Katecheza młodych cz.27.

–       Jaki język używał naród żydowski?

–       W XII w. przed Chr.  podstawowym językiem był hebrajski. Od czasów zniszczenia drugiej świątyni w Jerozolimie hebrajski przestał być językiem codziennego porozumiewania, a Żydzi w Palestynie zaczęli mówić językiem aramejskim Później, po stracie niepodległości III w. przed Chr. ówczesna diaspora żydowska mówiła przeważnie językiem greckim. Trzeba przypomnieć, że naród żydowski był narodem koczowniczym. Wędrował i przyciągał inne ludy, a z nimi obce języki i dialekty.

–       Jak rozumieć biblijną wieżę Babel?

–       Autor połączył w jedno opowiadanie grzeszność ludzką, przede wszystkim pychę, karę za nią oraz wyjaśnienie powstania wielości języków. 

–       Jeżeli czyta się literalnie wersety biblijne, to z sympatią odbieram, że chciano wybudować wieżę, nie aby okazać pychę, ale żeby mieć znak rozpoznawszy. Dlaczego mówi się tak negatywnie w kontekście  wieży Babel?

–       Trzeba wczytać się głęboko w tekst i wydobyć słowa: wierzchołek będzie sięgał nieba (Rdz 11,4); w przyszłości nic nie będzie dla nich niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić (Rdz 11,6). Reszta rozeznania pochodzi z prac archeologicznych i badań historycznych. Brak tej wiedzy nie pozwala właściwie odczytać tekst biblijny.

–       Opowieści o wieży Babel towarzyszy Boże pouczenie.

–       Podobnie i dziś, kiedy nadarza się okazja, Kościół wytyka grzechy ludziom. Faktycznie, jest w tym pewna przesada. Tak też czynili pisarze biblijni (hagiografowie). Zło panowało wszędzie i zawsze. Uznali, że każdy moment jest okazją do misji dydaktycznej. 

–       Księga Rodzaju zbliżyła się do ważnego etapu, dziejów Abrama i jego rodziny.

–       Z genealogii Sema, syna Noego wyjawia się wielka postać Abrama ojca narodu Żydowskiego: Gdy Terach miał siedemdziesiąt lat, urodzili mu się synowie: Abram, Nachor i Haran (Rdz 11,26). Tak więc wróciliśmy do rozmowy o Abramie, założycielu żydowskiej religii monoteistycznej.

–       Przede wszystkim pytanie, czy będzie to opowieść prawdziwa, czy zmyślona?

–       Tego tak naprawdę nikt nie wie. Naukowcy głowią się do dnia dzisiejszego nad faktografią dziejów rodziny Abrama, aż po 12 pokoleń Jakuba. Wielu głosi, że jest to historia stworzona na potrzeby polityczne i powstała dopiero w okresie niewoli babilońskiej. John Bright[1] przekonuje, że biblijne opowieści o patriarchach nie mogą być traktowane jako prawdziwie historyczne relacje tamtych czasów.  

–       Trudno przyjmować poważnie jedynie legendy. Może w historii patriarchów jest trochę prawdy?

–       Nie wszyscy mają zdania krytyczne.  Prawda jest gdzieś blisko. Nie trzeba zrażać się niepewnością. W końcu chodzi o przesłanie biblijne, a nie o raport z historii.

–       Ja bym wolała znać prawdę.

–       Masz więc pole do popisu. Historia jest zawsze olbrzymim obszarem nieznanego. Szukaj, badaj. Może ci się uda poznać prawdę.

---

[1] John Bright, Historia Izraela, tłum. Jan Radożycki, Warszawa, Wydawnictwo PAX 1994, s. 67-80.