano o zasadach mechaniki w ruchu obrotowym. Podróże kosmiczne były poza zasięgiem ludzkiej wyobraźni, a dzisiaj jest możliwość łączenia się stacji orbitalnych z konieczną precyzją. Można być w stałym zachwycie Świata, jego budowy i funkcjonalności.