Immaterializm stwierdza, że nie istnieje materia jako osobna istniejąca
substancja (rzecz, byt). To co jest postrzegane jest wynikiem konglomeracji
energii, która imituje własności materii. Ogólna teoria względności opisuje
grawitację przez model konceptualny
zakrzywienia czasoprzestrzeni. Jest to jednak tylko model tłumaczący, a nie
rzeczywisty opis rzeczywistości. Aby wyliczyć siłę przyciągania między dwoma
obiektami podaje się ich masy i odległość od siebie. Pole Higsa, odpowiedzialne
za masę jest jeszcze w sferze domysłów i opracowań. Jak wobec nowego ujęcia
materii rozumieć siłę grawitacji? Współczesna fizyka ma trudności z
połączeniem Ogólnej Teorii Względności
z mechaniką kwantową. Poszukiwanie grawitonu (cząstki oddziaływania) również
nie powiodło się. Jaka jest więc istota sił grawitacyjnych?
Badania (ogląd zmysłowy) potwierdzają, że pola grawitacyjne gwiazd
wpływają na kierunek biegu promienia fali elektromagnetycznej (światła). Bieg
fali zakrzywia się w stronę źródła grawitacji (gwiazdy). Pole grawitacyjne jest
środowiskiem przez który przedziera się światło. Soczewkuje jego bieg. Zjawisko
to jest już znane i zauważalne w kosmosie. Ta współzależność sugeruje jedność
natury (energetycznej). Można więc zastosować równania Maxwella do opisu
grawitacji wiedząc, że choć jest to jedna natura to jednak różnią się od
siebie. Być może różnica występuje w wibracji, czy długości fali.
Prawdopodobnie to kosmiczna długość fali grawitacyjnej nie pozwala ujmować jej
w kwanty energetyczne. Dopiero w
obszarze mikroskopijnym nabiera cech, które ujawniają się jako masa. Może pole
Higsa to odmiana pola energetycznego o wibracji grawitacyjnej. Podobnie można
tłumaczyć zjawisko ładunku elektrycznego, jako specyficzną właściwość pola
energetycznego. Takie podejście unifikuje obszar energii, która może się
przejawiać na różne sposoby. Gdyby
można było wszystkie zależności ująć jednym zapisem matematycznym, to spełnione
by zostało marzenie A. Einsteina. Budowa świata nabrałaby prostszego opisu jako
jedno tchnienie Boga. Jeden rodzaj tchnienia mocy Boga z bogactwem możliwości
wibracji. Słowo wibracja ma tu sens ogólny, roboczy, konceptualny. Być może
nauka nazwie inaczej te odcienie postaci energii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz