Katecheza młodych cz.22.

–       Adam i Ewa mieli potomstwo. Jak rolę odgrywa ono w Piśmie świętym?

–       Autorzy Księgi chcieli na kanwie tej wzorcowej rodziny ukazać relację Boga z ludźmi. Przede wszystkim chcieli pokazać grzeszność ludzką. Kain, syn Adama i Ewy zabija z zazdrości swego brata Abla. Czyn godny potępienia. Mimo to, Bóg bierze w obronę grzesznika i mówi: Ktokolwiek by zabił Kaina, siedmiokrotną pomstę poniesie! (Rdz 4,15). Autorzy ujawniają dwie prawdy. Człowiek jest istotą grzeszną. Bóg jest miłosierny mimo jego grzeszności. 

–       Czy Kain nie poniósł kary za swój czyn?

–       Historię Kaina możesz przeczytać w Księdze Rodzaju od rozdziału 4-tego. Kain został wypędzony z rodzinnych stron. Założył  własną rodzinę, zbudował miasto Henoch. Rodziły się nowe pokolenia. Na kanwie tej historii pokazane są niektóre zwyczaje pierwszych pokoleń ludzkich. Pismo święte pisze, że ludzie żyli długo, nawet kilkaset lat. Nie należy traktować tych informacji dosłownie. U Żydów duże liczby znaczyły po prostu, że żyli długo. Dość wcześniej pojawia się wątek wielożeństwa. Lamek [potomek Kaina] wziął sobie dwie żony (Rdz 4,19). Prawdopodobnie poprzez wojny braterskie brakowało mężczyzn. Przez Lameka autorzy pokazują Opatrzność Boga nad swoim ludem: Jeżeli Kain miał być pomszczony siedmiokrotnie, to Lamek siedemdziesiąt siedem razy! (Rdz 4,24).  Prawdopodobnie chcieli oni już zaznaczyć szczególną rolę semitów, narodu wybranego przez Boga. Podczas redakcji Księgi Rodzaju Bóg był traktowany przez Żydów jak Król, dlatego przez długi okres czasu Żydzi nie powoływali wśród nich swojego króla. Nie mieli potrzeby, bo mieli za króla Boga Najwyższego.  Ponieważ król rządzi, było dla nich jasne, że Bóg nimi rządzi, w tym wynagradza, ale i karze. Tym samym Żydzi stworzyli karykaturę Boga karzącego. Upłynie setki lat zanim Jezus wyprostuje ich fałszywy pogląd.

–       Jakie były dalsze losy Adama i Ewy?

–       Po śmierci syna Abla urodził się im syn Set. Potem mieli jeszcze kolejne dzieci  A po urodzeniu się Seta żył Adam osiemset lat i miał synów oraz córki (Rdz 5,4). Dalsza ich historia zanika. Księga ujawnia, że już w omawianych czasach kultywowano religię: wtedy zaczęto wzywać imienia Pana (Rdz 4,26). Rozpoczął się regularny kult oddawania Bogu należnej Mu czci.